Poniki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "{{Wieś infobox |nazwa = Poniki |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = |zd...") |
(→Dzieje miejscowości) |
||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Majątek szlachecki istniał tu już od XVI wieku; pozostałością po nim jest [[dwór w Ponikach|dwór]] i część zabudowań folwarcznych. Od sekularyzacji Prus aż do 1945 roku Poniki wchodziły ws skład [[parafia ewangelicka w Szczurkowie|parafii ewangelickiej w Szczurkowie]]. | Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Majątek szlachecki istniał tu już od XVI wieku; pozostałością po nim jest [[dwór w Ponikach|dwór]] i część zabudowań folwarcznych. Od sekularyzacji Prus aż do 1945 roku Poniki wchodziły ws skład [[parafia ewangelicka w Szczurkowie|parafii ewangelickiej w Szczurkowie]]. | ||
| − | Szkołę we wsi założono w połowie XVIII wieku. W 1935 roku uczęszczało do niej 64 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] uruchomiono ją ponownie; duże zasługi dla jej rozwoju położył nauczyciel [[Karol Rojek]. | + | Szkołę we wsi założono w połowie XVIII wieku. W 1935 roku uczęszczało do niej 64 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] uruchomiono ją ponownie; duże zasługi dla jej rozwoju położył nauczyciel [[Karol Rojek]]. |
Po 1945 roku Poniki włączono do sołectwa Rogielkajmy. W 1978 roku do wsi należało 12 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały powierzchnię 115 ha. Według spisu powszechnego przeprowadzonego pięć lat później wieś składała się z sześciu budynków mieszkalnych (ogółem 17 mieszkań) tworzących rozproszoną zabudowę, miała elektryczne oświetlenie ulic. Obok szkoły podstawowej działała tu wówczas biblioteka. | Po 1945 roku Poniki włączono do sołectwa Rogielkajmy. W 1978 roku do wsi należało 12 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały powierzchnię 115 ha. Według spisu powszechnego przeprowadzonego pięć lat później wieś składała się z sześciu budynków mieszkalnych (ogółem 17 mieszkań) tworzących rozproszoną zabudowę, miała elektryczne oświetlenie ulic. Obok szkoły podstawowej działała tu wówczas biblioteka. | ||
Wersja z 02:41, 29 mar 2014
| Poniki | |
| | |
 Szkoła w Ponikach
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Sołectwo | Rogielkajmy |
| Liczba ludności (2010) | 38[1] |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Poniki | |
| Położenie na mapie Polski  Poniki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Poniki (niem. Gross Poninken) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 38 mieszkańców (łącznie z Korytkami). Wieś wchodzi w skład sołectwa Rogielkajmy, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Jan Zarucki[2].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 14,5 km na północny wschód od Bartoszyc i 9 km na północny zachód od Sępopola.
Dzieje miejscowości
Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Majątek szlachecki istniał tu już od XVI wieku; pozostałością po nim jest dwór i część zabudowań folwarcznych. Od sekularyzacji Prus aż do 1945 roku Poniki wchodziły ws skład parafii ewangelickiej w Szczurkowie.
Szkołę we wsi założono w połowie XVIII wieku. W 1935 roku uczęszczało do niej 64 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej uruchomiono ją ponownie; duże zasługi dla jej rozwoju położył nauczyciel Karol Rojek.
Po 1945 roku Poniki włączono do sołectwa Rogielkajmy. W 1978 roku do wsi należało 12 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały powierzchnię 115 ha. Według spisu powszechnego przeprowadzonego pięć lat później wieś składała się z sześciu budynków mieszkalnych (ogółem 17 mieszkań) tworzących rozproszoną zabudowę, miała elektryczne oświetlenie ulic. Obok szkoły podstawowej działała tu wówczas biblioteka.
Liczba mieszkańców
1857 - 59 osób
1933 - 478 osób
1939 - 448 osób
1983 - 55 osób
Edukacja
Zabytki
- Dwór w Ponikach z przełomu XIX i XX wieku; stan techniczny dość dobry
- Zespół folwarczny z przełomu XIX i XX wieku: stajnia-obora-wozownia, spichlerz, studnia; z kolonii mieszkalnej robotników folwarcznych zachował się jedynie budynek szkoły (najstarsza część budynku pochodzi z 1932 r.); układ kompozycyjny całego zespołu dworsko-parkowego nie zachował się, dobudowano niego nowe obiekty mieszkaniowe i rozbudowano szkołę
Bibliografia
- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol, Sępopol 2005 [data dostępu: 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ Łącznie Poniki i Korytki.
- ↑ http://free.of.pl/s/sepopol/jedorg.htm [data dostępu: 5.03.2014]
