Użytek ekologiczny "Chełsty": Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
 
{{Głaz infobox
 
{{Głaz infobox
 
  |Nazwa głazu = Użytek ekologiczny "Chełsty"
 
  |Nazwa głazu = Użytek ekologiczny "Chełsty"
  |grafika =  
+
  |grafika = chełsty.jpg
  |podpis grafiki =
+
  |podpis grafiki = Użytek ekologiczny "Chełsty" - położenie
 
  |Nr ewidencyjny =  
 
  |Nr ewidencyjny =  
 
  |Rok powołania = 2009
 
  |Rok powołania = 2009

Wersja z 08:52, 30 cze 2014

Użytek ekologiczny "Chełsty"

Użytek ekologiczny "Chełsty" - położenie
Użytek ekologiczny "Chełsty" - położenie
Rok powołania 2009
Dok. pow. Rozporządzenie Nr 81 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 30 lipca 2009 r. w sprawie ustanowienia użytku ekologicznego "Chełsty" (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2009 r. Nr 105, poz. 1714)
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Użytek ekologiczny "Chełsty"
Użytek ekologiczny "Chełsty"
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Użytek ekologiczny "Chełsty"
Użytek ekologiczny "Chełsty"
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Użytek ekologiczny "Chełsty"

Opis

Użytek ekologiczny "Chełsty" (14,22 ha) leży na północ od Chełst, po obu stronach rzeki Wel, w Welskim Parku Krajobrazowym. Obejmuje wysoko wciętą w wysoczyznę rynną subglacjalną (polodowcową) z pastwiskami i wilgotnymi, zarastającymi łąkami. Można tu spotkać chronione gatunki roślin, takie jak: storczyk szerokolistny, storczyk krwisty, kalina koralowa, porzeczka czarna, a z ptaków - zimorodka. Na odcinku tym rzeka płynie leniwie i ma charakter typowej rzeki nizinnej, jednak już kilkaset metrów dalej (w "Piekiełku") przekształca się w wartko płynący potok.

Zobacz też

Rejestr użytków ekologicznych w województwie warmińsko-mazurskim [1] 30.06.2014

Użytek ekologiczny "Chełsty" [2] 30.06.2014

Bibliografia

Poznajemy Parki Krajobrazowe Warmii i Mazur. Fundacja Ochrony Wielkich Jezior Mazurskich, Mazurskie Centrum Edukacji Ekologicznej: Giżycko, 2011 [3] 28.06.2014