Seweryn Piątek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Ciekawostki) |
|||
| Linia 43: | Linia 43: | ||
==Ciekawostki== | ==Ciekawostki== | ||
| − | Podczas nauki w seminarium nauczycielskim w Rogoźnie korzystał z pomocy materialnej [[Związek Obrony Kresów Zachodnich|Związku Obrony Kresów Zachodnich]], a po jego przekształceniu – Polskiego Związku Zachodniego. Należał też do Koła Uczniów Polskich pochodzących z Niemiec. | + | Podczas nauki w seminarium nauczycielskim w Rogoźnie korzystał z pomocy materialnej [[Związek Obrony Kresów Zachodnich|Związku Obrony Kresów Zachodnich]], a po jego przekształceniu – [[Polski Związek Zachodni |Polskiego Związku Zachodniego]]. Należał też do Koła Uczniów Polskich pochodzących z Niemiec. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Odznaczenia == | == Odznaczenia == | ||
* Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | * Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||
Wersja z 10:46, 29 paź 2014
| Seweryn Piątek | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 1914 r. Wielki Buczek |
| Data śmierci | nieznana |
Seweryn Piątek (ur. 23 października 1914 r. w Wielkim Buczku, data i miejsce śmierci nieznane) – nauczyciel szkół polskich w Niemczech. Nauczyciel szkoły polskiej w Nowej Kaletce.
Spis treści
Życiorys
Urodził się w powiecie złotowskim jako syn Franciszka i Anastazji. Jego ojciec był inicjatorem powstania szkoły polskiej w Wielkim Buczku.
Szkoła i wykształcenie
Edukację rozpoczął w niemieckiej szkole ludowej. Od 1929 r. kształcił się w Państwowym Męskim Seminarium Nauczycielskim w Rogoźnie. W 1938 r. zdał w Poznaniu drugi egzamin pedagogiczny i zdobył kwalifikacje do nauczania w szkołach powszechnych. W latach 60. ukończył studium nauczycielskie.
Praca
W szkole w Wejherowie podjął pracę w charakterze nauczyciela tymczasowego. Od 1936 r. pracował w oświacie polskiej w Niemczech. Został drugim nauczycielem w szkole polskiej w Złotowie. Od 4 stycznia 1937 r. do 15 lutego 1937 r. uczył w Katolickiej Szkole Polskiej w Nowej Kaletce. Jednocześnie w styczniu 1937 r. zastępował nauczyciela w Katolickiej Szkole Polskiej Chaberkowie.
Nie otrzymał pozwolenia na nauczanie w Prusach Wschodnich i opuścił Warmię w kwietniu 1937 r., by podjąć pracę w szkole w Wiśniewce.
Po wojnie wznowił działalność oświatową w powiecie złotowskim. Początkowo pracował w szkole w Kamieniu, następnie w szkole w Radawnicy. W 1974 r. przeszedł na emeryturę.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Był instruktorem oświaty pozaszkolnej w Towarzystwie Szkolnym na Ziemi Złotowskiej. Był członkiem PPS, następnie PZPR.
Ciekawostki
Podczas nauki w seminarium nauczycielskim w Rogoźnie korzystał z pomocy materialnej Związku Obrony Kresów Zachodnich, a po jego przekształceniu – Polskiego Związku Zachodniego. Należał też do Koła Uczniów Polskich pochodzących z Niemiec.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
Bibliografia
Filipkowski Tadeusz, W obronie polskiego trwania. Nauczyciele polscy na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach międzywojennych, Olsztyn 1989.
