Jakub Lilienthal: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m (MagdaS przeniósł stronę Jakub Liliienthal do Jakub Lilienthal) |
|
(Brak różnic)
|
Wersja z 12:22, 26 wrz 2014
Jakub Alojzy Lilienthal | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 20 października 1802 r. Braniewo |
Data i miejsce śmierci | 8 listopada 1875 r. Reszel |
Zawód | historyk, pedagog |
Jakub Alojzy Lilienthal (ur. 20 października 1802 r. w Braniewie, zm. 8 listopada 1875 r. w Reszlu) – historyk i pedagog warmiński.
Spis treści
Życiorys
Był synem Rozalii (z domu Weck) i Jakuba Lilienthalów. Ojciec przyszłego historyka pracował w rodzinnym Braniewie jako krawiec.
Szkoła i wykształcenie
Jakub Alojzy kształcił się w miejscowym gimnazjum. Naukę kontynuował następnie w Berlinie i Królewcu. Studiował matematykę, przyrodę oraz języki starożytne.
Praca
Po ukończeniu studiów pracował początkowo jako prywatny nauczyciel. W 1826 roku w braniewskim gimnazjum prowadził zajęcia z matematyki, fizyki, łaciny, greki oraz języka niemieckiego. W 1847 roku podjął pracę na stanowisku dyrektora gimnazjum w Reszlu, które pełnił przez kolejne 20 lat.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
W 1832 roku zaczął pełnić funkcję miejskiego rajcy. W tym okresie propagował inicjatywę otwarcia w mieście szkoły dla dziewcząt. W 1848 roku został wybrany posłem do Zgromadzenia Narodowego. Jako jeden z pierwszych poświęcił się badaniu historii Warmii, zdobywając przydomek nestora warmińskiej historiografii. Przez lata przeprowadzał przegląd braniewskiego archiwum, poszukując źródeł do dziejów regionu i rodzinnego miasta. Swoje zainteresowania historyczne uzupełniał studiami z zakresu fizyki i matematyki. Lilienthal był między innymi autorem opracowań poświęconych wspomnianym dziedzinom. W zbiorowej pamięci utrwalił się jednak jako autor historii Warmii, dziejów reszelskiego gimnazjum oraz sporów pomiędzy rajcami Starego i Nowego Miasta Braniewa. Kolejnym polem jego aktywności stały się fundacje stypendialne, między innymi im. Preucka w Rzymie.
Bibliografia
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.