Żebrowiec górski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Morfologia) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Roślina infobox | {{Roślina infobox | ||
|Nazwa rośliny = Żebrowiec górski | |Nazwa rośliny = Żebrowiec górski | ||
| − | |Nazwa łacińska = Pleurospermum austriacum | + | |Nazwa łacińska = ''Pleurospermum austriacum'' |
|L = (L.) Hoffm. | |L = (L.) Hoffm. | ||
|Pusta linia = <br/> | |Pusta linia = <br/> | ||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu. Preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach. | W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu. Preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach. | ||
| − | + | ||
| + | Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody [[Rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej|Buki Wysoczyzny Elbląskiej]] w [[Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej|Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej]]. | ||
| + | |||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu. | Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu. | ||
| − | |||
| − | |||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
[http://zielnik-karpacki.pl/-ŻEBROWIEC_GÓRSKI_750 zielnik-karpacki.pl] [20.05.2014] | [http://zielnik-karpacki.pl/-ŻEBROWIEC_GÓRSKI_750 zielnik-karpacki.pl] [20.05.2014] | ||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria:Rośliny]][[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]] | + | [[Kategoria: Przyroda]] [Kategoria: Rezerwaty]] [[Kategoria:Rośliny]][[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]] |
Wersja z 21:46, 14 lip 2014
| Żebrowiec górski | |
| | |
| Pleurospermum austriacum | |
| (L.) Hoffm. | |
 Żebrowiec górski – pokrój | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | dwuliścienne |
| Rząd | selerowce |
| Rodzina | selerowate |
| Rodzaj | żebrowiec |
| Gatunek | żebrowiec górski |
| Synonimy | |
Żebrowiec górski (Pleurospermum austriacum (L.) Hoffm.) – gatunek rośliny z rodziny baldaszkowatych (selerowatych; Apiaceae).
Morfologia
Bylina o wysokości do 1,5 m, o grubym, bulwiastym kłączu oraz dętej, bruzdowanej, nagiej łodydze. Liście 3–4-krotnie pierzaste, o jajowatolancetowatych odcinkach, zbiegających po osadce, ząbkowanych i brzegiem delikatnie orzęsionych. Kwiaty białe. Liczne baldachy, najczęściej ustawione na jednym poziomie z baldachem szczytowym. Kwitnienie od czerwca do sierpnia. Owoce są jajowate, długość 10 mm i średnicy do 6 mm.
Rozmieszczenie i ekologia
Żebrowiec górski jest gatunkiem znanym głównie z obszarów górskich Europy Środkowej (Alpy, Bałkany, Dynary, Karpaty), rzadko spotykanym na niżu. Jego pojedyncze, izolowane stanowiska znane są m.in. ze Szwecji.
W Polsce żebrowiec górski występuje głównie w Sudetach i Karpatach, ale znany jest także z rozproszonych stanowisk na pogórzu oraz kilkunastu stanowisk na niżu. Preferuje gleby bogate w węglan wapnia, w górach rośnie na skalistych zboczach.
Jednym z nielicznych na niżu stanowisk tego gatunku jest rezerwat przyrody Buki Wysoczyzny Elbląskiej w Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej.
Ciekawostki
Naukowcy z Katedry Ekologii i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego odkryli, że nasiona żebrowca kiełkują dopiero po dwukrotnym przezimowaniu.
Zobacz też
zielnik-karpacki.pl [20.05.2014]
Bibliografia
Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć, Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna, Olsztyn 2012.
[Kategoria: Rezerwaty]]
