Abraham Kulwieć: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = ok. 1509 roku | |data urodzenia = ok. 1509 roku | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| + | '''Abraham Kulwieć''' (Culvensis) (ur. ok. 1509 roku w Kulwie, zm. 19 lipca 1546 roku w Kulwie) – prawnik, teolog, działacz reformacji. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| + | == Życiorys == | ||
| + | Urodził się w litewskiej rodzinie szlacheckiej. | ||
| − | + | === Szkoła i wykształcenie === | |
| + | Studiował na Uniwersytecie Krakowskim w latach 1528–1537. Studia w Krakowie utrwaliły jego zamiłowanie do języków klasycznych, przede wszystkim do greki i do języka hebrajskiego. Z Krakowa udał się na Uniwersytet w Lowanium, gdzie przebywał od 1530 roku. Zdobył tytuł magistra nauk wyzwolonych. W 1535 roku wrócił na Litwę. | ||
| − | + | Na młodego absolwenta dwóch uczelni uwagę zwrócił wojewoda wileński i kanclerz wielki litewski Olbracht Gasztołd, ktory zaproponował Kulwieciowi dalsze studia we Włoszech. Kulwieć nie zgodził się; na miejsce dalszej edukacji obrał centrum reformacji, czyli Uniwersytet w Wittenberdze. W 1536 roku immatrykulował się. Był pierwszym Litwinem, który studiował na tej uczelni. Studia w Wittenberdze ukształtowały w przybyszu z Rzeczypospolitej religijną postawę. | |
| − | + | ||
| + | Następną podróżą odbył do Lipska i Sieny. Tam podjął trzyletnie studia prawnicze i ukończył doktorat. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | === | + | === Działalność === |
| − | + | W latach 1540–1542 (okres wileński) Kulwieć zapoczątkował działalność, która była związana z propagowaniem reformacji na Litwie. Krytykował nadużycia w Kościele. Wystąpił w niemieckim kościele św. Anny. | |
| − | + | ||
| + | Utworzenie Szkoły Wyższej stało się przejawem kulturalnej i dydaktycznej działalności Kulwiecia. W okresie wileńskim nawiązał rzekome kontakty z królową Boną. Do [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]] wrócił w kwietniu 1544 roku. Na nowo powstałym Uniwersytecie w [[Królewiec|Królewcu]] (tzw. Albertyna) objął, jako pierwszy profesor, katedrę greki i wykładał język hebrajski. Wtedy podobno zaprzyjaźnił się z [[Jan Seklucjan|Janem Seklucjanem]]. | ||
| + | |||
| + | Kulwieć opuścił Królewiec i za namową Jerzego Zabłockiego wyjechał na Litwę. Odwiedził rodzinny dom, spotkał się z chorą matką. W Wilnie przez kilka tygodni głosił kazania. | ||
| + | Chorował na płuca. Pod koniec kwietnia 1545 roku stan zdrowia pogorszył się. Zmarł 6 czerwca 1545 roku. Został pochowany w pobliżu ojczystego domu. Poświęcono mu epitafium w katedrze w Królewcu, którego autorami byli Johann Hoppe i Christoph Jonas. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
''Wybitni Polacy w Królewcu XVI–XX wiek'', red. S. Augusiewicz, J. Jasiński, T. Oracki, Olsztyn 2005, s. 51 -57. | ''Wybitni Polacy w Królewcu XVI–XX wiek'', red. S. Augusiewicz, J. Jasiński, T. Oracki, Olsztyn 2005, s. 51 -57. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | ||
| + | [[Kategoria: Osoba|Kulwieć, Abraham]] [[Kategoria: 1501-1600|Kulwieć, Abraham]] [[Kategoria: Nauczyciele akademiccy|Kulwieć, Abraham]] | ||
[[Kategoria: Osoba]][[Kategoria: Teolog]][[Kategoria: Prawnik]][[Kategoria: Działacz reformacji]] | [[Kategoria: Osoba]][[Kategoria: Teolog]][[Kategoria: Prawnik]][[Kategoria: Działacz reformacji]] | ||
Wersja z 05:15, 10 sty 2015
| Abraham Kulwieć | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1509 roku Kulwie |
| Data i miejsce śmierci | ok. 1545 roku Kulwie |
| Zawód | prawnik, teolog, działacz reformacji |
Abraham Kulwieć (Culvensis) (ur. ok. 1509 roku w Kulwie, zm. 19 lipca 1546 roku w Kulwie) – prawnik, teolog, działacz reformacji.
Życiorys
Urodził się w litewskiej rodzinie szlacheckiej.
Szkoła i wykształcenie
Studiował na Uniwersytecie Krakowskim w latach 1528–1537. Studia w Krakowie utrwaliły jego zamiłowanie do języków klasycznych, przede wszystkim do greki i do języka hebrajskiego. Z Krakowa udał się na Uniwersytet w Lowanium, gdzie przebywał od 1530 roku. Zdobył tytuł magistra nauk wyzwolonych. W 1535 roku wrócił na Litwę.
Na młodego absolwenta dwóch uczelni uwagę zwrócił wojewoda wileński i kanclerz wielki litewski Olbracht Gasztołd, ktory zaproponował Kulwieciowi dalsze studia we Włoszech. Kulwieć nie zgodził się; na miejsce dalszej edukacji obrał centrum reformacji, czyli Uniwersytet w Wittenberdze. W 1536 roku immatrykulował się. Był pierwszym Litwinem, który studiował na tej uczelni. Studia w Wittenberdze ukształtowały w przybyszu z Rzeczypospolitej religijną postawę.
Następną podróżą odbył do Lipska i Sieny. Tam podjął trzyletnie studia prawnicze i ukończył doktorat.
Działalność
W latach 1540–1542 (okres wileński) Kulwieć zapoczątkował działalność, która była związana z propagowaniem reformacji na Litwie. Krytykował nadużycia w Kościele. Wystąpił w niemieckim kościele św. Anny.
Utworzenie Szkoły Wyższej stało się przejawem kulturalnej i dydaktycznej działalności Kulwiecia. W okresie wileńskim nawiązał rzekome kontakty z królową Boną. Do Prus Książęcych wrócił w kwietniu 1544 roku. Na nowo powstałym Uniwersytecie w Królewcu (tzw. Albertyna) objął, jako pierwszy profesor, katedrę greki i wykładał język hebrajski. Wtedy podobno zaprzyjaźnił się z Janem Seklucjanem.
Kulwieć opuścił Królewiec i za namową Jerzego Zabłockiego wyjechał na Litwę. Odwiedził rodzinny dom, spotkał się z chorą matką. W Wilnie przez kilka tygodni głosił kazania.
Chorował na płuca. Pod koniec kwietnia 1545 roku stan zdrowia pogorszył się. Zmarł 6 czerwca 1545 roku. Został pochowany w pobliżu ojczystego domu. Poświęcono mu epitafium w katedrze w Królewcu, którego autorami byli Johann Hoppe i Christoph Jonas.
Bibliografia
Wybitni Polacy w Królewcu XVI–XX wiek, red. S. Augusiewicz, J. Jasiński, T. Oracki, Olsztyn 2005, s. 51 -57.
