Dziurdziewo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Ludzie związani z miejscowością:) |
(→Zabykti:) |
||
Linia 52: | Linia 52: | ||
===Zabykti:=== | ===Zabykti:=== | ||
− | We wsi | + | We wsi znajduje się [[Kościół pw. Matki Boskiej Anielskiej]]. |
<br/> | <br/> |
Wersja z 07:53, 7 lis 2013
Dziurdziewo | |
| |
Kościół pw. Matki Boskiej Anielskiej, źródło: http://www.ciekawemazury.pl, 12.09.2013.
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Kozłowo |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Dziurdziewo (niem. Dziurdziau, od 1938 r. Thalheim) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo. Przez gminę przepływają dwie rzeki – Nida i Szkotówka. W wyniku ich połączenia, tworzy się rzeka Wkra – dopływ Narwi. Na obszarze gminy znajduje się 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Kownatki, Kąty oraz Szkotowskie.
Dzieje miejscowości
Dziurdziewo zajmuje częściowy obszar ziemski, który w 1321 r. mistrz krajowy Friedrich von Wildenberg przekazał grupie rycerzy na czele z Peterem von Heselicht. W 1579 r. w miejscowości funkcjonowała szkoła. Od 1670 r. wieś należała do parafii Szkotowo. W 1717 r. teren wsi wynosił 24 łany, które zamieszkiwało 11 chłopów i 4 zagrodników. W 1780 r. Dziurdziewo obejmowało 26 łanów i 8 mórg. W XIX w. we wsi funkcjonował kościół ewangelicki. Wieś natomiast znajdowała się w powiecie niborskim i w parafii Turowo.
Ludzie związani z miejscowością:
Na kartach historii wsi zapisał się mistrz krajowy Friedrich von Wildenberg. Obecnie (2013 r.) sołtysem we wsi jest Grażyna Nowakowska.
Zabykti:
We wsi znajduje się Kościół pw. Matki Boskiej Anielskiej.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. II, Warszawa 1881, 927 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.