Georg Lühr: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 30: Linia 30:
 
<br/>
 
<br/>
 
== Praca ==
 
== Praca ==
W 1881 roku Jerzy Lühr rozpoczął pracę nauczyciela w gimnazjum w [[Reszel|Reszlu]]. Prowadził zajęcia z greki, łaciny oraz z wychowania fizycznego.  
+
W 1881 roku Lühr rozpoczął pracę nauczyciela w gimnazjum w [[Reszel|Reszlu]]. Prowadził zajęcia z greki, łaciny oraz z wychowania fizycznego. W 1900 roku otrzymał nominację profesorską, która wiązała się z przeprowadzką do Braniewa.  
 
 
W 1900 roku otrzymał nominację profesorską, która wiązała się z przeprowadzką do Braniewa.  
 
 
<br/>
 
<br/>
 
== Działalność społeczna i naukowa ==
 
== Działalność społeczna i naukowa ==
Jako historyk-pasjonat poświęcił się studiowaniu zbioru reszelskiego archiwum. Owocem poszukiwań były wykazy uczniów miejscowych szkół z XVI i XVII wieku, maturzystów gimnazjum w Braniewie oraz papieskiego seminarium.  
+
Jako historyk poświęcił się studiowaniu zbioru reszelskiego archiwum. Owocem poszukiwań były wykazy uczniów miejscowych szkół z XVI i XVII wieku, maturzystów gimnazjum w Braniewie oraz papieskiego seminarium. Od 1906 roku wchodził w skład zarządu [[Warmińskie Towarzystwo Historyczne|Warmińskiego Towarzystwa Historycznego]]. Od 1925 roku przez kolejne dwanaście lat pełnił funkcję jego prezesa.  
 
 
Od 1906 roku wchodził w skład zarządu [[Warmińskie Towarzystwo Historyczne|Warmińskiego Towarzystwa Historycznego]]. Od 1925 roku przez kolejne dwanaście lat pełnił funkcję jego prezesa.  
 
  
 
Był założycielem reszelskiego towarzystwa gimnastycznego. W rodzinnym Braniewie organizował marsze propagujące wysiłek fizyczny wśród młodzieży. W 1909 roku z okazji 100-lecia miejscowego boiska przygotował zawody sportowe.  
 
Był założycielem reszelskiego towarzystwa gimnastycznego. W rodzinnym Braniewie organizował marsze propagujące wysiłek fizyczny wśród młodzieży. W 1909 roku z okazji 100-lecia miejscowego boiska przygotował zawody sportowe.  
Linia 43: Linia 39:
 
Działalność Lühra została oficjalnie doceniona przez  władze. Braniewskiego profesora uhonorowano Orderem Czerwonego Orła IV klasy.
 
Działalność Lühra została oficjalnie doceniona przez  władze. Braniewskiego profesora uhonorowano Orderem Czerwonego Orła IV klasy.
  
Jerzy Lühr zmarł w wieku 84 lat.
+
Georg Lühr zmarł w wieku 84 lat.
 
<br/>
 
<br/>
 
== Bibliografia biograficzna ==
 
== Bibliografia biograficzna ==

Wersja z 13:24, 18 lis 2014

Georg Lühr

Data i miejsce urodzenia 21 stycznia 1855 r.
Nowa Pasłęka
Data i miejsce śmierci 8 marca 1939 r.
Braniewo
Zawód historyk, nauczyciel

Georg Lühr (wł. Georg Lühr) (ur. 21 stycznia 1855 r. w Nowej Pasłęce, zm. 8 marca 1939 r. w Braniewie) – warmiński historyk i nauczyciel.

Życiorys

Jerzy Lühr był synem Ludwiki z domu Belgardt i Heinricha Lührów.

Szkoła i wykształcenie

Był absolwentem gimnazjum w Braniewie. Naukę kontynuował na uniwersytetach w Lipsku i Królewcu. Studiował filozofię, z której się doktoryzował.

Praca

W 1881 roku Lühr rozpoczął pracę nauczyciela w gimnazjum w Reszlu. Prowadził zajęcia z greki, łaciny oraz z wychowania fizycznego. W 1900 roku otrzymał nominację profesorską, która wiązała się z przeprowadzką do Braniewa.

Działalność społeczna i naukowa

Jako historyk poświęcił się studiowaniu zbioru reszelskiego archiwum. Owocem poszukiwań były wykazy uczniów miejscowych szkół z XVI i XVII wieku, maturzystów gimnazjum w Braniewie oraz papieskiego seminarium. Od 1906 roku wchodził w skład zarządu Warmińskiego Towarzystwa Historycznego. Od 1925 roku przez kolejne dwanaście lat pełnił funkcję jego prezesa.

Był założycielem reszelskiego towarzystwa gimnastycznego. W rodzinnym Braniewie organizował marsze propagujące wysiłek fizyczny wśród młodzieży. W 1909 roku z okazji 100-lecia miejscowego boiska przygotował zawody sportowe.

Działalność Lühra została oficjalnie doceniona przez władze. Braniewskiego profesora uhonorowano Orderem Czerwonego Orła IV klasy.

Georg Lühr zmarł w wieku 84 lat.

Bibliografia biograficzna

Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.