Kazimierz Kalbarczyk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Życiorys) |
|||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
| − | Kazimierz Kalbarczyk pochodził z małej miejscowości Czechowice pod Warszawą. Jego młodość przypadła na czas wojennej zawieruchy. Rozpoczął wprawdzie edukację w szkole podstawowej w Pruszkowie, ale w 1942 r. został zmuszony do pracy w fabryce obrabiarek | + | Kazimierz Kalbarczyk pochodził z małej miejscowości Czechowice pod Warszawą. Jego młodość przypadła na czas wojennej zawieruchy. Rozpoczął wprawdzie edukację w szkole podstawowej w Pruszkowie, ale w 1942 r. został zmuszony do pracy w fabryce obrabiarek. Jednak nauki nie zaniechał i uczył się w szkole przyzakładowej. |
| + | |||
| + | Po wojnie trafił do Elbląga i we wrześniu 1945 roku rozpoczął pracę jako robotnik w ówczesnej Stoczni (późniejszym Zamechu). Zdał "małą maturę", a pracując zawodowo każdą wolną chwilę poświęcał na sport. | ||
== Działalność szkoleniowa== | == Działalność szkoleniowa== | ||
Wersja z 22:16, 28 lis 2014
| Kazimierz Kalbarczyk | |
| | |
| |
| Imię i nazwisko | Kazimierz Kalbarczyk |
| Data i miejsce urodzenia | 24 styczeń 1927, Czechowicz k/Warszawy |
| Data śmierci | marzec 1987, Elbląg |
| Dyscyplina | łyżwiarstwo szybkie |
| Największy sukces | Z nazwiskiem Kalbarczyka kojarzą się polskie medale z mistrzostw świata i Europy i dziesiątki rekordów Polski. |
Kazimierz Kalbarczyk (ur. 24 stycznia 1927 r w Czechowicach k/Warszawy, zm. w marcu 1987 w Elblągu) – trener łyżwiarstwa szybkiego.
Spis treści
Życiorys
Kazimierz Kalbarczyk pochodził z małej miejscowości Czechowice pod Warszawą. Jego młodość przypadła na czas wojennej zawieruchy. Rozpoczął wprawdzie edukację w szkole podstawowej w Pruszkowie, ale w 1942 r. został zmuszony do pracy w fabryce obrabiarek. Jednak nauki nie zaniechał i uczył się w szkole przyzakładowej.
Po wojnie trafił do Elbląga i we wrześniu 1945 roku rozpoczął pracę jako robotnik w ówczesnej Stoczni (późniejszym Zamechu). Zdał "małą maturę", a pracując zawodowo każdą wolną chwilę poświęcał na sport.
Działalność szkoleniowa
W 1947 roku z inicjatywy Kalbarczyka powstała sekcja łyżwiarska przy KS Tabory. Łyżwiarze trenowali na naturalnie zmrożonej tafli basenu. Sekcja rozwijała się prężnie i szybko doczekała się utalentowanych wychowanków. Najbardziej znaną elbląską panczenistką była Helena Pilejczyk, brązowa medalistka Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Squaw Valley 1960 r. "To właśnie Kalbarczyk jako pierwszy trener w naszym mieście [...] potrafił zorganizować grupę ludzi, nauczyć ich jeździć na łyżwach i od tego momentu przygoda z łyżwiarstwem szybkim w Elblągu trwa aż do dziś" – powiedział w 2012 roku Bogusław Strembski, wieloletni prezes Olimpii Elbląg, podczas jubileuszu 65-lecia łyżwiarstwa szybkiego w Elblągu[1].
Z nazwiskiem Kalbarczyka kojarzą się polskie medale z mistrzostw świata i Europy oraz dziesiątki rekordów Polski. Związany był z klubem Olimpia Elbląg ponad 40 lat jako zawodnik i trener. O Elblągu za jego kadencji mówiło się, że to prawdziwa kuźnia talentów. Nie doczekał najważniejszego wydarzenia – otwarcia sztucznie mrożonego toru w mieście. Walczył o to przez lata, wychowując kolejnych mistrzów.
Jako jeden z pierwszych otrzymał medal GKKFiT Zasłużony Trener PRL. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, medalami 30 i 40-lecia PRL, był też Zasłużonym Działaczem Kultury Fizycznej. Na nagrobku prekursora łyżwiarstwa szybkiego w Elblągu, odkrywcy talentów olimpijskich, jego wychowanka Helena Pilejczyk odsłoniła pamiątkową tablicę, która jest świadectwem osiągnięć w dziedzinie sportu tego wyjątkowego człowieka.
Przypisy
- ↑ Kuczyński Jerzy, Elbląskie spotkanie pokoleń. Jubileusz 65 lat łyżwiarstwa szybkiego, dziennikelblaski.pl [28.11.2014]
Bibliografia
naszelbląg.pl [20.10.2014]
Korona Wilanów [20.10.2014]
olsztyn.wm.pl [20.10.2014]
elbląg24.pl [20.10.2014]
