Wikielec (gmina Braniewo): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Pierwsza wzmianka dotycząca przedwojennej dawnej młyńskiej osady ''Wecklitz-Muhle'' pochodzi z roku 1294. Początkowo młyn należał do włości biskupich, następnie stał się własnością szlachecką. Najdłużej, bo od połowy XVI do drugiej połowy XVII wieku, folwark i młyn pozostawały w rękach rodziny Preucków. Od 1783 roku stanowił własność Braniewa. W 25 lutego 1807 roku generał von Plötz wkroczył do Braniewa z resztą swojego prusko-rosyjskiego zgrupowania. Fizylierzy obsadzili w tym czasie miejscowości: [[Zawierz]], Wikielec, [[Stępień]] i [[Szyleny]]. W 1820 roku osada składała się ze szlacheckiego młyna i jednego budynku mieszkalnego, w którym żyło osiem osób.Ostatnim właścicielem młyna był Bernhard Hipler. Pod koniec [II Wojna Światowa|II wojny światowej]] przez rozrytą pociskami drogę wyciekła woda ze stawu, będącego siłą napędową młyna. Staw powstał w tym samym miejscu dopiero w latach 60. Po zakończeniu wojny zabudowania młyna znajdowały się w dobrym stanie technicznym. Osada jednak wyludniła się. Obecnie po dawnych budynkach pozostały smutne resztki. Zniszczeniu uległa już piwnica, która do tej pory była największą pozostałością po zabudowie. | + | Pierwsza wzmianka dotycząca przedwojennej dawnej młyńskiej osady ''Wecklitz-Muhle'' pochodzi z roku 1294. Początkowo młyn należał do włości biskupich, następnie stał się własnością szlachecką. Najdłużej, bo od połowy XVI do drugiej połowy XVII wieku, folwark i młyn pozostawały w rękach rodziny Preucków. Od 1783 roku stanowił własność Braniewa. W 25 lutego 1807 roku generał von Plötz wkroczył do Braniewa z resztą swojego prusko-rosyjskiego zgrupowania. Fizylierzy obsadzili w tym czasie miejscowości: [[Zawierz]], Wikielec, [[Stępień]] i [[Szyleny]]. W 1820 roku osada składała się ze szlacheckiego młyna i jednego budynku mieszkalnego, w którym żyło osiem osób.Ostatnim właścicielem młyna był Bernhard Hipler. Pod koniec [[II Wojna Światowa|II wojny światowej]] przez rozrytą pociskami drogę wyciekła woda ze stawu, będącego siłą napędową młyna. Staw powstał w tym samym miejscu dopiero w latach 60. Po zakończeniu wojny zabudowania młyna znajdowały się w dobrym stanie technicznym. Osada jednak wyludniła się. Obecnie po dawnych budynkach pozostały smutne resztki. Zniszczeniu uległa już piwnica, która do tej pory była największą pozostałością po zabudowie. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 20:19, 28 cze 2014
| Wikielec | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | braniewski |
| Gmina | Braniewo |
| Liczba ludności (2010) | 122[1] |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Wikielec | |
| Położenie na mapie Polski  Wikielec | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Wikielec (niem. Wecklitz-Muhle) – dawna osada położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Braniewo. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 122 mieszkańców (łącznie z Podgórzem, Józefowem i Prętkami). Wieś wchodzi w skład sołectwa Zawierz, w którym funkcję sołtysa obecnie sprawuje Ewa Korbus[2].
Położenie
Wieś położona była w północno-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 0,5 km na południe od Braniewa.
Dzieje miejscowości
Pierwsza wzmianka dotycząca przedwojennej dawnej młyńskiej osady Wecklitz-Muhle pochodzi z roku 1294. Początkowo młyn należał do włości biskupich, następnie stał się własnością szlachecką. Najdłużej, bo od połowy XVI do drugiej połowy XVII wieku, folwark i młyn pozostawały w rękach rodziny Preucków. Od 1783 roku stanowił własność Braniewa. W 25 lutego 1807 roku generał von Plötz wkroczył do Braniewa z resztą swojego prusko-rosyjskiego zgrupowania. Fizylierzy obsadzili w tym czasie miejscowości: Zawierz, Wikielec, Stępień i Szyleny. W 1820 roku osada składała się ze szlacheckiego młyna i jednego budynku mieszkalnego, w którym żyło osiem osób.Ostatnim właścicielem młyna był Bernhard Hipler. Pod koniec II wojny światowej przez rozrytą pociskami drogę wyciekła woda ze stawu, będącego siłą napędową młyna. Staw powstał w tym samym miejscu dopiero w latach 60. Po zakończeniu wojny zabudowania młyna znajdowały się w dobrym stanie technicznym. Osada jednak wyludniła się. Obecnie po dawnych budynkach pozostały smutne resztki. Zniszczeniu uległa już piwnica, która do tej pory była największą pozostałością po zabudowie.
Turystyka
Bibliografia
- Historia Braniewa [data dostępu: 13.06.2014]
- Baza Informacji Lokalnej [data dostępu: 13.06.2014]
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Braniewo [data dostępu: 13.06.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 13.06.2014]
Przypisy
Zobacz też
