Żyłkowiec różowawy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 20: | Linia 20: | ||
''Pleurotus subpalmatus'' (Fr.) Gillet | ''Pleurotus subpalmatus'' (Fr.) Gillet | ||
}} | }} | ||
− | '''Żyłkowiec różowawy''' (''Rhodotus palmatus'' (Bull.) Maire) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny ''Physalacriaceae'', rzędu pieczarkowców (''Agaricales'') | + | '''Żyłkowiec różowawy''' (''Rhodotus palmatus'' (Bull.) Maire) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny ''Physalacriaceae'', rzędu pieczarkowców (''Agaricales''). Jest grzybem uznanym za wymierający na obszarze Polski (kategoria "E" na Czerwonej Liście). |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
[[Plik:Rhodotus_palmatus_19776.jpg|300px|thumb|right|Żyłkowiec różowawy - formujące się owocniki [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rhodotus_palmatus_19776.jpg]]] | [[Plik:Rhodotus_palmatus_19776.jpg|300px|thumb|right|Żyłkowiec różowawy - formujące się owocniki [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rhodotus_palmatus_19776.jpg]]] | ||
== Owocnik == | == Owocnik == | ||
− | Kapelusz 4-8 cm średnicy, mocno wypukły, później spłaszczony, z zawiniętym brzegiem, jasnopomarańczowy do ciemnoróżowego, z elastyczną, galaretowatą, zmarszczoną powierzchnią. Blaszki zatokowato wcięte, gęste, płowożółte lub czerwonawe, z krótszymi flaszeczkami. Trzon 2-5 x 0,5-1 cm, mimośrodkowy lub boczny, białawy do różowego, pokryty białymi włókienkami. Miąższ gruby, jasny, o owocowym zapachu i bardzo gorzkim smaku. Wysyp zarodników różowy. | + | Kapelusz osiąga 4-8 cm średnicy, jest mocno wypukły, później spłaszczony, z zawiniętym brzegiem, jasnopomarańczowy do ciemnoróżowego, z elastyczną, galaretowatą, zmarszczoną powierzchnią. Blaszki zatokowato wcięte, gęste, płowożółte lub czerwonawe, z krótszymi flaszeczkami. Trzon 2-5 x 0,5-1 cm, mimośrodkowy lub boczny, białawy do różowego, pokryty białymi włókienkami. Miąższ gruby, jasny, o owocowym zapachu i bardzo gorzkim smaku. Wysyp zarodników różowy. |
<br/> | <br/> | ||
== Rozmieszczenie i ekologia == | == Rozmieszczenie i ekologia == | ||
− | Gatunek szeroko rozpowszechniony, znany ze wschodniej części Ameryki Północnej, Afryki Północnej, Europy, Azji oraz z Tasmanii. Na całym obszarze występowania jest gatunkiem rzadkim. W Polsce znany jest współcześnie tylko z jednego stanowiska w Puszczy Białowieskiej. | + | Gatunek jest szeroko rozpowszechniony, znany ze wschodniej części Ameryki Północnej, Afryki Północnej, Europy, Azji oraz z Tasmanii. Na całym obszarze występowania jest gatunkiem rzadkim. W Polsce znany jest współcześnie tylko z jednego stanowiska w Puszczy Białowieskiej. |
+ | |||
Owocniki pojawiają się od września do grudnia. Wyrastają w kępach na pniakach i zwalonych pniach drzew, zwłaszcza wiązów (w Europie notowany także na kasztanowcach i dębach). | Owocniki pojawiają się od września do grudnia. Wyrastają w kępach na pniakach i zwalonych pniach drzew, zwłaszcza wiązów (w Europie notowany także na kasztanowcach i dębach). | ||
<br/> | <br/> | ||
== Wartość użytkowa == | == Wartość użytkowa == | ||
− | W zależności od źródła informacji, określany jako gatunek niejadalny lub o nieznanych właściwościach. | + | W zależności od źródła informacji, określany bywa jako gatunek niejadalny lub o nieznanych właściwościach. |
<br/> | <br/> | ||
== Ciekawostki == | == Ciekawostki == | ||
− | Gatunek ten stwierdzony został po raz pierwszy w obecnych granicach Polski przez niemieckiego mykologa Kaufmanna (jako ''Pleurotus subpalmatus''). Jego stanowisko odkryto w roku 1916 w [[Elbląg|Elblągu]]. Przez prawie sto lat żyłkowiec nie był notowany w | + | Gatunek ten stwierdzony został po raz pierwszy w obecnych granicach Polski przez niemieckiego mykologa Kaufmanna (jako ''Pleurotus subpalmatus''). Jego stanowisko odkryto w roku 1916 w [[Elbląg|Elblągu]]. Przez prawie sto lat żyłkowiec nie był notowany w Polsce. Całkiem niedawno stwierdzony został ponownie, tym razem w Puszczy Białowieskiej. |
− | + | Nieco częstszemu w skali lokalnej występowaniu tego gatunku może sprzyjać masowe wymieranie wiązów zakażonych grzybem ''Ophiostoma ulmi'' (syn. ''Ceratocystis ulmi'') powodującym tzw. holenderską chorobę wiązów (naczyniowa choroba wiązu, grafioza wiązu). Choroba ta była w nieodległej przeszłości przyczyną masowego wymierania wiązów w Europie (od 1910 r.) i Ameryce Północnej (od 1930 r.). | |
− | |||
− | Nieco częstszemu | ||
− | |||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
− | + | == Zobacz też == | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | == | ||
[http://en.wikipedia.org/wiki/Rhodotus en.wikipedia.org, Rhodotus] [22.04.2014] | [http://en.wikipedia.org/wiki/Rhodotus en.wikipedia.org, Rhodotus] [22.04.2014] | ||
<br/> | <br/> | ||
[http://www.grzyby.pl/gatunki/Rhodotus_palmatus.htm grzyby.pl] [22.04.2014] | [http://www.grzyby.pl/gatunki/Rhodotus_palmatus.htm grzyby.pl] [22.04.2014] | ||
<br/> | <br/> | ||
+ | == Bibliografia == | ||
+ | Bujakiewicz A., ''Rhodotus palmatus (Bull.: Fr.) R. Maire'', [w:] ''Atlas of the geographical distribution of fungi in Poland 2'', red. W. Wojewoda, Kraków 2002, s 95-98, 2002. <br/> | ||
+ | Pegler D., ''Grzyby Polski i Europy'', Wrocław 2003.<br/> | ||
+ | Bujakiewicz A., Nita J., ''Żyłkowiec różowawy Rhodotus palmatus (Bull.: Fr.) R. Maire) – mieszkaniec białowieskich ostępów'', "Chrońmy Przyrodę Ojczystą" 2004, nr 60(5), s. 82-85.<br/> | ||
+ | Wojewoda W., Ławrynowicz M., ''Red list of the macrofungi in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland'', red. Z. Mirek, W. Zarzycki, W. Wojewoda, Z. Szelag, Kraków 2006, s. 55-70. | ||
+ | <br/> | ||
+ | |||
+ | |||
[[Kategoria: Przyroda]] | [[Kategoria: Przyroda]] | ||
[[Kategoria:Grzyby]] | [[Kategoria:Grzyby]] |
Wersja z 13:47, 8 lip 2014
Żyłkowiec różowawy | |
| |
Rhodotus palmatus | |
(Bull.) Maire | |
Żyłkowiec różowawy [3] | |
Systematyka | |
Królestwo | grzyby |
Gromada | podstawczaki |
Klasa | pieczarniaki |
Rząd | pieczarkowce |
Rodzina | obrzękowcowate |
Rodzaj | żyłkowiec |
Gatunek | żyłkowiec różowawy |
Synonimy | |
Agaricus subpalmatus Fr.
Pleurotus subpalmatus (Fr.) Gillet |
Żyłkowiec różowawy (Rhodotus palmatus (Bull.) Maire) – gatunek grzyba wielkoowocnikowego z rodziny Physalacriaceae, rzędu pieczarkowców (Agaricales). Jest grzybem uznanym za wymierający na obszarze Polski (kategoria "E" na Czerwonej Liście).
Spis treści
Owocnik
Kapelusz osiąga 4-8 cm średnicy, jest mocno wypukły, później spłaszczony, z zawiniętym brzegiem, jasnopomarańczowy do ciemnoróżowego, z elastyczną, galaretowatą, zmarszczoną powierzchnią. Blaszki zatokowato wcięte, gęste, płowożółte lub czerwonawe, z krótszymi flaszeczkami. Trzon 2-5 x 0,5-1 cm, mimośrodkowy lub boczny, białawy do różowego, pokryty białymi włókienkami. Miąższ gruby, jasny, o owocowym zapachu i bardzo gorzkim smaku. Wysyp zarodników różowy.
Rozmieszczenie i ekologia
Gatunek jest szeroko rozpowszechniony, znany ze wschodniej części Ameryki Północnej, Afryki Północnej, Europy, Azji oraz z Tasmanii. Na całym obszarze występowania jest gatunkiem rzadkim. W Polsce znany jest współcześnie tylko z jednego stanowiska w Puszczy Białowieskiej.
Owocniki pojawiają się od września do grudnia. Wyrastają w kępach na pniakach i zwalonych pniach drzew, zwłaszcza wiązów (w Europie notowany także na kasztanowcach i dębach).
Wartość użytkowa
W zależności od źródła informacji, określany bywa jako gatunek niejadalny lub o nieznanych właściwościach.
Ciekawostki
Gatunek ten stwierdzony został po raz pierwszy w obecnych granicach Polski przez niemieckiego mykologa Kaufmanna (jako Pleurotus subpalmatus). Jego stanowisko odkryto w roku 1916 w Elblągu. Przez prawie sto lat żyłkowiec nie był notowany w Polsce. Całkiem niedawno stwierdzony został ponownie, tym razem w Puszczy Białowieskiej.
Nieco częstszemu w skali lokalnej występowaniu tego gatunku może sprzyjać masowe wymieranie wiązów zakażonych grzybem Ophiostoma ulmi (syn. Ceratocystis ulmi) powodującym tzw. holenderską chorobę wiązów (naczyniowa choroba wiązu, grafioza wiązu). Choroba ta była w nieodległej przeszłości przyczyną masowego wymierania wiązów w Europie (od 1910 r.) i Ameryce Północnej (od 1930 r.).
Zobacz też
en.wikipedia.org, Rhodotus [22.04.2014]
grzyby.pl [22.04.2014]
Bibliografia
Bujakiewicz A., Rhodotus palmatus (Bull.: Fr.) R. Maire, [w:] Atlas of the geographical distribution of fungi in Poland 2, red. W. Wojewoda, Kraków 2002, s 95-98, 2002.
Pegler D., Grzyby Polski i Europy, Wrocław 2003.
Bujakiewicz A., Nita J., Żyłkowiec różowawy Rhodotus palmatus (Bull.: Fr.) R. Maire) – mieszkaniec białowieskich ostępów, "Chrońmy Przyrodę Ojczystą" 2004, nr 60(5), s. 82-85.
Wojewoda W., Ławrynowicz M., Red list of the macrofungi in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland, red. Z. Mirek, W. Zarzycki, W. Wojewoda, Z. Szelag, Kraków 2006, s. 55-70.