Rezerwat Borki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "{{Rezerwat przyrody infobox | nazwa_rezerwatu= Rezerwat przyrody Borki | zdjęcie= borki.jpeg | opis_zdjęcia= Rezerwat Borki | rodzaj_rezerwatu= ...") |
|||
Linia 9: | Linia 9: | ||
| kod mapy= PL-WN | | kod mapy= PL-WN | ||
| powierzchnia= 232 ha | | powierzchnia= 232 ha | ||
− | | stopniN= | + | | stopniN= 54 |
| minutN= 07 | | minutN= 07 | ||
| sekundN= 42 | | sekundN= 42 | ||
Linia 20: | Linia 20: | ||
=== O rezerwacie === | === O rezerwacie === | ||
− | Rezerwat przyrody „Borki” został utworzony na mocy | + | Rezerwat przyrody „Borki” został utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego dnia 21 kwietnia 1958 r. (Monitor Polski Nr 42, poz. 244 z dnia 30.05.1958 r). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze 232 ha. Rezerwat utworzono w celu zachowania naturalnych, dobrze wykształconych lasów, lasów mieszanych i borów mieszanych bagiennych, charakterystycznych dla Puszczy Boreckiej. Służyć one mają celom naukowym i dydaktycznym. Rezerwat spełnia doniosłą rolę w zachowaniu i ochronie naturalnych zbiorowisk leśnych zarówno w Puszczy Boreckiej jak regionie całej Polski Północno-Wschodniej. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 31: | Linia 31: | ||
− | Rezerwat "Borki" leży na obszarze Mazur Garbatych, w centrum zwartego kompleksu Puszczy Boreckiej. Puszcza ta stanowi pozostałość rozległej Puszczy Galindzkiej,pokrywającej w minionych wiekach południowo-wschodnie obszary Pojezierza Mazurskiego. | + | Rezerwat "Borki" leży na obszarze Mazur Garbatych, w centrum zwartego kompleksu Puszczy Boreckiej. Puszcza ta stanowi pozostałość rozległej Puszczy Galindzkiej,pokrywającej w minionych wiekach południowo-wschodnie obszary Pojezierza Mazurskiego. Rezerwat "Borki" odznacza się bardzo zróżnicowaną rzeźbą, uwarunkowana obecnością licznych wzgórz morenowych. Przedzielają je głębokie obniżenia terenowe, zajęte zazwyczaj przez zabagnione torfowiska i jary z wykształconymi lokalnie strumieniami. Wysokość wyniesień waha się przeciętnie od 180 do 190 m n.p.m. Najwyższe wyniesienie wynosi 206,5 m n.p.m. Deniwelacje terenu wynoszą na ogół 10-40 m, sporadycznie sięgają 60 m. |
+ | |||
+ | Na terenie rezerwatu wyróżniono następujące rodzaje zbiorowisk leśnych: ols ''Carici elongatae-Alnetum'', grąd ''Tilio-Carpinetum'' (występujący tu w postaci czterech podzespołów), łęg wiązowo-jesionowy ''Fraxino-Ulmetum'', łęg gwiazdnicowo-olszowy ''Stelario-Alnetum'', łęg jesionowo-olszowy ''Circaeo-Alnetum'', borealna świerczyna ''Sphagno girgensohnii-Piceetum''. | ||
<br/> | <br/> | ||
Linia 38: | Linia 40: | ||
=== Zwierzęta === | === Zwierzęta === | ||
− | + | Na terenie rezerwatu spotkać można wiele gatunków zwierząt. Spośród ssaków występuje tu m.im. żubr, jeleń, łoś, sarna, dzik, zając, piżmak, ryś, wilk, lis, jenot, borsuk,kuna leśna, tchórz. Odnotowano tu co najmniej 141 gatunków ptaków. Wśród nich na uwagę zasługują: bielik, zięba jer, orlik krzykliwy, żuraw, puchacz, krogulec, trzmielojad, pustułka, kobuz, bocian czarny i dzięcioł białogrzbiety. | |
− | + | Bardzo bogata i zróżnicowana, choć słabo poznana jest fauna bezkręgowców. | |
<br/> | <br/> | ||
Linia 45: | Linia 47: | ||
=== Rośliny === | === Rośliny === | ||
− | Flora rezerwatu Borki liczy około 320 gatunków. | + | Flora rezerwatu Borki liczy około 320 gatunków. Obejmuje ona m.in. gatunki roślin objętych ścisłą ochroną prawna: ''Daphne mezereum'', ''Lilium martagon'', ''Listera cordata'', ''Lycopodium annotinum'', ''Matteucia struthiopteris'', ''Neottia nidus-avis'', ''Pltanthera chlorantha''. Z gatunków rzadkich na uwagę zasługują: ''Alium ursinum'', ''Alliaria petiolata'', ''Anemone ranunluloides'', ''Bromus benekeni'', ''Calla palustris'', ''Cicuta virosa'', ''Hordelymus europaeus'' i ''Ranunculus cassubicus''. Osobliwoscią przyrodniczą są dwa stanowiska cisa ''Taxus baccata''. |
+ | |||
<br/> | <br/> | ||
Linia 51: | Linia 54: | ||
=== Grzyby === | === Grzyby === | ||
− | |||
− | Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań | + | |
+ | Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań w rezerwacie. | ||
<br/> | <br/> | ||
Linia 60: | Linia 63: | ||
− | + | Pierwsze żubry wprowadzono do Puszczy Boreckiej w roku 1956. Początkowo były hodowane w ośrodku zamkniętym, od 1962 r. przebywają także na wolności. Obecnie penetrują cały obszar Puszczy Boreckiej. W okolicach rezerwatu "Borki" widywane są często. | |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 20:47, 20 mar 2014
Rezerwat przyrody Borki | |
| |
Rezerwat Borki | |
Rodzaj rezerwatu | leśny |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1958 |
Powierzchnia | 232 ha ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat przyrody Borki
Spis treści
O rezerwacie
Rezerwat przyrody „Borki” został utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego dnia 21 kwietnia 1958 r. (Monitor Polski Nr 42, poz. 244 z dnia 30.05.1958 r). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze 232 ha. Rezerwat utworzono w celu zachowania naturalnych, dobrze wykształconych lasów, lasów mieszanych i borów mieszanych bagiennych, charakterystycznych dla Puszczy Boreckiej. Służyć one mają celom naukowym i dydaktycznym. Rezerwat spełnia doniosłą rolę w zachowaniu i ochronie naturalnych zbiorowisk leśnych zarówno w Puszczy Boreckiej jak regionie całej Polski Północno-Wschodniej.
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Rezerwat "Borki" leży na obszarze Mazur Garbatych, w centrum zwartego kompleksu Puszczy Boreckiej. Puszcza ta stanowi pozostałość rozległej Puszczy Galindzkiej,pokrywającej w minionych wiekach południowo-wschodnie obszary Pojezierza Mazurskiego. Rezerwat "Borki" odznacza się bardzo zróżnicowaną rzeźbą, uwarunkowana obecnością licznych wzgórz morenowych. Przedzielają je głębokie obniżenia terenowe, zajęte zazwyczaj przez zabagnione torfowiska i jary z wykształconymi lokalnie strumieniami. Wysokość wyniesień waha się przeciętnie od 180 do 190 m n.p.m. Najwyższe wyniesienie wynosi 206,5 m n.p.m. Deniwelacje terenu wynoszą na ogół 10-40 m, sporadycznie sięgają 60 m.
Na terenie rezerwatu wyróżniono następujące rodzaje zbiorowisk leśnych: ols Carici elongatae-Alnetum, grąd Tilio-Carpinetum (występujący tu w postaci czterech podzespołów), łęg wiązowo-jesionowy Fraxino-Ulmetum, łęg gwiazdnicowo-olszowy Stelario-Alnetum, łęg jesionowo-olszowy Circaeo-Alnetum, borealna świerczyna Sphagno girgensohnii-Piceetum.
Zwierzęta
Na terenie rezerwatu spotkać można wiele gatunków zwierząt. Spośród ssaków występuje tu m.im. żubr, jeleń, łoś, sarna, dzik, zając, piżmak, ryś, wilk, lis, jenot, borsuk,kuna leśna, tchórz. Odnotowano tu co najmniej 141 gatunków ptaków. Wśród nich na uwagę zasługują: bielik, zięba jer, orlik krzykliwy, żuraw, puchacz, krogulec, trzmielojad, pustułka, kobuz, bocian czarny i dzięcioł białogrzbiety.
Bardzo bogata i zróżnicowana, choć słabo poznana jest fauna bezkręgowców.
Rośliny
Flora rezerwatu Borki liczy około 320 gatunków. Obejmuje ona m.in. gatunki roślin objętych ścisłą ochroną prawna: Daphne mezereum, Lilium martagon, Listera cordata, Lycopodium annotinum, Matteucia struthiopteris, Neottia nidus-avis, Pltanthera chlorantha. Z gatunków rzadkich na uwagę zasługują: Alium ursinum, Alliaria petiolata, Anemone ranunluloides, Bromus benekeni, Calla palustris, Cicuta virosa, Hordelymus europaeus i Ranunculus cassubicus. Osobliwoscią przyrodniczą są dwa stanowiska cisa Taxus baccata.
Grzyby
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań w rezerwacie.
Ciekawostki
Pierwsze żubry wprowadzono do Puszczy Boreckiej w roku 1956. Początkowo były hodowane w ośrodku zamkniętym, od 1962 r. przebywają także na wolności. Obecnie penetrują cały obszar Puszczy Boreckiej. W okolicach rezerwatu "Borki" widywane są często.
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Plan Ochrony Rrezerwaty Przyrody „Dęby Napiwodzkie”. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 1. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.