Kazimierz Kalbarczyk: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | |||
{{Ludzie sportu infobox | {{Ludzie sportu infobox | ||
|nazwa = Kazimierz Kalbarczyk | |nazwa = Kazimierz Kalbarczyk | ||
Linia 10: | Linia 9: | ||
|Największy sukces = Z nazwiskiem Kalbarczyka kojarzą się polskie medale z mistrzostw świata i Europy i dziesiątki rekordów Polski. | |Największy sukces = Z nazwiskiem Kalbarczyka kojarzą się polskie medale z mistrzostw świata i Europy i dziesiątki rekordów Polski. | ||
}} | }} | ||
+ | '''Kazimierz Kalbarczyk''' (ur. 24 stycznia 1927 r w Czechowicach k/Warszawy, zmarł w marcu 1987 w [[Elbląg|Elblągu]]) - trener łyżwiarstwa szybkiego. | ||
+ | <br/><br/> | ||
Pochodził z małej miejscowości Czechowice spod Warszawy. Jego młodość przypadła na zawieruchę wojenną. Rozpoczął wprawdzie edukację w szkole podstawowej w Pruszkowie, ale w 1942 r został zmuszony do pracy w Fabryce Obrabiarek, jednak nauki nie zaniechał. Uczył się w szkole przyzakładowej. Po wojnie trafił do Elbląga i we wrześniu 1945 roku rozpoczął pracę jako robotnik w ówczesnej Stoczni późniejszym Zamechu. Zdał małą maturę, a pracując zawodowo każdą wolną chwilę poświęcał na sport. W 1947 roku z jego inicjatywy powstała sekcja łyżwiarska przy KS „Tabory”. Łyżwiarze trenowali na naturalnie zmrożonej tafli basenu. Sekcja rozwijała się prężnie i szybko dochowała się prawdziwych talentów. Najbardziej znaną elbląską panczenistką była [[Helena Pilejczyk]] – brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich w Squaw Valley. Z nazwiskiem Kalbarczyka kojarzą się polskie medale z mistrzostw świata i Europy i dziesiątki rekordów Polski. Związany był z klubem Olimpia Elbląg ponad 40 lat jako zawodnik i trener. O Elblągu za jego kadencji mówiło się, że to prawdziwa kuźnia talentów. Nie doczekał najważniejszego wydarzenia – otwarcia sztucznie mrożonego toru w mieście. Walczył o to przez lata, wychowując kolejnych mistrzów. Jako jeden z pierwszych otrzymał medal GKKFiT „Zasłużony Trener PRL”. Odznaczony Krzyżem Kawalarskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, medalami 30 i 40-lecia PRL, był też Zasłużonym Działaczem Kultury Fizycznej. Na nagrobku prekursora łyżwiarstwa szybkiego w Elblągu, odkrywcy talentów olimpijskich, jego wychowanka Helena Pilejczyk odsłoniła pamiątkową tablicę, która jest świadectwem osiągnięć w dziedzinie sportu tego wyjątkowego człowieka. | Pochodził z małej miejscowości Czechowice spod Warszawy. Jego młodość przypadła na zawieruchę wojenną. Rozpoczął wprawdzie edukację w szkole podstawowej w Pruszkowie, ale w 1942 r został zmuszony do pracy w Fabryce Obrabiarek, jednak nauki nie zaniechał. Uczył się w szkole przyzakładowej. Po wojnie trafił do Elbląga i we wrześniu 1945 roku rozpoczął pracę jako robotnik w ówczesnej Stoczni późniejszym Zamechu. Zdał małą maturę, a pracując zawodowo każdą wolną chwilę poświęcał na sport. W 1947 roku z jego inicjatywy powstała sekcja łyżwiarska przy KS „Tabory”. Łyżwiarze trenowali na naturalnie zmrożonej tafli basenu. Sekcja rozwijała się prężnie i szybko dochowała się prawdziwych talentów. Najbardziej znaną elbląską panczenistką była [[Helena Pilejczyk]] – brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich w Squaw Valley. Z nazwiskiem Kalbarczyka kojarzą się polskie medale z mistrzostw świata i Europy i dziesiątki rekordów Polski. Związany był z klubem Olimpia Elbląg ponad 40 lat jako zawodnik i trener. O Elblągu za jego kadencji mówiło się, że to prawdziwa kuźnia talentów. Nie doczekał najważniejszego wydarzenia – otwarcia sztucznie mrożonego toru w mieście. Walczył o to przez lata, wychowując kolejnych mistrzów. Jako jeden z pierwszych otrzymał medal GKKFiT „Zasłużony Trener PRL”. Odznaczony Krzyżem Kawalarskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, medalami 30 i 40-lecia PRL, był też Zasłużonym Działaczem Kultury Fizycznej. Na nagrobku prekursora łyżwiarstwa szybkiego w Elblągu, odkrywcy talentów olimpijskich, jego wychowanka Helena Pilejczyk odsłoniła pamiątkową tablicę, która jest świadectwem osiągnięć w dziedzinie sportu tego wyjątkowego człowieka. | ||
=Bibliografia= | =Bibliografia= | ||
− | + | [http://naszelblag.pl/Jestem-czlowiekiem-Kalbarczyka,71598 naszelbląg.pl] [20.10.2014]<br/> | |
− | + | [http://koronawilanow.pl/historia-lyzwiarstwa/ Korona Wilanów] [20.10.2014]<br/> | |
− | + | [http://olsztyn.wm.pl/search/index/s/Kazimierz+Kalbarczyk/portal/0/page/1 olsztyn.wm.pl] [20.10.2014]<br/> | |
− | + | [http://www.elblag24.pl/84136-65-lat-lyzwiarstwa-szybkiego-w-elblagu.html elbląg24.pl] [20.10.2014]<br/> | |
+ | |||
[[Kategoria: Sport|Kalbarczyk, Kazimierz]] [[Kategoria: Łyżwiarstwo szybkie|Kalbarczyk, Kazimierz]] [[Kategoria: Helena Pilejczyk|Kalbarczyk, Kazimierz]] [[Kategoria: Olimpia Elbląg|Kalbarczyk, Kazimierz]][[Kategoria: Trenerzy|Kalbarczyk, Kazimierz]] | [[Kategoria: Sport|Kalbarczyk, Kazimierz]] [[Kategoria: Łyżwiarstwo szybkie|Kalbarczyk, Kazimierz]] [[Kategoria: Helena Pilejczyk|Kalbarczyk, Kazimierz]] [[Kategoria: Olimpia Elbląg|Kalbarczyk, Kazimierz]][[Kategoria: Trenerzy|Kalbarczyk, Kazimierz]] |
Wersja z 12:44, 12 lis 2014
Kazimierz Kalbarczyk (ur. 24 stycznia 1927 r w Czechowicach k/Warszawy, zmarł w marcu 1987 w Elblągu) - trener łyżwiarstwa szybkiego.
Pochodził z małej miejscowości Czechowice spod Warszawy. Jego młodość przypadła na zawieruchę wojenną. Rozpoczął wprawdzie edukację w szkole podstawowej w Pruszkowie, ale w 1942 r został zmuszony do pracy w Fabryce Obrabiarek, jednak nauki nie zaniechał. Uczył się w szkole przyzakładowej. Po wojnie trafił do Elbląga i we wrześniu 1945 roku rozpoczął pracę jako robotnik w ówczesnej Stoczni późniejszym Zamechu. Zdał małą maturę, a pracując zawodowo każdą wolną chwilę poświęcał na sport. W 1947 roku z jego inicjatywy powstała sekcja łyżwiarska przy KS „Tabory”. Łyżwiarze trenowali na naturalnie zmrożonej tafli basenu. Sekcja rozwijała się prężnie i szybko dochowała się prawdziwych talentów. Najbardziej znaną elbląską panczenistką była Helena Pilejczyk – brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich w Squaw Valley. Z nazwiskiem Kalbarczyka kojarzą się polskie medale z mistrzostw świata i Europy i dziesiątki rekordów Polski. Związany był z klubem Olimpia Elbląg ponad 40 lat jako zawodnik i trener. O Elblągu za jego kadencji mówiło się, że to prawdziwa kuźnia talentów. Nie doczekał najważniejszego wydarzenia – otwarcia sztucznie mrożonego toru w mieście. Walczył o to przez lata, wychowując kolejnych mistrzów. Jako jeden z pierwszych otrzymał medal GKKFiT „Zasłużony Trener PRL”. Odznaczony Krzyżem Kawalarskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, medalami 30 i 40-lecia PRL, był też Zasłużonym Działaczem Kultury Fizycznej. Na nagrobku prekursora łyżwiarstwa szybkiego w Elblągu, odkrywcy talentów olimpijskich, jego wychowanka Helena Pilejczyk odsłoniła pamiątkową tablicę, która jest świadectwem osiągnięć w dziedzinie sportu tego wyjątkowego człowieka.
Bibliografia
naszelbląg.pl [20.10.2014]
Korona Wilanów [20.10.2014]
olsztyn.wm.pl [20.10.2014]
elbląg24.pl [20.10.2014]