Pawężnica łuseczkowata: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Wartość użytkowa) |
|||
Linia 26: | Linia 26: | ||
Gatunek ten występuje na ziemi i mszakach, czasami na korze drzew. Jest to gatunek charakterystyczny dla żyznych lasów liściastych (głównie gradów i buczyn), gdzie często rośnie na mszakach u nasady pni drzew lub w ich dolnych partiach, a także na omszałych kłodach i pniakach. W górach występuje również na zacienionych, omszonych skałach i głazach. | Gatunek ten występuje na ziemi i mszakach, czasami na korze drzew. Jest to gatunek charakterystyczny dla żyznych lasów liściastych (głównie gradów i buczyn), gdzie często rośnie na mszakach u nasady pni drzew lub w ich dolnych partiach, a także na omszałych kłodach i pniakach. W górach występuje również na zacienionych, omszonych skałach i głazach. | ||
<br/> | <br/> | ||
+ | Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] gatunek ten występuje dość często, ale jedynie w dobrze zachowanych zbiorowiskach leśnych głównie w rezerwatach przyrody, m.in. w [[Rezerwat Las Warmiński im. prof. Benona Polakowskiego|Lesie Warmińskim im. prof. Benona Polakowskiego]] i rezerwacie [[Rezerwat Dęby Napiwodzkie|Dęby Napiwodzkie]]. | ||
+ | <br/> | ||
+ | |||
== Wartość użytkowa == | == Wartość użytkowa == | ||
Gatunek dość rzadki w całym kraju. Objęty w Polsce ścisłą ochroną. Umieszczony na czerwonej liście jako porost zagrożony wymarciem (EN). | Gatunek dość rzadki w całym kraju. Objęty w Polsce ścisłą ochroną. Umieszczony na czerwonej liście jako porost zagrożony wymarciem (EN). |
Wersja z 09:06, 29 lip 2014
Pawężnica łuseczkowata (Peltigera praetextata (Flörke ex Sommerf.) Zopf) – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny pawężnicowatych (Peltigeraceae), rzędu pawężnicowców (Peltigerales).
Plecha
Plecha pawężnicy łuseczkowatej jest listkowata, zwykle rozetkowata, do 20 cm średnicy, podzielona na odcinki do 2 cm szerokości, dość sztywna, nie pilśniowata, gładka, czasem błyszcząca. Na górnej powierzchni, na brzegach lub wzdłuż spękań zwykle wykształcają się bardzo liczne łuseczkowate izydia (wyrostki), wyraźnie widoczne nawet bez lupy. Dolna strona z ciemnobrązowymi łuskami i licznymi chwytnikami. Owocniki często spotykane, koliste, na końcach odcinków, o brunatnych tarczkach.
Rozmieszczenie i ekologia
Gatunek ten występuje na ziemi i mszakach, czasami na korze drzew. Jest to gatunek charakterystyczny dla żyznych lasów liściastych (głównie gradów i buczyn), gdzie często rośnie na mszakach u nasady pni drzew lub w ich dolnych partiach, a także na omszałych kłodach i pniakach. W górach występuje również na zacienionych, omszonych skałach i głazach.
Na Warmii i Mazurach gatunek ten występuje dość często, ale jedynie w dobrze zachowanych zbiorowiskach leśnych głównie w rezerwatach przyrody, m.in. w Lesie Warmińskim im. prof. Benona Polakowskiego i rezerwacie Dęby Napiwodzkie.
Wartość użytkowa
Gatunek dość rzadki w całym kraju. Objęty w Polsce ścisłą ochroną. Umieszczony na czerwonej liście jako porost zagrożony wymarciem (EN).
Zobacz też
pl.wikipedia.org, Peltigera [10.07.2014]
Bibliografia
Czyżewska Krystyna, Cieśliński Stanisław, Porosty – wskaźniki niżowych lasów puszczańskich w Polsce, "Monographiae Botanicae" 2003, nr 91, s. 223–239.
Cieśliński Stanisław, Czyżewska Krystyna, Fabiszewski Jerzy, Czerwona lista porostów w Polsce. Red list of the lichens in Poland, [w:] Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Red lists of plants and fungi in Poland, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 71–89.
Fałtynowicz Wiesław, Porosty w lasach. Przewodnik terenowy dla leśników i taksatorów, Warszawa 2012.