Głaz narzutowy "Diabelski Kamień": Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 17: Linia 17:
 
  |            sekundE= 00
 
  |            sekundE= 00
 
}}
 
}}
'''Diabelski Kamień''' - głaz położony w gminie [[gmina Elbląg|Elbląg]].
+
'''Diabelski Kamień''' - głaz narzutowy położony w gminie [[gmina Elbląg|Elbląg]] w zabytkowym parku leśnym Bażantarnia.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Opis głazu ==
 
== Opis głazu ==
Gruboziarnisty granit z dużą ilością różowych skaleni oraz małą zawartością kwarcu. Głaz leży w korycie Srebrnego Potoku. Związana jest z nim legenda. Otuż kiedy w [[Elbląg|Elblągu]] budowano [[kościół św. Mikołaja]], zjawił się u księdza diabeł. - Co budujesz? - spytał. - Karczmę - odpowiedział ksiądz, licząc na to, że diabeł pomoże mu przy budowie. Rzeczywiście uradowany diabeł począł nosić kamienie. Składał je na miejscu budowy każdej nocy. Kiedyś jednak nie pokazał się przez dłuższy czas. Pod jego nieobecność ściany kościoła podciągnięto aż do dachu. Aby nadgonić stracony czas, chwycił diabeł największy kamień i pospieszył z nim do [[Elbląg|Elbląga]]. Słysząc jednak dzwony kościelne cisnął głaz ze złością do potoku, gdzie leży po dziś dzień.
+
Typ skały: gruboziarnisty granit z dużą ilością różowych skaleni oraz małą zawartością kwarcu.  
 +
 
 +
Głaz leży w korycie Srebrnego Potoku. Związana jest z nim legenda mówiąca, iż kiedy w [[Elbląg|Elblągu]] budowano [[kościół św. Mikołaja]], zjawił się u księdza diabeł. Pragnął dowiedzieć się, co ksiądz buduje. Po zapewnieniach, że trwają prace nad budową karczmy, diabeł zdecydował się pomóc. pomoże przy budowie. Przynosił kamienie i składał je na miejscu budowy. Pewnego razu postanowił przynieść największy głaz w okolicy. Gdy śpieszył z nim do [[Elbląg|Elbląga]] usłyszał jednak dzwony kościelne. Rozzłoszczony, iż dał się wywieść w pole i zaprząc do pracy nad kościołem, cisnął głaz do potoku, gdzie leży po dziś dzień.
 
<br/>
 
<br/>
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
http://info.elblag.pl/?id=niezbednik_&pid=11&strona=1
+
[http://info.elblag.pl/?id=niezbednik_&pid=11&strona=1 info.elbląg.pl]
 
<br/>
 
<br/>
 
== Źródła ==
 
== Źródła ==
# Szarzyńska A. Ziółkowski P. 2012. Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur. Wydawnictwo Mantis, Olsztyn.
+
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, ''Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur'', Wydawnictwo Mantis, Olsztyn 2012.
# Zaskiewicz J. 2001. Księga elbląska. Przewodnik historyczno-krajoznawczy. Wydawnictwo YAMA, Elbląg.
+
Zaskiewicz Jerzy, ''Księga elbląska. Przewodnik historyczno-krajoznawczy'', Wydawnictwo YAMA, Elbląg 2001.
 
<br/>
 
<br/>
 
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Głazy]][[Kategoria: Powiat elbląski]][[Kategoria: Gmina Elbląg]]<br />
 
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Głazy]][[Kategoria: Powiat elbląski]][[Kategoria: Gmina Elbląg]]<br />

Wersja z 10:41, 19 mar 2014

Diabelski Kamień

Głaz narzutowy "Diabelski Kamień" © Alicja Szarzyńska
Głaz narzutowy "Diabelski Kamień" © Alicja Szarzyńska
Nr ewidencyjny 215/68
Rok powołania 1968
Dok. pow. Orzec. Nr 215 Prez. WRN w Gdańsku z 13.01.1968 r.
Współrzędne GPS N 54,171550° E 19,460000°
Wysokość 1,3 m
Obwód 11,00 m
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Diabelski Kamień
Diabelski Kamień
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Diabelski Kamień
Diabelski Kamień
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Diabelski Kamień - głaz narzutowy położony w gminie Elbląg w zabytkowym parku leśnym Bażantarnia.

Opis głazu

Typ skały: gruboziarnisty granit z dużą ilością różowych skaleni oraz małą zawartością kwarcu.

Głaz leży w korycie Srebrnego Potoku. Związana jest z nim legenda mówiąca, iż kiedy w Elblągu budowano kościół św. Mikołaja, zjawił się u księdza diabeł. Pragnął dowiedzieć się, co ksiądz buduje. Po zapewnieniach, że trwają prace nad budową karczmy, diabeł zdecydował się pomóc. pomoże przy budowie. Przynosił kamienie i składał je na miejscu budowy. Pewnego razu postanowił przynieść największy głaz w okolicy. Gdy śpieszył z nim do Elbląga usłyszał jednak dzwony kościelne. Rozzłoszczony, iż dał się wywieść w pole i zaprząc do pracy nad kościołem, cisnął głaz do potoku, gdzie leży po dziś dzień.

Zobacz też

info.elbląg.pl

Źródła

Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Wydawnictwo Mantis, Olsztyn 2012. Zaskiewicz Jerzy, Księga elbląska. Przewodnik historyczno-krajoznawczy, Wydawnictwo YAMA, Elbląg 2001.