Żebrowiec górski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | {{Roślina infobox | ||
+ | |Nazwa rośliny = Żebrowiec górski | ||
+ | |Nazwa łacińska = Pleurospermum austriacum | ||
+ | |L = (L.) Hoffm. | ||
+ | |Pusta linia = <br/> | ||
+ | |grafika = Pleurospermum austriacum eF.jpg | ||
+ | |podpis grafiki = Żebrowiec górski - pokrój | ||
+ | |Systematyka = Systematyka | ||
+ | |Domena = eukarionty | ||
+ | |Królestwo = rośliny | ||
+ | |Podkrólestwo = rośliny naczyniowe | ||
+ | |Gromada = okrytonasienne | ||
+ | |Klasa = dwuliścienne | ||
+ | |Rząd = bukowce | ||
+ | |Rodzina = brzozowate | ||
+ | |Rodzaj = grab | ||
+ | |Gatunek = żebrowiec górski | ||
+ | |Synonimy = Synonimy | ||
+ | |Lista synonimów = | ||
+ | }} | ||
+ | <br/> | ||
'''Żebrowiec górski''' (''Pleurospermum austriacum'' (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; ''Apiaceae'') | '''Żebrowiec górski''' (''Pleurospermum austriacum'' (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; ''Apiaceae'') | ||
− | |||
− | |||
=== Morfologia === | === Morfologia === | ||
Linia 34: | Linia 53: | ||
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu. | Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu. | ||
− | Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody | + | Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody [[Rezerwat Buki Wysoczyzny Elbląskiej|"Buki Wysoczyzny Elbląskiej"]] w [[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elblaskiej|Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej]]. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 11:10, 26 lut 2014
Żebrowiec górski (Pleurospermum austriacum (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; Apiaceae)
Spis treści
Morfologia
Bylina wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu i o dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3-4- krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach, zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy, najczęściej ustawione na jednym poziomie z baldachem szczytowym. Kwitnienie od czerwca do sierpnia. Owoce jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.
Rozmieszczenie i ekologia
Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.
W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu.
Żebrowiec preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.
Wartość użytkowa
Ciekawostki
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.
Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody "Buki Wysoczyzny Elbląskiej" w Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej.
Bibliografia
Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć. Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna. Olsztyn: Wyd. Agencja WIT Witold Mierzejewski, 2012.