Przytulia wonna

Przytulia wonna
Galium odoratum
(L.) Scop.
Przytulia wonna (Galium odoratum), fot. fr.wikipedia.org
Systematyka
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny naczyniowe
Gromada	okrytonasienne
Klasa	dwuliścienne
Rząd	goryczkowce
Rodzina	marzanowate
Rodzaj	rosiczka
Gatunek	Przytulia wonna
marzanka wonna

Przytulia wonna (Galium odoratum (L.) Scop.) – gatunek rośliny należący do rodziny marzanowatych (Rubiaceae).

Morfologia

Roślina o wysokości do 30 cm, wytwarzająca liczne pędy o silnym aromacie (obecność kumaryny).

Łodyga czterokanciasta, delikatna, nieowłosiona. Liście siedzące z przylistkami wyrastają w okółkach po 6-9. Są ciemnozielone, lancetowatego kształtu z szorstkimi brzegami. Na środku łodygi są zwykle największe.

Drobne kwiaty w baldachogronach wyrastają nieliczne na szczycie łodyg. Kwiatostany są z podsadkami lub bez. Kielich kwiatowy niepozorny, korona o średnicy 4-6 mm z 4 białymi płatkami, jeden słupek, 4 pręciki. Owocem jest kulista rozłupnia z gęstymi haczykowatymi szczecinkami. Po dojrzeniu rozpada się na 2 rozłupki. Kłącze delikatne, płożące.

Rozmieszczenie i ekologia

Przytulia wonna występuje w Europie i Azji, na obszarach o klimacie suboceanicznym. Rozprzestrzenia się także w innych rejonach świata o klimacie umiarkowanym. W Polsce jest dość pospolita na całym niżu. Rośnie w cienistych lasach liściastych (szczególnie bukowych), w zaroślach.

Na Warmii i Mazurach występuje w Brodnickim Parku Krajobrazowym. Wymaga gleb próchnicznych, dla których jest rośliną wskaźnikową. Jest rośliną cieniolubną, gatunkiem charakterystycznym dla rzędu (O.) Fagetalia.

Wartość użytkowa

Roślina objęta częściową ochroną gatunkową w Polsce na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin.

Ze względu na zawartość kumaryny musi być stosowana z umiarem. Większe dawki mogą spowodować ból głowy i nudności.

Ciekawostki

Roślina ceniona pod względem leczniczym, kosmetycznym i kulinarnym.

Zawarte w roślinie glukozyzydy (m.in. asperuloza), kumaryna, garbniki, związki goryczowe, duże ilości polifenolokwasów, nieznaczne ilości flawonoidów (rutyna, kwercetryna) wykazują działanie przeciwbakteryjne, rozkurczające, uspokajające. Napar z ziela zmniejsza napięcie ścian naczyń krwionośnych oraz mięśni gładkich układu pokarmowego i moczowego. Używany jest w zaburzeniach krążenia, żylakach (w tym hemoroidach), skurczach jelit i dróg moczowych. Pomaga także przy kamicy i dolegliwościach wątroby.

W kosmetologii wykorzystywany jest napar w celu lekkiego przyciemnienia jasnej, bladej skóry. W tym samym celu ów napar można stosować jako kąpiel. Kumaryna stosowana jest jako substancja zapachowa w perfumach.

Przytulia wonna jest używana w kuchni jako przyprawa do ciast, cukierków, napojów pitnych, zup, sosów i ziołowych herbatek. W okręgu berlińskim podawany jest sok z przytulii, czyli marzanki, z piwem pszenicznym Berliner Weiße. Już 1200 lat temu w Niemczech wytwarzano winną nalewkę z marzanki (tzw. napój majowy). We Francji z marzanki zaparza się ulubioną herbatkę, a zieloną aromatyzuje się szampany. W Szwajcarii dodaje się ją do koniaków i likierów. W Niemczech podstawę popularnych namiastek herbaty stanowią fermentowane liście jeżyn, suszone kwiaty lipy z dodatkiem mięty pieprzowej, melisy i marzanki wonnej. W Polsce także znane są domowe herbatki ziołowe złożone z wziętych w jednakowych porcjach: ziela marzanki, melisy i liści jeżyn albo malin, uprzednio sfermentowanych albo z kwiatu lipy, liści poziomki, mięty pieprzowej, marzanki wonnej i kłącza perzu.

Dzięki zawartości kumaryny wydziela silny, miły zapach, szczególnie po przywiędnięciu. Wykorzystywana do zwalczania moli (szkodników) oraz aromatyzowania niektórych gatunków wódek, win i tytoniu.

Bibliografia

pl.wikipedia.org, przytulia wonna [26.08.2014]
wiadomosci24.pl, Zielska zdrowe i pozytywne [26.08.2014]