Głaz narzutowy koło Durąga: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 26: | Linia 26: | ||
Prawdopodobnie głaz stanowił kamień graniczny dóbr durskich i wiązał się z postaciami rycerzy Conrada Dueringa, któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig, oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie. | Prawdopodobnie głaz stanowił kamień graniczny dóbr durskich i wiązał się z postaciami rycerzy Conrada Dueringa, któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig, oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie. | ||
| − | Wokół głazu osnute są legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma potępieniec ukazujący się jako odziany na czarno | + | Wokół głazu osnute są legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma potępieniec ukazujący się jako odziany na czarno mężczyzna z łopatą (w innej wersji w roli strażnika skarbów występuje wielki czarny pies). Z kolei wedle [[Legenda o kowalu Graboszu i głazie koło Durąga | legendy o kowalu Graboszu]] głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 08:54, 25 mar 2014
| Głaz narzutowy koło Durąga | |
| | |
 Głaz narzutowy koło Durąga © Alicja Szarzyńska | |
| Nr ewidencyjny | 81 |
| Rok powołania | 1952 |
| Dok. pow. | Rib-16/81/52 z 29.12.1952 r. |
| Współrzędne GPS | N 53,623111° E 20,036449° |
| Wysokość | 2,85 m |
| Obwód | 13,00 m |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Głaz narzutowy koło Durąga | |
| Położenie na mapie Polski  Głaz narzutowy koło Durąga | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Głaz narzutowy koło Durąga ‒ głaz narzutowy położony w gminie Ostróda na północnym skraju parku założenia dworskiego w Durągu, po lewej stronie drogi z Szyldaku do Kraplewa, 100 m za mostem na rzece Grabiczek.
Opis głazu
Pomnik przyrody.
Typ skały: średnioziarnisty równoziarnisty granit z szarym kwarcem i przewagą szarych plagioklazów. Miejscami występują różowawe skalenie potasowe.
Prawdopodobnie głaz stanowił kamień graniczny dóbr durskich i wiązał się z postaciami rycerzy Conrada Dueringa, któremu w 1328 r. nadał te ziemie komtur dzierzgoński Luther von Braunschweig, oraz Clawsa (Mikołaja) Dueringa, który po bitwie pod Grunwaldem oddał zamek ostródzki w ręce polskie.
Wokół głazu osnute są legendy mówiące o ukrytych pod nim średniowiecznych skarbach rycerskich i napoleońskich z 1807 roku. Strzec ich ma potępieniec ukazujący się jako odziany na czarno mężczyzna z łopatą (w innej wersji w roli strażnika skarbów występuje wielki czarny pies). Z kolei wedle legendy o kowalu Graboszu głaz jest kamieniem granicznym Ostródy przyniesionym na to miejsce w celu powiększenia zasięgu terytorialnego miasta.
Zobacz też
- polskaturystyczna.pl [18.03.2014]
- wikipedia.org, Durąg [18.03.2014]
- wikipedia.org, Szyldak [18.03.2014]
Źródła
Pożarska Marta, Ostróda. Wrota Mazur Zachodnich, Kraków 2009.
Skrobot Wiesław, Katalog nieznanych zabytków Mazur Zachodnich. Powiat ostródzki, Ostróda 2009.
Szarzyńska Alicja, Ziółkowski Piotr, Skandynawskie dary. Głazy narzutowe Warmii i Mazur, Olsztyn 2012.
