Feliks Barabasz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Bibliografia)
(Bibliografia)
Linia 45: Linia 45:
 
#Dudzińska Z., ''Barabaszowie. 50-lecie Związku Polaków w Niemczech'', Gazeta Olsztyńska, 1972, nr 299.
 
#Dudzińska Z., ''Barabaszowie. 50-lecie Związku Polaków w Niemczech'', Gazeta Olsztyńska, 1972, nr 299.
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria: Osoba|Barabasz Feliks]][[Kategoria:1940-1945|Barabasz Feliks]][[Kategoria: 1946-1956|Barabasz Feliks]] [[Kategoria: 1957-1989|Barabasz Feliks]] [[Kategoria: Polityka]] [[Kategoria: Posłowie]] [[Kategoria: Senatorowie]] [[Kategoria: Historia]] [[Kategoria: <br/>
+
[[Kategoria: Osoba|Barabasz Feliks]][[Kategoria:1940-1945|Barabasz Feliks]][[Kategoria: 1946-1956|Barabasz Feliks]] [[Kategoria: 1957-1989|Barabasz Feliks]] [[Kategoria: Polityka]] [[Kategoria: Posłowie]] [[Kategoria: Senatorowie]] [[Kategoria: Historia]] [[Kategoria: Polskie organizacje po 1945 r.]] [[Kategoria:Warmińsko-Mazurskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne]] <br/>

Wersja z 12:31, 30 cze 2014

Feliks Barabasz

Data i miejsce urodzenia 22 września 1919 r.
Skajboty
Data i miejsce śmierci 6 czerwca 1982 r.
Olsztyn
Zawód bankowiec, działacz społeczno-gospodarczy

Feliks Barabasz (ur. 22 września 1919 r. w Skajbotach, zm. 6 czerwca 1982 r. w Olsztynie) – bankowiec, działacz społeczno-gospodarczy

Życiorys

Syn Agnieszki (z domu Kensbock) i Bernarda Barabaszów.

Szkoła i wykształcenie

Feliks Barabasz rozpoczął swoją edukację w polskiej szkole w Skajbotach. Kontynuował ją następnie w Gimnazjum Polskim w Bytomiu, a później w Wąbrzeźnie. W berlińskim Banku Słowiańskim odbywał praktykę zawodową.

Praca

W roku 1940 został wcielony do Wermachtu. W lipcu następnego roku został skierowany na pracy w gospodarstwie rolnym. Dwa lata później, na początku 1943 roku władze III Rzeszy odebrały Barabaszom należące do nich gospodarstwo. Rodzice Feliksa zostali skierowani na roboty przymusowe w Brandenburgii. Po zakończeniu II wojny światowej podjął pracę na kolei. Rok później powrócił do przerwanej kariery bankowca. W tym właśnie czasie został zatrudniony w Banku Ludowym - w przyszłości miał zostać jego dyrektorem. Od 1950 roku był związany z Bankiem Komunalnym. W 1952 roku został mianowany dyrektorem Oddziału I PKO w Olsztynie. W roku 1979 przeszedł na emeryturę.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Od 1957 roku przez kolejne trzy kadencje pełnił funkcję radnego Miejskiej Rady Narodowej w Olsztynie. W latach 1972-1980 był posłem na Sejm PRL. W tym okresie zasiadał w dwóch komisjach: Kultury i Spraw Zagranicznych. Uczestniczył w działalności Polskiego Związku Zachodniego oraz Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego.

Bibliografia

  1. Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
  2. Knosała W., Feliks Barabasz. Pierwsi ludzie w Olsztynie, Słowo, 1964, nr 33.
  3. Dudzińska Z., Barabaszowie. 50-lecie Związku Polaków w Niemczech, Gazeta Olsztyńska, 1972, nr 299.