Andrzej Siennicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 4: Linia 4:
 
  |podpis grafiki          =  
 
  |podpis grafiki          =  
 
  |Imię i Nazwisko        = Andrzej Siennicki
 
  |Imię i Nazwisko        = Andrzej Siennicki
  |Data i miejsce urodzenia = 23 października 1928, Warszawa
+
  |Data i miejsce urodzenia = 23 października 1928 r., Warszawa
|Data śmierci = 4 marca 2007, Olsztyn
+
|Data śmierci = 4 marca 2007 r., Olsztyn
 
  |Dyscyplina              = lekkoatletyka
 
  |Dyscyplina              = lekkoatletyka
 
  |Największy sukces        =  
 
  |Największy sukces        =  

Wersja z 10:16, 4 wrz 2014

Andrzej Siennicki

Imię i nazwisko Andrzej Siennicki
Data i miejsce urodzenia 23 października 1928 r., Warszawa
Data śmierci 4 marca 2007 r., Olsztyn
Dyscyplina lekkoatletyka

Andrzej Siennicki (ur. 23 października 1928 r. w Warszawie, zm. 4 marca 2007 r. w Olsztynie) – trener lekkiej atletyki, pracował z reprezentantami Polski na dystansach 400 m, 800 m i 400 m przez płotki, przez wiele lat związany z olsztyńską lekkoatletyką. Wśród jego wychowanków jest m.in. Kacper Kozłowski.

Działalność

Jako zawodnik reprezentował barwy Spójni Warszawa. Indywidualnie największe sukcesy odnosił w biegu na 400 m przez płotki. W finale mistrzostw Polski w 1951 r. zajął 8 lokatę oraz 4 w 1954 r. W mistrzostwach Polski w 1952 r. w Grudziądzu zajął 6 miejsce w 5-boju oraz 6 miejsce w Poznaniu w 10-boju. Wraz z klubowymi kolegami zdobył tytuł mistrza Polski w sztafecie 4x100 m (Wrocław 1952 r.) oraz wicemistrza Polski w sztafecie 4x400 m (Zabrze 1956 r.).

Był absolwentem Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu oraz trenerem klasy mistrzowskiej. Przygotowywał kadrę olimpijską w konkurencjach kobiet i mężczyzn w sprintach i na średnich dystansach. Był uczestnikiem igrzysk olimpijskich w Rzymie (1960), jako obserwator i jako trener prowadzący w Monachium (1972), Montrealu (1976) i Moskwie (1980). Od 1976 r. był trenerem w Gwardii Olsztyn, a po rozwiązaniu klubu w AZS Olsztyn.

Największym sukcesem trenerskim Siennickiego był jedyny dotychczas medal sztafety 4x400 m na igrzyskach olimpijskich w 1976 r. w Montrealu. Srebro zdobyli wówczas: Ryszard Podlas, Jan Werner, Zbigniew Jaremski i Jerzy Pietrzyk. Po igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000) Andrzej Siennicki został trenerem kadry pań w sztafecie 4x400 m. Przygotowywał tę sztafetę do Mistrzostw Europy w Monachium (2002 r.). Niestety Zuzanna Radecka, Grażyna Prokopek, Małgorzata Pskit i Anna Olichwierczuk-Jesień pojechały po brązowy medal bez Siennickiego. 26 lipca na obozie przygotowawczym przed mistrzostwami doznał poważnego wylewu, którego skutki już zawsze boleśnie odczuwał. Jego ostatnim wychowankiem był Kacper Kozłowski (AZS-UWM Olsztyn) – wielokrotny medalista mistrzostw Polski, mistrzostw Europy juniorów i Uniwersjady, członek pamiętnej brązowej sztafety 4x400 m Mistrzostw Świata w Osace (2007).

Najwybitniejsi wychowankowie Andrzeja Siennickiego:

Bibliografia

oldpzla.pzla.pl [12.04.2014]