Pióropusznik strusi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 34: Linia 34:
  
  
W Polsce przebiega północna granica zasięgu tego gatunku. Występuje na pogórzu Karpat i Pienin, w Sudetach Zachodnich, Górach Świętokrzyskich i Bieszczadach. Rozproszony na nizinach, można go spotkać m.in. w Puszczy Augustowskiej i Boreckiej, nad Nysą i Bobrem, w Mazowieckim Parku Krajobrazowym, na Równinie Warmińskiej (w rezerwacie florystycznym Pióropusznikowy Jar).
+
W Polsce przebiega północna granica zasięgu tego gatunku. Występuje na pogórzu Karpat i Pienin, w Sudetach Zachodnich, Górach Świętokrzyskich i Bieszczadach. Rozproszony na nizinach, można go spotkać m.in. Północno-Wschodniej Polsce, nad Nysą i Bobrem, w Mazowieckim Parku Krajobrazowym.
  
 
Siedliska pióropusznika to brzegi potoków, wilgotne zbocza, mokre łąki i leśne polany.
 
Siedliska pióropusznika to brzegi potoków, wilgotne zbocza, mokre łąki i leśne polany.
Linia 49: Linia 49:
 
=== Ciekawostki ===
 
=== Ciekawostki ===
  
 +
 +
Na Warmii i Mazurach pióropusznik strusi jest chroniony w kilku rezerwatach przyrody. Jednym z najbardziej znanych jest rezerwat "Pióropusznikowy Jar" położony na terenie gminy Młynary, na terenie Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej.
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 17:06, 10 kwi 2014

Pióropusznik strusi

Matteuccia struthiopteris
(L.) Todaro
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada "paprotniki"
Klasa paprocie
Rząd paprotkowce
Rodzina Onocleaceae
Rodzaj pióropusznik
Gatunek pióropusznik strusi
Synonimy


Pióropusznik strusi (Matteuccia struthiopteris (L.) Todaro) – gatunek paproci należący do rodziny Onocleaceae.

Morfologia

Roślina wieloletnia z krótkim kłączem, z którego wyrastają lejkowato pojedyncze, podwójnie pierzaste liście płonne (asymilacyjne) wysokości 30-150 cm. Są lancetowate w zarysie i mocno zwężają się ku dołowi, posiadają bardzo krótki ogonek liściowy. W sierpniu lub wrześniu z wnętrza lejka wyrasta krótszy (do 60 cm długości), sztywny, początkowo zielony – później ciemnobrunatny, jednokrotnie pierzasty liść zarodnionośny, podobny do strusiego pióra (skąd pochodzi nazwa paproci). Zarodnikowanie przypada na wrzesień-październik. Stosunkowo duże, ciemnobrunatne (czasem również czarne) zarodniki znajdują się w kubkach zarodnikowych leżących na obrzeżach blaszek liściowych, kiełkują po 14-22 dniach. Liście płonne zasychają wcześniej, pozostawiając na zimę tylko brunatne liście zarodnikowe. Paproć ta odznacza się zatem dwupostaciowością liści, tj. trofofil (część liścia zaopatrująca roślinę w substancje odżywcze) i sporofil (część liścia wytwarzająca zarodniki) występują oddzielne.


Rozmieszczenie i ekologia

W Polsce przebiega północna granica zasięgu tego gatunku. Występuje na pogórzu Karpat i Pienin, w Sudetach Zachodnich, Górach Świętokrzyskich i Bieszczadach. Rozproszony na nizinach, można go spotkać m.in. Północno-Wschodniej Polsce, nad Nysą i Bobrem, w Mazowieckim Parku Krajobrazowym.

Siedliska pióropusznika to brzegi potoków, wilgotne zbocza, mokre łąki i leśne polany.


Wartość użytkowa

W Polsce podlega ścisłej ochronie prawnej. Roślina chętnie uprawiana w ogródkach jako ozdobna. Lubi wilgotne i zacienione miejsca i glebę próchniczną. Jest wrażliwa na przesuszenie gleby. Mrozoodporna.


Ciekawostki

Na Warmii i Mazurach pióropusznik strusi jest chroniony w kilku rezerwatach przyrody. Jednym z najbardziej znanych jest rezerwat "Pióropusznikowy Jar" położony na terenie gminy Młynary, na terenie Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej.


Bibliografia

K. Zarzycki, Z. Szeląg: Red list of the vascular plants in Poland. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), Red lists of plants and fungi in Poland. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.


Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Pi%C3%B3ropusznik_strusi