Feliks Barabasz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
(→Bibliografia) |
||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
Dudzińska Z., ''Barabaszowie. 50-lecie Związku Polaków w Niemczech'', "Gazeta Olsztyńska" 1972, nr 299. | Dudzińska Z., ''Barabaszowie. 50-lecie Związku Polaków w Niemczech'', "Gazeta Olsztyńska" 1972, nr 299. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Osoba|Barabasz, Feliks]][[Kategoria:1919-1944|Barabasz, Feliks]][[Kategoria: 1945-1989|Barabasz, Feliks]] [[Kategoria: Posłowie|Barabasz, Feliks]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Osoba|Barabasz, Feliks]][[Kategoria:1919-1944|Barabasz, Feliks]][[Kategoria: 1945-1989|Barabasz, Feliks]] [[Kategoria: Posłowie|Barabasz, Feliks]] [[Kategoria: Olsztyn|Barabasz, Feliks]] [[Kategoria: Polskie organizacje po 1945 roku|Barabasz, Feliks]] |
Wersja z 16:06, 11 sty 2015
| Feliks Barabasz | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 22 września 1919 r. Skajboty |
| Data i miejsce śmierci | 6 czerwca 1982 r. Olsztyn |
| Zawód | bankowiec, działacz społeczno-gospodarczy |
Feliks Barabasz (ur. 22 września 1919 r. w Skajbotach, zm. 6 czerwca 1982 r. w Olsztynie) – bankowiec, działacz społeczno-gospodarczy.
Spis treści
Życiorys
Syn Agnieszki (z domu Kensbock) i Bernarda Barabaszów.
W roku 1940 został wcielony do Wermachtu. W lipcu następnego roku skierowano go do pracy w gospodarstwie rolnym. Dwa lata później, na początku 1943 roku, władze III Rzeszy odebrały Barabaszom należące do nich gospodarstwo. Rodzice Feliksa zostali skierowani na roboty przymusowe w Brandenburgii.
Szkoła i wykształcenie
Edukację rozpoczął w szkole polskiej w Skajbotach. Kontynuował ją następnie w Gimnazjum Polskim w Bytomiu, a później w Wąbrzeźnie. W berlińskim Banku Słowiańskim odbywał praktykę zawodową.
Praca
Po zakończeniu II wojny światowej podjął pracę na kolei. Rok później powrócił do przerwanej kariery bankowca. W tym właśnie czasie został zatrudniony w Banku Ludowym; w przyszłości miał zostać jego dyrektorem. Od 1950 roku był związany z Bankiem Komunalnym. W 1952 roku został mianowany dyrektorem Oddziału I PKO w Olsztynie. W roku 1979 przeszedł na emeryturę.
Działalność społeczna i polityczna
Od 1957 roku przez kolejne trzy kadencje pełnił funkcję radnego Miejskiej Rady Narodowej w Olsztynie. W latach 1972–1980 był posłem na Sejm PRL. W tym okresie zasiadał w dwóch komisjach: Kultury i Spraw Zagranicznych.
Uczestniczył w działalności Polskiego Związku Zachodniego oraz Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego.
Bibliografia
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Knosała W., Feliks Barabasz. Pierwsi ludzie w Olsztynie, "Słowo" 1964, nr 33.
Dudzińska Z., Barabaszowie. 50-lecie Związku Polaków w Niemczech, "Gazeta Olsztyńska" 1972, nr 299.
