Głaz narzutowy koło Durąga: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | {| | + | {{Głaz infobox |
− | | | + | |Nazwa głazu = Głaz narzutowy koło Durąga |
− | + | |grafika = głaz_durąg.jpg | |
− | + | |podpis grafiki = Głaz narzutowy koło Durąga © Alicja Szarzyńska | |
− | + | |Nr ewidencyjny = 81 | |
− | + | |Rok powołania = 1952 | |
− | | Nr ewidencyjny | + | |Dok. pow. = Rib-16/81/52 z 29.12.1952 r. |
− | + | |Współrzędne GPS = N 53,623111° E 20,036449° | |
− | | Rok powołania | + | |Wysokość = 2,85 m |
− | + | |Obwód = 13,00 m | |
− | | Dok. pow. | + | |kod mapy= PL-WN |
− | | | + | | stopniN= 53 |
− | + | | minutN= 37 | |
− | + | | sekundN= 23 | |
− | + | | stopniE= 20 | |
− | + | | minutE= 2 | |
− | + | | sekundE= 11 | |
− | + | }} | |
− | + | '''Głaz narzutowy koło Durąga''' - głaz położony w gminie [[gmina Ostróda | Ostróda]]. | |
− | + | <br><br> | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | | Wysokość | ||
− | |||
− | | Obwód | ||
− | |} | ||
− | |||
== Opis głazu == | == Opis głazu == | ||
Pomnik przyrody. | Pomnik przyrody. | ||
Linia 35: | Linia 24: | ||
Głaz leży na północnym skraju parku założenia dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek. Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Duering, któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig i osobą Clawsa (Mikołaja) Duering, rycerza, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie. Z kamieniem związane są legendy o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 r., których pilnuje potępieniec ukazujący się jako odziany na czarno wysoki mężczyzna z łopatą lub jako wielki czarny pies. | Głaz leży na północnym skraju parku założenia dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek. Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Duering, któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig i osobą Clawsa (Mikołaja) Duering, rycerza, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie. Z kamieniem związane są legendy o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 r., których pilnuje potępieniec ukazujący się jako odziany na czarno wysoki mężczyzna z łopatą lub jako wielki czarny pies. | ||
Istnieje też inna legenda, że jest to graniczny kamień Ostródy, który na to miejsce przeniesiony został przez kowala Grabosza z Reszek w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. Niestety, nieuczciwy rycerz Ditrich z Warlit nie dotrzymując słowa danego rajcom ostródzkim w miejscu tym przeciął łańcuch, za który kowal ciągnął kamień i kamień ów go przygniótł. Tak zginał kowal Grabosz i pozostał tu na wieki, podobno do dzisiaj o brzasku słychać jego jęki. A duch złego rycerza, któremu lud nie wybaczył tego co uczynił kowalowi błąka się po okolicy. | Istnieje też inna legenda, że jest to graniczny kamień Ostródy, który na to miejsce przeniesiony został przez kowala Grabosza z Reszek w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. Niestety, nieuczciwy rycerz Ditrich z Warlit nie dotrzymując słowa danego rajcom ostródzkim w miejscu tym przeciął łańcuch, za który kowal ciągnął kamień i kamień ów go przygniótł. Tak zginał kowal Grabosz i pozostał tu na wieki, podobno do dzisiaj o brzasku słychać jego jęki. A duch złego rycerza, któremu lud nie wybaczył tego co uczynił kowalowi błąka się po okolicy. | ||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
Linia 41: | Linia 29: | ||
# http://pl.wikipedia.org/wiki/Dur%C4%85g | # http://pl.wikipedia.org/wiki/Dur%C4%85g | ||
# http://pl.wikipedia.org/wiki/Szyldak | # http://pl.wikipedia.org/wiki/Szyldak | ||
− | |||
− | |||
== Źródła == | == Źródła == | ||
# Pożarska M. 2009. Ostróda. Wrota Mazur Zachodnich, Polska Turystyczna.pl, Kraków. | # Pożarska M. 2009. Ostróda. Wrota Mazur Zachodnich, Polska Turystyczna.pl, Kraków. | ||
Linia 48: | Linia 34: | ||
# Szarzyńska A. Ziółkowski P. 2012. Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur. Wydawnictwo Mantis, Olsztyn. | # Szarzyńska A. Ziółkowski P. 2012. Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur. Wydawnictwo Mantis, Olsztyn. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | [[Kategoria: Głazy]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Głazy]][[Kategoria: Powiat ostródzki]][[Kategoria: Gmina Ostróda]]<br /> |
Wersja z 22:30, 17 mar 2014
Głaz narzutowy koło Durąga - głaz położony w gminie Ostróda.
Opis głazu
Pomnik przyrody.
Typ skały: średnioziarnisty, równoziarnisty granit z przewagą szarych plagioklazów oraz szarym kwarcem. Miejscami występują różowawe skalenie potasowe.
Głaz leży na północnym skraju parku założenia dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek. Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Duering, któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig i osobą Clawsa (Mikołaja) Duering, rycerza, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie. Z kamieniem związane są legendy o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 r., których pilnuje potępieniec ukazujący się jako odziany na czarno wysoki mężczyzna z łopatą lub jako wielki czarny pies.
Istnieje też inna legenda, że jest to graniczny kamień Ostródy, który na to miejsce przeniesiony został przez kowala Grabosza z Reszek w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. Niestety, nieuczciwy rycerz Ditrich z Warlit nie dotrzymując słowa danego rajcom ostródzkim w miejscu tym przeciął łańcuch, za który kowal ciągnął kamień i kamień ów go przygniótł. Tak zginał kowal Grabosz i pozostał tu na wieki, podobno do dzisiaj o brzasku słychać jego jęki. A duch złego rycerza, któremu lud nie wybaczył tego co uczynił kowalowi błąka się po okolicy.
Zobacz też
- http://polskaturystyczna.pl/ebooki/przewodnik_ostroda_ebook.pdf
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Dur%C4%85g
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Szyldak
Źródła
- Pożarska M. 2009. Ostróda. Wrota Mazur Zachodnich, Polska Turystyczna.pl, Kraków.
- Skrobot W. 2009. Katalog nieznanych zabytków Mazur Zachodnich. Powiat ostródzki. Wydawnictwo Drwęca, Ostróda.
- Szarzyńska A. Ziółkowski P. 2012. Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur. Wydawnictwo Mantis, Olsztyn.