Dudka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Dudka''' (niem. ''Schraderswert'') – wieś położona w Polsce, | + | <big>'''Dudka''' (niem. ''Schraderswert'') – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko – mazurskim, w powiecie giżyckim w gminie Wydminy. Miejscowość znajduje się w południowo – wschodniej części Łąk Staświńskich, w pobliżu stanowiska Szczepanki. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa suwalskiego. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 07:08, 25 wrz 2013
| Dudka | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
| Powiat | Giżycki |
| Gmina | Wydminy |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  Współrzędne spoza mapy: Dudka : 54.648780555556/22.661580555556 | |
| Położenie na mapie Polski   Dudka | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Dudka (niem. Schraderswert) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko – mazurskim, w powiecie giżyckim w gminie Wydminy. Miejscowość znajduje się w południowo – wschodniej części Łąk Staświńskich, w pobliżu stanowiska Szczepanki. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa suwalskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna:
W okolicy wsi Dudka są gleby bielicowe, powstałe z gliny zwałowej, głównie lekkie i średnie. Rzadziej można spotkać gleby bielicowe ciężkie, wytworzone z gliny zwałowej bądź iłu. Gleby bielicowe lekkie, średnie i ciężkie są zaliczane do III-IV, a czasem do II klasy użytkowej. Na terenie Łąk Staświńskich, w pobliżu miejscowości Dudka znajdują się dwa głazy o wymiarach: głaz większy- obwód 10,6 metra, długość – 3,25 metra, szerokość – 2,40 metra, wysokość – 1,28 metra. Mniejszy głaz posiada obwód 4,65 metra, wysokość – 0,5 metra. Są to granity napakiwi.
Dzieje miejscowości:
Miejscowość Dudka położona jest na torfowisku w pobliżu wsi Szczepanki. Torfowisko to kiedyś było wyspą. Odkryte zostało na początku lat osiemdziesiątych XX wieku. Badania archeologiczne rozpoczęli w 1985 roku Witold Gumiński i Jan Fiedorczuk z ramienia Instytutu Historii i Kultury Materialnej PAN w Warszawie. Ślady osadnicze na stanowisku sięgają późnego paleolitu i obecne są do przełomu neolitu i epoki brązu.
Ludzie związani z miejscowością:
Zabytki:
W południowej części miejscowości odkryto cmentarzysko łowców z okresu mezolitu i neolitu.
Gospodarka:
Kultura:
Bibliografia:
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1996.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
