Andrzej Siennicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Działalność) |
(→Działalność) |
||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
Największym sukcesem trenerskim Siennickiego był jedyny dotychczas medal sztafety 4x400 m na igrzyskach olimpijskich w 1976 r. w Montrealu. Srebro zdobyli wówczas: Ryszard Podlas, Jan Werner, Zbigniew Jaremski i Jerzy Pietrzyk. | Największym sukcesem trenerskim Siennickiego był jedyny dotychczas medal sztafety 4x400 m na igrzyskach olimpijskich w 1976 r. w Montrealu. Srebro zdobyli wówczas: Ryszard Podlas, Jan Werner, Zbigniew Jaremski i Jerzy Pietrzyk. | ||
Po igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000) Andrzej Siennicki został trenerem kadry pań w sztafecie 4x400 m. Przygotowywał tę sztafetę do Mistrzostw Europy w Monachium (2002 r.). Niestety Zuzanna Radecka, Grażyna Prokopek, Małgorzata Pskit i Anna Olichwierczuk-Jesień pojechały po brązowy medal bez Siennickiego. 26 lipca na obozie przygotowawczym przed mistrzostwami doznał poważnego wylewu, którego skutki już zawsze boleśnie odczuwał. Jego ostatnim wychowankiem był [[Kacper Kozłowski]] (AZS-UWM Olsztyn) – wielokrotny medalista mistrzostw Polski, mistrzostw Europy juniorów i Uniwersjady, członek pamiętnej brązowej sztafety 4x400 m Mistrzostw Świata w Osace (2007). | Po igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000) Andrzej Siennicki został trenerem kadry pań w sztafecie 4x400 m. Przygotowywał tę sztafetę do Mistrzostw Europy w Monachium (2002 r.). Niestety Zuzanna Radecka, Grażyna Prokopek, Małgorzata Pskit i Anna Olichwierczuk-Jesień pojechały po brązowy medal bez Siennickiego. 26 lipca na obozie przygotowawczym przed mistrzostwami doznał poważnego wylewu, którego skutki już zawsze boleśnie odczuwał. Jego ostatnim wychowankiem był [[Kacper Kozłowski]] (AZS-UWM Olsztyn) – wielokrotny medalista mistrzostw Polski, mistrzostw Europy juniorów i Uniwersjady, członek pamiętnej brązowej sztafety 4x400 m Mistrzostw Świata w Osace (2007). | ||
| + | |||
'''Najwybitniejsi wychowankowie Andrzeja Siennickiego''': | '''Najwybitniejsi wychowankowie Andrzeja Siennickiego''': | ||
| − | *Zofia Kołakowska-Siennicka (jego żona) | + | *[[Zofia Kołakowska-Siennicka]] (jego żona) |
| − | *Elżbieta Skowrońska-Katolik | + | *[[Elżbieta Skowrońska-Katolik]] |
| − | *Krystyna Hryniewicka-Kacperczyk | + | *[[Krystyna Hryniewicka-Kacperczyk]] |
| − | *Anna Bukis | + | *[[Anna Bukis]] |
| − | *Danuta Manowiecka | + | *[[Danuta Manowiecka]] |
| − | *Danuta Piecyk | + | *[[Danuta Piecyk]] |
| − | *Barbara Waśniewska | + | *[[Barbara Waśniewska]] |
| − | *Waldemar Gondek | + | *[[Waldemar Gondek]] |
| − | *Anna Ślipiko | + | *[[Anna Ślipiko]] |
| − | *Ryszard Szparak | + | *[[Ryszard Szparak]] |
| − | *Grażyna Prokopek | + | *[[Grażyna Prokopek]] |
| − | *Zuzanna Radecka | + | *[[Zuzanna Radecka]] |
*Kacper Kozłowski | *Kacper Kozłowski | ||
Wersja z 10:49, 2 wrz 2014
| Andrzej Siennicki | |
| | |
| Imię i nazwisko | Andrzej Siennicki |
| Data i miejsce urodzenia | 23 października 1928, Warszawa |
| Data śmierci | 4 marca 2007, Olsztyn |
| Dyscyplina | lekkoatletyka |
Andrzej Siennicki (ur. 23 października 1928 r. w Warszawie, zm. 4 marca 2007 r. w Olsztynie) – trener lekkiej atletyki, pracował z reprezentantami Polski na dystansach 400 m, 800 m i 400 m przez płotki, przez wiele lat związany z olsztyńską lekkoatletyką, wśród jego wychowanków jest m.in. Kacper Kozłowski.
Działalność
Jako zawodnik reprezentował barwy Spójni Warszawa. Indywidualnie największe sukcesy odnosił w biegu na 400 m przez płotki. W finale mistrzostw Polski w 1951 r. zajął 8 lokatę oraz 4 w 1954 r. W mistrzostwach Polski w 1952 r. w Grudziądzu zajął 6 miejsce w 5-boju oraz 6 miejsce w Poznaniu w 10-boju. Wraz z klubowymi kolegami zdobył tytuł mistrza Polski w sztafecie 4x100 m (Wrocław 1952 r.) oraz wicemistrza Polski w sztafecie 4x400 m (Zabrze 1956 r.).
Był absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu oraz trenerem klasy mistrzowskiej. Przygotowywał kadrę olimpijską w konkurencjach kobiet i mężczyzn w sprintach i na średnich dystansach. Był uczestnikiem igrzysk olimpijskich w Rzymie (1960), jako obserwator i jako trener prowadzący w Monachium (1972), Montrealu (1976) i Moskwie (1980). Od 1976 r. był trenerem w Gwardii Olsztyn, a po rozwiązaniu klubu w AZS Olsztyn.
Największym sukcesem trenerskim Siennickiego był jedyny dotychczas medal sztafety 4x400 m na igrzyskach olimpijskich w 1976 r. w Montrealu. Srebro zdobyli wówczas: Ryszard Podlas, Jan Werner, Zbigniew Jaremski i Jerzy Pietrzyk. Po igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000) Andrzej Siennicki został trenerem kadry pań w sztafecie 4x400 m. Przygotowywał tę sztafetę do Mistrzostw Europy w Monachium (2002 r.). Niestety Zuzanna Radecka, Grażyna Prokopek, Małgorzata Pskit i Anna Olichwierczuk-Jesień pojechały po brązowy medal bez Siennickiego. 26 lipca na obozie przygotowawczym przed mistrzostwami doznał poważnego wylewu, którego skutki już zawsze boleśnie odczuwał. Jego ostatnim wychowankiem był Kacper Kozłowski (AZS-UWM Olsztyn) – wielokrotny medalista mistrzostw Polski, mistrzostw Europy juniorów i Uniwersjady, członek pamiętnej brązowej sztafety 4x400 m Mistrzostw Świata w Osace (2007).
Najwybitniejsi wychowankowie Andrzeja Siennickiego:
- Zofia Kołakowska-Siennicka (jego żona)
- Elżbieta Skowrońska-Katolik
- Krystyna Hryniewicka-Kacperczyk
- Anna Bukis
- Danuta Manowiecka
- Danuta Piecyk
- Barbara Waśniewska
- Waldemar Gondek
- Anna Ślipiko
- Ryszard Szparak
- Grażyna Prokopek
- Zuzanna Radecka
- Kacper Kozłowski
Bibliografia
oldpzla.pzla.pl [12.04.2014]
