Stanisław Murzynowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Życiorys) |
|||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | ''Wybitni Polacy w Królewcu | + | ''Wybitni Polacy w Królewcu XVI–XX wiek'', red. S. Augusiewicz, J. Jasiński, T. Oracki, Olsztyn 2005, s. 72-76. |
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria: Osoba]][[Kategoria: Tłumacz]][[Kategoria: Wydawca]][[Kategoria: Literat]] | [[Kategoria: Osoba]][[Kategoria: Tłumacz]][[Kategoria: Wydawca]][[Kategoria: Literat]] | ||
Wersja z 20:30, 13 sty 2015
| Stanisław Murzynowski | |
| | |
| Data urodzenia | ok. 1528 r. |
| Data śmierci | ok. 1553 r. |
Stanisław Murzynowski (ur. ok. 1528 roku, zm. ok. 1553 roku) – pierwszy polski tłumacz Nowego Testamentu.
Życiorys
Stanisław Murzynowski rozpoczął edukację pomiędzy 1541 a 1545 rokiem w Królewcu w szkole partykularnej. Studiował na Uniwersytecie w Wittenberdze przez 2 lata, uczelnię zamknięto w 1546 roku. Po zakończonej edukacji udał się na 2 lata do Włoch, po czym powrócił do kraju w 1549 roku. Stanisław został protegowanym Jana Łaskiego, który polecił usługi Murzynowskiego księciu Albrechtowi.
W Królewcu przebywał on przez 3 lata. To właśnie w tym czasie Stanisław Murzynowski stworzył najwięcej swoich dzieł historycznych i literackich. Bliska znajomość z Janem Seklucjanem zaowocowała powstaniem tłumaczenia Nowego Testamentu na język polski. Stanisław Murzynowski podjął się tego zadania, bowiem pozwalało mu na to jego przygotowanie naukowe. Znał 3 języki: łacinę, grekę oraz hebrajski. Ponadto dobrze opanował wiedzę gramatyczną i językową. Murzynowski rozpoczął tłumaczenie prawdopodobnie w 1550 r. Pierwszą cześć ukończył w 1551 roku. Wydana została w drukarni Aleksandra Augezdeckiego w Królewcu, a sfinansowana przez Jana Seklucjana. Jeszcze tego samego roku ukazały się wszystkie cztery Ewangelie. W całości Nowy Testament ukazał się w 1551 r. Poza Nowym Testamentem Murzynowski opublikował jeszcze książkę: Ortografia polska. To jest nauka pisania i czytania języka polskiego, ile Polakowi potrzeba, niewielem słów dostatecznie wypisana.
Zmarł w 1553 roku.
Bibliografia
Wybitni Polacy w Królewcu XVI–XX wiek, red. S. Augusiewicz, J. Jasiński, T. Oracki, Olsztyn 2005, s. 72-76.
