Parkoszewo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "{{Wieś infobox |nazwa = Parkoszewo |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = ...") |
|||
Linia 56: | Linia 56: | ||
<br/> | <br/> | ||
− | [[file:Budynek dawnej szkoły w Parkoszewie, 1980.jpg|thumb|300px| | + | [[file:Budynek dawnej szkoły w Parkoszewie, 1980.jpg|thumb|300px|left|Budynek dawnej szkoły w Parkoszewie, 1980]] |
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
*Park dworski; znajdują się tu pomniki przyrody: cztery dęby i lipa | *Park dworski; znajdują się tu pomniki przyrody: cztery dęby i lipa |
Wersja z 01:52, 30 mar 2014
Parkoszewo | |
| |
Dawny dwór w Parkoszewie
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Bartoszyce |
Sołectwo | Bąsze |
Liczba ludności (2009) | 125 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Parkoszewo (niem. Perkau) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2009 roku liczyła 125 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Bąsze, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Jan Biały[1].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 12,5 km na północ od Bartoszyc, na zachód od drogi wojewódzkiej nr 512, w pobliżu granicy państwowej z obwodem kaliningradzkim.
Dzieje miejscowości
Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Nazwa być może wywodzi się z języka pruskiego i być może jest reminiscencją kultu Perkuna. Prawdopodobnie przez większość swoich dziejów był to średniej wielkości majątek szlachecki. Pod koniec XIX wieku majątek zajmował obszar 613 ha (wraz z folwarkiem Gajek); stan na rok 1889). W tym czasie oraz na początku następnego stulecia znajdował się on w posiadaniu rodziny Bannaschów, wywodzących się z kaszubskiej szlachty. Do 1945 roku Parkoszewo wchodziło w skład parafii ewangelickiej w Szczurkowie.
Szkołę założono tu w połowie XIX wieku. W 1935 roku uczęszczało do niej 95 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po wojnie placówkę uruchomiono ponownie, lecz już w 1949 roku zlikwidowano ją, a dzieci przeniesiono do szkoły w Gulkajmach.
Po II wojnie światowej wieś włączono do sołectwa Żydowo. Na bazie dawnego majątku uruchomiono tu państwowe gospodarstwo rolne. Według spisu powszechnego z 1983 roku Parkoszewo składało się z 12 budynków mieszkalnych tworzących zwartą zabudowę. Wieś miała elektryczne oświetlenie ulic, znajdowały się tu: punkt biblioteczny, świetlica i klub.
Liczba mieszkańców
1857 - 146 osób
1939 - 613 osób
1983 - 160 osób
Zabytki
- Park dworski; znajdują się tu pomniki przyrody: cztery dęby i lipa
- Kilka przykładów budownictwa murowanego z pierwszych dekad XX wieku: domy nr 3, 7 i 9
Bibliografia
- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 5.03.2014]
- Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [data dostępu: 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ [data dostępu: 5.03.2014]