Głaz narzutowy koło Durąga: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Opis głazu)
Linia 17: Linia 17:
 
  |            sekundE= 11
 
  |            sekundE= 11
 
}}
 
}}
'''Głaz narzutowy koło Durąga''' ‒ głaz narzutowy położony w gminie [[gmina Ostróda | Ostróda]].
+
'''Głaz narzutowy koło Durąga''' ‒ głaz narzutowy położony w gminie [[gmina Ostróda | Ostróda]]. Głaz leży na północnym skraju parku składającego się na założenie dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek.
 
<br><br>
 
<br><br>
 
== Opis głazu ==
 
== Opis głazu ==
Linia 24: Linia 24:
 
Typ skały: średnioziarnisty równoziarnisty granit z przewagą szarych plagioklazów oraz szarym kwarcem. Miejscami występują różowawe skalenie potasowe.
 
Typ skały: średnioziarnisty równoziarnisty granit z przewagą szarych plagioklazów oraz szarym kwarcem. Miejscami występują różowawe skalenie potasowe.
  
Głaz leży na północnym skraju parku założenia dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek.
+
Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Dueringa ‒ któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig ‒ oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, rycerza, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie.  
  
Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Dueringa ‒ któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig ‒ oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, rycerza, który po [[bitwa pod Grunwaldem | bitwie pod Grunwaldem]] oddał zamek ostródzki w ręce polskie.
+
Z głazem wiążą się legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma "potępieniec", ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą, lub jako wielki, czarny pies. Wedle [[Legenda o kowalu Graboszu i głazie w Durągu | legendy o kowalu Graboszu]] głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. Rycerz Ditrich z Warlit obiecać miał bowiem rajcom ostródzkim, iż zgodzi się na przesunięcie granic miasta kosztem swoich ziem, jeśli znajdzie się człowiek na tyle silny, by przenieść głaz. Niestety nieuczciwy rycerz złamał dane słowo i w miejscu, w którym dziś spoczywa kamień, przeciął łańcuch, za który kowal ciągnął głaz. Grabosz z Reszek zginął przygnieciony ogromnym ciężarem. Duchy kowala i rycerza nie mogą zaznać spokoju po dziś dzień.   
 
 
Z głazem wiążą się legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma "potępieniec" ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą lub jako wielki, czarny pies. Wedle [[Legenda o kowalu Graboszu i głazie w Durągu | legendy o kowalu Graboszu]] głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. Rycerz Ditrich z Warlit obiecać miał bowiem rajcom ostródzkim, iż zgodzi się na przesunięcie granic miasta kosztem swoich ziem, jeśli znajdzie się człowiek na tyle silny, by przenieść głaz. Niestety nieuczciwy rycerz złamał dane słowo i w miejscu, w którym dziś spoczywa kamień, przeciął łańcuch, za który kowal ciągnął głaz. Grabosz z Reszek zginął przygnieciony ogromnym ciężarem. Duchy kowala i rycerza nie mogą zaznać spokoju po dziś dzień.   
 
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 12:22, 19 mar 2014

Głaz narzutowy koło Durąga

Głaz narzutowy koło Durąga © Alicja Szarzyńska
Głaz narzutowy koło Durąga © Alicja Szarzyńska
Nr ewidencyjny 81
Rok powołania 1952
Dok. pow. Rib-16/81/52 z 29.12.1952 r.
Współrzędne GPS N 53,623111° E 20,036449°
Wysokość 2,85 m
Obwód 13,00 m
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Głaz narzutowy koło Durąga
Głaz narzutowy koło Durąga
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Głaz narzutowy koło Durąga
Głaz narzutowy koło Durąga
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Głaz narzutowy koło Durąga ‒ głaz narzutowy położony w gminie Ostróda. Głaz leży na północnym skraju parku składającego się na założenie dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaka do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek.

Opis głazu

Pomnik przyrody.

Typ skały: średnioziarnisty równoziarnisty granit z przewagą szarych plagioklazów oraz szarym kwarcem. Miejscami występują różowawe skalenie potasowe.

Głaz ten to prawdopodobnie kamień graniczny dóbr durskich, związany z osobą rycerza Conrada Dueringa ‒ któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig ‒ oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, rycerza, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie.

Z głazem wiążą się legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma "potępieniec", ukazujący się jako odziany na czarno, wysoki mężczyzna z łopatą, lub jako wielki, czarny pies. Wedle legendy o kowalu Graboszu głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. Rycerz Ditrich z Warlit obiecać miał bowiem rajcom ostródzkim, iż zgodzi się na przesunięcie granic miasta kosztem swoich ziem, jeśli znajdzie się człowiek na tyle silny, by przenieść głaz. Niestety nieuczciwy rycerz złamał dane słowo i w miejscu, w którym dziś spoczywa kamień, przeciął łańcuch, za który kowal ciągnął głaz. Grabosz z Reszek zginął przygnieciony ogromnym ciężarem. Duchy kowala i rycerza nie mogą zaznać spokoju po dziś dzień.

Zobacz też

  1. polskaturystyczna.pl [18.03.2014]
  2. wikipedia.org, Durąg [18.03.2014]
  3. wikipedia.org, Szyldak [18.03.2014]

Źródła

Pożarska Marta, Ostróda. Wrota Mazur Zachodnich, Polska Turystyczna.pl, Kraków 2009.

Skrobot Wiesław, Katalog nieznanych zabytków Mazur Zachodnich. Powiat ostródzki, Wydawnictwo Drwęca, Ostróda 2009.

Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Wydawnictwo Mantis, Olsztyn 2012.