Głaz narzutowy "Diabelski Głaz" w Jakunówku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m (LPF przeniósł stronę Głaz narzutowy w miejscowości Jakunówko "Diabelski Głaz" na "Diabelski Głaz" w Jakunówku, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Głaz infobox | {{Głaz infobox | ||
− | |Nazwa głazu = | + | |Nazwa głazu = "Diabelski Głaz" w Jakunówku |
|grafika = Jakunówko.jpg | |grafika = Jakunówko.jpg | ||
− | |podpis grafiki = | + | |podpis grafiki = "Diabelski Głaz" w Jakunówku ©Alicja Szarzyńska |
|Nr ewidencyjny = 140 | |Nr ewidencyjny = 140 | ||
|Rok powołania = 1961 | |Rok powołania = 1961 |
Wersja z 23:36, 25 mar 2014
"Diabelski Głaz" w Jakunówku – głaz narzutowy położony w gminie Pozezdrze, na południowy-wschód od wsi Jakunówko, na stoku wzgórza zwanego dawniej "Höllenberg" (Piekielna Góra).
Opis głazu
Pomnik przyrody.
Typ skały: gruboziarnisty granit z bladoróżowymi, dużymi kryształami skaleni zawierającymi drobne wpryśnięcia minerałów ciemnych. Pomiędzy skaleniami występują mniejsze, okrągławe, szare kwarce. Miejscami skała ma charakter pegmatytu granitowego ‒ jest bardzo gruboziarnista oraz posiada wzajemne przerosty różowych skaleni i szarego kwarcu.
Głaz zwany potocznie „Diabelskim Głazem” pełnił dawniej funkcję kamienia ofiarnego. W jego górnej części znajduje się obszerne, owalne zagłębienie, będące przypuszczalnie misą ofiarną. Głębokość niecki sięga około 20 cm. Od strony wschodniej i zachodniej przy monolicie widoczny jest bruk kamienny.
Z „Diabelskim Głazem” związane są przekazy ludowe. Jedna z legend została opisana w książce „Mazurskie opowieści” Jadwigi Tressenberg ("Ślad diabelskiej łapy"). Opowiada ona o konszachtach przebiegłego chłopa Lipki z czartem.
Zobacz też
Źródła
Kamienie w historii, kulturze i religii, pod red. Roberta Klima i Seweryna Szczepańskiego, Olsztyn 2010.
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Olsztyn 2012.
Tressenberg Jadwiga, Mazurskie opowieści, Gołdap 2005.