Helena Pilejczyk: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 63: | Linia 63: | ||
*[http://www.olimpijski.pl/pl/bio/1771,pilejczyk-majcher-helena.html Komitet Olimpijski.pl] | *[http://www.olimpijski.pl/pl/bio/1771,pilejczyk-majcher-helena.html Komitet Olimpijski.pl] | ||
− | [[Kategoria: Sport|Pilejczyk, Helena]] [[Kategoria: Sportowcy|Pilejczyk, Helena]][[Kategoria: Działacze|Pilejczyk, Helena]][[Kategoria: Olimpijczycy|Pilejczyk, Helena]][[Kategoria:Trenerzy|Pilejczyk, Kelena]] | + | [[Kategoria: Sport|Pilejczyk, Helena]] [[Kategoria: Sportowcy|Pilejczyk, Helena]][[Kategoria: Działacze|Pilejczyk, Helena]][[Kategoria: Olimpijczycy|Pilejczyk, Helena]][[Kategoria:Trenerzy|Pilejczyk, Kelena]][[Kategoria:Łyżwiarstwo szybkie|Pilejczyk, Kelena]] |
Wersja z 17:44, 9 kwi 2014
Helena Pilejczyk (ur.1 kwietnia 1931 w Zieleniu koło Mławy) - najsłynniejsza elbląska olimpijka, brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich w Squaw Valley (1960 r), srebrna medalistka mistrzostw świata (Szwecja 1960).
Helena Pilejczyk | |
| |
Imię i nazwisko | Helena Pilejczyk |
Data i miejsce urodzenia | 1 kwietnia w 1931, Zieleń |
Dyscyplina | Łyżwiarstwo szybkie |
Największy sukces | Brązowy medal olimpijski w Squaw Valley (1960) |
Przebieg kariery sportowej
Absolwentka Liceum Pedagogicznego w Kwidzynie (1950), reprezentantka klubów elbląskich: Stali (1950-1955), Turbiny (1956-1958) i Olimpii (1959-1972), wychowanka twórcy "elbląskiego zagłębia łyżwiarskiego" Kazimierza Kalbarczyka była nauczycielką w szkole podstawowej. Grała w siatkówkę, uprawiała lekkoatletykę, ale na początku lat pięćdziesiątych sportową atrakcją elbląskiej młodzieży było łyżwiarstwo. Została jemu wierna przez ponad... 20 lat. Wielokrotna mistrzyni i medalistka Mistrzostw Polski, rekordzistka kraju w wieloboju i na poszczególnych dystansach. Ale był ten jeden najważniejszy dzień (...)Niedziela 21 lutego 1960. Tego dnia na torze olimpijskim w dalekim, amerykańskim Squaw Valley łyżwiarki walczyły o medale na dystansie 1500 m. W siódmej parze, wystartowała przyjaciółka i rywalka Pilejczykowej (tylko o równy miesiąc młodsza) - Elwira Potapowicz -Seroczyńska. Pojechała rewelacyjnie! Pokonała nie tylko Amerykankę Jeanne Omelenczuk, ale uzyskała także najlepszy czas dnia. Wiedziałam, że jestem w wielkiej formie, po wyniku Elwiry widać było, że po prostu jesteśmy świetnie przygotowane przez trenera właśnie na ten, najważniejszy w całej karierze start. Ruszyłam jak do sprintu. Przez półtora okrążenia jechałyśmy idealnie równo, ruch w ruch, krok w krok. Na kolejnym wirażu objęłam prowadzenie... Ale Skoblikowa jakby włączyła dodatkowe zasilanie i zaczęła się oddalać, pięć, dziesięć, piętnaście metrów. Zebrałam wszystkie siły i przyspieszyłam. Byłam znów coraz bliżej... Niestety meta znajdowała się już za blisko. Kiedy podano nasze czasy aż krzyknęłam z radości. Lidia ustanowiła nowy rekord świata, ale ja, mając tak świetną partnerkę uzyskałam trzeci czas! Jestem trzecia! Mam medal! Rzuciłyśmy się z Elwirą sobie w objęcia. Ona ma srebro, a ja brąz! Cóż za cudowny dzień!".(...) Po zakończeniu kariery poświęciła się pracy trenerskiej, zaangażowała się również w działalność na rzecz promocji łyżwiarstwa szybkiego i sportu w Elblągu. Jej imieniem nazwano halę lodową. Działa w klubie Orzeł i Klubie Nestora, który zrzesza elbląskich sportowców po 60 roku życia. Helena Pilejczyk jest Honorową Obywatelka Elbląga, twarzą Miejskiej Kampanii Bezpieczny Senior bierze aktywny udział w spotkaniach z młodzieżą i w wielu miejskich przedsięwzięciach. Jej popularność, powszechna sympatia i autorytet wielokrotnie decydują o powodzeniu inicjatyw. Jest przykładem, że można być aktywnym przez całe życie. Zachowała kondycję fizyczna i zdobywała medale mistrzostw świata weteranów w swojej kategorii wiekowej. Nazywana ikona elbląskiego sportu jest bodaj najbardziej znana w kraju mieszkanka tego miasta.
Osiągnięcia sportowe
Międzynarodowe Igrzyska Olimpijskie 1960 Squaw Valley:
- 500 m - 12. na 23 start. z czasem 48.2
- 1000 m - 5. na 22 start. z czasem 1.35,8
- 1500 m - 3. na 23 start. z czasem 2.27,1 (brązowy medal)
- 3000 m - 6. na 20 start. z czasem 5.26,2 (zw. L. Skoblikowa, ZSRR - 5.14,13)
- 1964 Innsbruck:
- 500 m - 23. na 28 start. z czasem 50.1
- 1000 m - 15. na 27 start. z czasem 1.39,8
- 1500 m - 25. na 30 start. z czasem 2.38,3
- 3000 m - 26. na 28 start. z czasem 5.47,3
Uczestniczka MŚ: wielobój
- 1957 Imatra: 9. msc,
- 1958 Kristinehamn: 5. msc,
- 1960 Oestersund: 5. msc,
- 1961 Tonsberg: 7. msc,
- 1962 Imatra: 14. msc,
- 1963 Karuizawa: 24. msc,
- 1969 Grenoble: 23. msc,
- 1971 Helsinki: 26. msc;
500 m
- 1958 Kristinehamn: 6. msc,
1000 m
- 1958 Kristinehamn: 6. msc;
- 1960 Oestrsund: 2 msc (srebrny medal)
1500 m,
- 1958 Kristinehamn: 7. msc,
- 1960 Oestersund: 5. msc,
- 1961 Tonsberg: 5. msc,
3000 m,
- 1957 Imatra: 7. msc,
- 1958 Kristinehamn: 8. msc,
- 1960 Oestersund: 5. msc,
- 1961 Tonsberg: 5. msc. Międzynarodowa mistrzyni Czechosłowacji.
W kraju
- 37-krotna mistrzyni Polski na 500 m (1954, 1956, 1958, 1962, 1964), 1000 m (1956-1958, 1962, 1971), 1500 m (1955-1958, 1962-1964, 1968-1969, 1971), 3000 m (1956-1958, 1962, 1968-72), w wieloboju (1956-1958, 1962, 1969, 1971) i w sztafecie 4x1000 m (1952-1953)
- 5-krotna wicemistrzyni Polski w wieloboju (1954, 1961, 1963, 1965, 1970).
- 40-krotna rekordzistka Polski: 500 m - 6 x (od 54.10 w 1954 do 48.20 w 1960), 1000 m - 6 x (od 1.46,40 w 1955 do 1.35,80 w 1960), 1500 m - 5 x (od 2.46,00 w 1955 do 2.37,10 w 1960), 3000 m - 11 x (od 6.14,00 w 1954 do 5.15,20 w 1969), 5000 m - 1 x (10.06,20 w 1955), wielobój mały - 11 x (od 220,433 w 1955 do 199,766 w 1971).