Hugo Haase

Hugo Haase
Hugo Haase
Data i miejsce urodzenia	29 września 1863 r. Olsztyn
Miejsce śmierci	7 listopada 1919 r.
Przyczyna śmierci	Berlin

Hugo Haase (ur. 29 września 1863 r. w Olsztynie, zm. 7 listopada 1919 r. w Berlinie) – prawnik, polityk.

Życiorys

Urodził się w rodzinie olsztyńskiego ubogiego szewca żydowskiego jako najstarszy z rodzeństwa. Jego dziadek przybył do Olsztyna z Rosji. W latach 80. XIX w. jego ojciec porzucił zawód szewca i zajął się handlem lnem oraz założył sklep tekstylny w Ornecie.

8 października 1919 roku został postrzelony pod Reichstagiem przez niejakiego Vossa, grabarza. Zmarł po miesiącu w wyniku odniesionych obrażeń. Pogrzeb Haasego przekształcił się w manifestację, w której uczestniczyło ponad 10 tys. osób.

Szkoła i wykształcenie

Kształcił się w Kętrzynie i Królewcu. W czasie studiów na królewieckim uniwersytecie prowadził dział porad prawnych lokalnej komórki Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD).

Działalność społeczna i polityczna

Stał się liderem SPD w Królewcu po śmierci jej dotychczasowego lidera. Jednocześnie prowadził kancelarię adwokacką, służąc wiedzą również najuboższym. W 1897 roku znalazł się w Reichstagu. W latach 1911–1916 wraz z Friedrichem Ebertem był współprzewodniczącym zarządu centralnego oraz przewodniczącym frakcji parlamentarnej SPD w Reichstagu.

Przed wybuchem I wojny światowej zaangażował się w ruch pacyfistyczny, który obok anarchizmu odgrywał coraz większą rolę w życiu społeczeństw europejskich u progu Wielkiej Wojny. Doprowadził między innymi (wespół z działaczami francuskimi) do zwołania międzynarodowej konferencji pokojowej w Brukseli. Po 1918 roku działał aktywnie na rzecz powstania Republiki Weimarskiej. We własnej partii spotykał się jednakże z krytyką z powodu niechęci wobec radykalnych przemian, do których po 1918 roku nawoływali przedstawiciele praktycznie wszystkich odłamów politycznych. Zdaje się, że Haase bardziej odnajdywał się w działaniach prospołecznych, pokojowych, odległych od haseł rewolucyjnych czy radykalnie nacjonalistycznych.

Bibliografia

Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Chłosta Jan, Znani i nieznani olsztyniacy XIX i XX wieku, Olsztyn 1996.