Feliks Barabasz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 45: | Linia 45: | ||
#Dudzińska Z., ''Barabaszowie. 50-lecie Związku Polaków w Niemczech'', Gazeta Olsztyńska, 1972, nr 299. | #Dudzińska Z., ''Barabaszowie. 50-lecie Związku Polaków w Niemczech'', Gazeta Olsztyńska, 1972, nr 299. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Osoba|Barabasz Feliks]][[Kategoria:1940-1945|Barabasz Feliks]][[Kategoria: 1946-1956|Barabasz Feliks]] [[Kategoria: 1957-1989|Barabasz Feliks]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Osoba|Barabasz Feliks]][[Kategoria:1940-1945|Barabasz Feliks]][[Kategoria: 1946-1956|Barabasz Feliks]] [[Kategoria: 1957-1989|Barabasz Feliks]] [[Kategoria: Polityka]] [[Kategoria: Posłowie]] [[Kategoria: Senatorowie]] [[Kategoria: Historia]]<br/> |
Wersja z 12:30, 30 cze 2014
| Feliks Barabasz | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 22 września 1919 r. Skajboty |
| Data i miejsce śmierci | 6 czerwca 1982 r. Olsztyn |
| Zawód | bankowiec, działacz społeczno-gospodarczy |
Feliks Barabasz (ur. 22 września 1919 r. w Skajbotach, zm. 6 czerwca 1982 r. w Olsztynie) – bankowiec, działacz społeczno-gospodarczy
Spis treści
Życiorys
Syn Agnieszki (z domu Kensbock) i Bernarda Barabaszów.
Szkoła i wykształcenie
Feliks Barabasz rozpoczął swoją edukację w polskiej szkole w Skajbotach. Kontynuował ją następnie w Gimnazjum Polskim w Bytomiu, a później w Wąbrzeźnie. W berlińskim Banku Słowiańskim odbywał praktykę zawodową.
Praca
W roku 1940 został wcielony do Wermachtu. W lipcu następnego roku został skierowany na pracy w gospodarstwie rolnym. Dwa lata później, na początku 1943 roku władze III Rzeszy odebrały Barabaszom należące do nich gospodarstwo. Rodzice Feliksa zostali skierowani na roboty przymusowe w Brandenburgii. Po zakończeniu II wojny światowej podjął pracę na kolei. Rok później powrócił do przerwanej kariery bankowca. W tym właśnie czasie został zatrudniony w Banku Ludowym - w przyszłości miał zostać jego dyrektorem. Od 1950 roku był związany z Bankiem Komunalnym. W 1952 roku został mianowany dyrektorem Oddziału I PKO w Olsztynie. W roku 1979 przeszedł na emeryturę.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Od 1957 roku przez kolejne trzy kadencje pełnił funkcję radnego Miejskiej Rady Narodowej w Olsztynie. W latach 1972-1980 był posłem na Sejm PRL. W tym okresie zasiadał w dwóch komisjach: Kultury i Spraw Zagranicznych. Uczestniczył w działalności Polskiego Związku Zachodniego oraz Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego.
Bibliografia
- Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
- Knosała W., Feliks Barabasz. Pierwsi ludzie w Olsztynie, Słowo, 1964, nr 33.
- Dudzińska Z., Barabaszowie. 50-lecie Związku Polaków w Niemczech, Gazeta Olsztyńska, 1972, nr 299.
