Skitno: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "{{Wieś infobox |nazwa = Skitno |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = |zdj...") |
|||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = Skitno. Wiadukt z początków XX wieku.jpg |
− | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = Skitno. Wiadukt z początków XX wieku |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie |
Wersja z 16:52, 2 kwi 2014
Skitno | |
| |
Skitno. Wiadukt z początków XX wieku
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | bartoszycki |
Gmina | Bartoszyce |
Liczba ludności (2010) | 126 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Skitno (niem. Skitten) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 126 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Robert Przybycień[1].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 5,5 km na północny wschód od Bartoszyc.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa Zakonu Krzyżackiego. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1521 roku, lecz musiała istnieć już dużo wcześniej. Była to wieś lokowana na prawie chełmińskim na 33 łanach, należąca do Zakonu. W 1566 roku przeszła w ręce szlacheckie; początkowo była własnością von Lesgewangów, a następnie von Kunheimów. W 1740 roku odkupił ją skarb państwa i aż do początku XIX wieku była to wieś królewska.
Szkołę we wsi założono w 1735 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 59 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel.
Po II wojnie światowej Skitno stało się siedzibą sołectwa. W 1983 roku było tu 30 budynków mieszkalnych, a do wsi należało 36 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały obszar 485 ha. Znajdowały się tu wówczas: prywatna stolarnia, punkt biblioteczny, sala kinowa na 50 miejsc oraz świetlica (ta ostatnia działa również obecnie).
Liczba mieszkańców
1857 - 350 osób
1933 - 306 osób
1939 - 315 osób
1983 - 172 osoby
Turystyka
- We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, należące do Bartoszyckiego Stowarzyszenia Agroturystyki "WARMIACY"
Zabytki
- Budynek dawnej szkoły (dom nr 6), murowany z lat 20. XX wieku
- Przykłady budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (m.in. domy nr 7a, 8, 9, 14/14a) oraz z początku XX wieku (domy i budynki gospodarcze)
Bibliografia
- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [data dostępu: 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ [data dostępu: 5.03.2014]