Wacław Leszczyński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna) |
|||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
Wacław był w poselstwie, które udało się po późniejszą królową Ludwikę Marię Gonzagę. Leszczyński dbał o [[Warmia|Warmię]]. W 1647 r. złożył przysięgę poszanowania przywilejów dzielnicy. W 1654 r. nie pozwolił na przezimowanie wojsk na [[Warmia|Warmii]]. | Wacław był w poselstwie, które udało się po późniejszą królową Ludwikę Marię Gonzagę. Leszczyński dbał o [[Warmia|Warmię]]. W 1647 r. złożył przysięgę poszanowania przywilejów dzielnicy. W 1654 r. nie pozwolił na przezimowanie wojsk na [[Warmia|Warmii]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | Za jego czasów [[Warmia]] przeszła w dziedziczne posiadanie Hohenzollernów. Leszczyńskiemu udało się zachować zwierzchnictwo nad duchowieństwem, dochody i komorę lidzbarską. Ostatecznie w wyniku wojen polsko-szwedzkich [[Warmia]] powróciła do Polski ale bez [[Frombork|Fromborka]] i [[Braniewo|Braniewa]]. [[Kapituła warmińska]] i biskup odzyskali władzę na terenie [[biskupstwo warmińskie |biskupstwa warmińskiego]]. | + | Za jego czasów [[Warmia]] przeszła w dziedziczne posiadanie Hohenzollernów. Leszczyńskiemu udało się zachować zwierzchnictwo nad duchowieństwem, dochody i komorę lidzbarską. Ostatecznie w wyniku wojen polsko-szwedzkich [[Warmia]] powróciła do Polski ale bez [[Frombork|Fromborka]] i [[Braniewo|Braniewa]]. [[Kapituła warmińska]] i biskup odzyskali władzę na terenie [[biskupstwo warmińskie |biskupstwa warmińskiego]]. W obronie [[Warmia|Warmii]] przed najazdem Szwedów, Leszczyński zapłacił z własnych pieniędzy za wojska stacjonujące w największych miastach. |
| + | <br/> | ||
| + | Leszczyński utrzymywał dobre stosunki z [[kapituła warmińska|kapitułą]]. Udało mu się obsadzić kilka kanonii swoimi krewnymi i zwolennikami. Sam przeprowadził wizytację w kościołach. Wymagał rezydencji proboszczów w parafiach, w celu obrony wiernych przed luteranizmem. | ||
| + | <br/> | ||
| + | Wacław troszczył się o zakony jezuickie i parafię w [[Królewiec|Królewcu]]. Wspierał szkoły braniewskie. Ufundował ołtarz św. Antoniego w [[Barczewo|Barczewie]] i podarował obraz Narodzenia Bogarodzicy w [[Stoczek Klasztorny|Stoczku Klasztornym]]. | ||
| + | <br/> | ||
==Ciekawostki== | ==Ciekawostki== | ||
Wersja z 11:18, 31 gru 2013
| Wacław Leszczyński | |
| | |
 Wacław Leszczyński, źródło:Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
| |
| Data i miejsce urodzenia | 15 sierpień 1605 Baranowo |
| Zawód | biskup warmiński |
Wacław Leszczyński (ur. 15 sierpnia 1605 r. w Baranowie, zm. x miesiac rrrr w miejscowość) – duchowny katolicki, biskup warmiński w latach 1644-1658.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Wacław Leszczyński został wcześnie oddany do kolegium jezuickiego w Poznaniu. Prawo kanoniczne studiował we Włoszech, a prawo cywilne we Francji. Leszczyński poznał język łaciński, włoski, niemiecki i francuski. Nad jego wychowaniem czuwał Jan Baykowski - sufragan poznański. Pierwsze święcenia niższe Wacław przyjął w 1622 r. w Lesznie. W 1637 r. otrzymał święcenia kapłańskie w Poznaniu.
Praca
Leszczyński od 1630 r. przebywał na dworze Zygmunta III Wazy, gdzie pracował w królewskiej kancelarii. Beneficja zawdzięczał królowi Władysławowi IV. W 1633 r. otrzymał kanonię w kapitule krakowskiej oraz łęczyckiej, a w 1643 r. w płockiej. 5 marca 1643 r. został referendarzem koronnym. 2 kwietnia 1644 r. wybrano go na kanonika warmińskiego. Przypadła mu kanonia, z której zrezygnował Jan Lamsheft. Była to celowe oddanie miejsca w kapitule warmińskiej, bowiem Wacław był kandydatem na biskupstwo warmińskie. Jednak według sejmu piotrkowskiego z 1512 r. - przyszły biskup musiał być wcześniej kanonikiem warmińskim. 6 kwietnia 1644 r. kapituła warmińska wybrała go na biskupa warmińskiego. W grudniu 1644 r. jego wybór zatwierdził papież. Sakrę biskupią uzyskał w 1645 r., po czym przybył na Warmię. W 1659 r. został arcybiskupem gnieźnieńskim. Leszczyński był pierwszym biskupem warmińskim, który tytułował się księciem Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Wacław był w poselstwie, które udało się po późniejszą królową Ludwikę Marię Gonzagę. Leszczyński dbał o Warmię. W 1647 r. złożył przysięgę poszanowania przywilejów dzielnicy. W 1654 r. nie pozwolił na przezimowanie wojsk na Warmii.
Za jego czasów Warmia przeszła w dziedziczne posiadanie Hohenzollernów. Leszczyńskiemu udało się zachować zwierzchnictwo nad duchowieństwem, dochody i komorę lidzbarską. Ostatecznie w wyniku wojen polsko-szwedzkich Warmia powróciła do Polski ale bez Fromborka i Braniewa. Kapituła warmińska i biskup odzyskali władzę na terenie biskupstwa warmińskiego. W obronie Warmii przed najazdem Szwedów, Leszczyński zapłacił z własnych pieniędzy za wojska stacjonujące w największych miastach.
Leszczyński utrzymywał dobre stosunki z kapitułą. Udało mu się obsadzić kilka kanonii swoimi krewnymi i zwolennikami. Sam przeprowadził wizytację w kościołach. Wymagał rezydencji proboszczów w parafiach, w celu obrony wiernych przed luteranizmem.
Wacław troszczył się o zakony jezuickie i parafię w Królewcu. Wspierał szkoły braniewskie. Ufundował ołtarz św. Antoniego w Barczewie i podarował obraz Narodzenia Bogarodzicy w Stoczku Klasztornym.
Ciekawostki
Wacław Leszczyński pochodził z Wielkopolski, z rodu szlacheckiego o herbie Wieniawa. Rodzicami Leszczyńskiego byli: Andrzej Leszczyński wojewoda brzeski kujawski oraz Zofia Opalińska. Miał on również brata bliźniaka - Przecława wojewodę dorpackiego oraz brata Jana - kanclerza wielkiego koronnego.
Bibliografia
...
Przypisy
Zobacz też
...
