Alfons Barczewski

Alfons Barczewski
Seminarium Nauczycielskie w Lubawie, którego absolwentem był Alfons Barczewski [2]
Data i miejsce urodzenia	15 września 1910 r. Jaroty
Data i miejsce śmierci	13 lipca 1971 r. Krynica
Miejsce spoczynku	Olsztyn

Alfons Barczewski (ur. 15 września 1910 r. w Jarotach koło Olsztyna, zm. 13 lipca 1971 r. w Krynicy) – nauczyciel, adwokat, działacz kulturalno-oświatowy.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Barczewski uczył się w seminarium nauczycielskim w Lubawie (1931 r.). Praktykę pedagogiczną odbył w Grudziądzu. Studiował zaocznie w Toruniu. Tytuł magistra obronił w 1952 r.

Praca

Związek Polskich Towarzystw Szkolnych w Berlinie wnioskował o przeniesienie Barczewskiego do Niemiec, gdzie miał pracować w polskim szkolnictwie. W latach 1932-1933 uczył w Królewskiej wsi, powiat złotowski. Pełnił funkcję referenta w Polsko-Katolickim Towarzystwie Szkolnym w Olsztynie. Praca jego polegała na tworzeniu świetlic, organizowaniu czytelnictwa i zespołów amatorskich. W październiku 1935 r. został zastępcą komendanta Hufca Wschodniopruskiego w Niemczech. Od 1937 r. pracował jako nauczyciel w Świętej, powiat złotowski. Był również kierownikiem szkoły w Wielkiej Dąbrówce, powiat międzyrzecki. Pracował tam od maja 1939 r. do wybuchu wojny. Poprzez organizowanie chórów i drużyn sportowych rozwijał działalność wśród młodzieży. Został aresztowany 1 września 1939 r., więziony w obozach koncentracyjnych w Sachsenhausen i Neuengamme. Zwolniono go w 1941 r. W 1946 r. powrócił z Anglii do Olsztyna. Podjął pracę w charakterze nauczyciela na Uniwersytecie Ludowym w Jurkowym Młynie (obecnie Jurecki Młyn) koło Morąga, którego organizatorem i dyrektorem był działacz warmiński Jan Boenigk. W latach 1946-1948 nauczał w Liceum Pedagogicznym w Olsztynie. Był także wicestarostą olsztyńskim (1948-1950). W latach 1950-1952 pracował w Liceum Handlowym w Olsztynie. Po ukończeniu prawa został adwokatem w Olsztynie. Działał też w Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Zajmował się działalnością kulturalno-oświatową na Warmii. Współpracował z A. Steffenem, zbierał pieśni warmińskie. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Jego wspomnienia ukazywały się w "Słowie na Warmii i Mazurach".

Bibliografia

Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do końca do 1945 roku, Warszawa 1963.