Hydroptila cornuta: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Opis) |
|||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
Należy do grupy najmniejszych chruścików z rodziny ''Hydroptilidae'' (wodolotkowate), które mają od 2 do 5 milimetrów. W Polsce odnotowano 23 gatunki tej rodziny z 8 rodzajów. Jest bardzo trudny do obserwacji i jeszcze trudniejszy w identyfikacji. Osobniki dorosłe można spotkać wieczorami, fruwające na wodą lub przylatujące do światła. Ze względu na małe rozmiary nie zwracamy na nie uwagi. | Należy do grupy najmniejszych chruścików z rodziny ''Hydroptilidae'' (wodolotkowate), które mają od 2 do 5 milimetrów. W Polsce odnotowano 23 gatunki tej rodziny z 8 rodzajów. Jest bardzo trudny do obserwacji i jeszcze trudniejszy w identyfikacji. Osobniki dorosłe można spotkać wieczorami, fruwające na wodą lub przylatujące do światła. Ze względu na małe rozmiary nie zwracamy na nie uwagi. | ||
| − | Larwy budują fasolkowate, przenośne bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym. | + | Larwy budują fasolkowate, przenośne i bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym. |
Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typy zbiorników wodnych). | Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typy zbiorników wodnych). | ||
Wersja z 12:32, 12 sie 2014
| Chruścik | |
| | |
| Hydroptila cornuta` | |
| Mosely, 1922 | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | stawonogi |
| Podtyp | tchawkowce |
| Gromada | owady |
| Rząd | chruściki |
| Rodzina | Hydroptilidae |
| Rodzaj | Hydroptila |
| Gatunek | Hydroptila cornuta |
Hydroptila cornuta – gatunek chruścika nieposiadający polskiego odpowiednika nazwy łacińskiej. W Polsce stwierdzono do tej pory jego występowanie jedynie na Pojezierzu Mazurskim.
Opis
Należy do grupy najmniejszych chruścików z rodziny Hydroptilidae (wodolotkowate), które mają od 2 do 5 milimetrów. W Polsce odnotowano 23 gatunki tej rodziny z 8 rodzajów. Jest bardzo trudny do obserwacji i jeszcze trudniejszy w identyfikacji. Osobniki dorosłe można spotkać wieczorami, fruwające na wodą lub przylatujące do światła. Ze względu na małe rozmiary nie zwracamy na nie uwagi.
Larwy budują fasolkowate, przenośne i bocznie spłaszczone domki z ziarenek piasku zespolonych za pomocą jedwabnej przędzy. Zdarzają się także domki z glonów nitkowatych. Przeważnie domki budowane są w ostatnim lub przedostatnim stadium larwalnym.
Jest zaliczany do glonopijców (należy do funkcjonalnej troficznej grupy wysysaczy) – pożywia się, wysysając cytoplazmę z komórek glonów. Zaliczany do limeksenów, a więc gatunków unikających jezior (zamieszkuje je raczej rzadko, preferując inne typy zbiorników wodnych).
Na Pojezierzu Mazurskim znajdowany bywa głównie w jeziorze Śniardwy oraz jeziorze Mikołajskim.
Bibliografia
Czachorowski Stanisław, Chruściki (Trichoptera) jezior Polski – charakterystyka rozmieszczenia larw, Olsztyn 1998, s. 156.
