Kościół pw. św. Barbary w Lubawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 2: | Linia 2: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
{{Galeria|Nazwa=Kościół pw. św. Barbary w Lubawie|wielkość=290|pozycja=right | {{Galeria|Nazwa=Kościół pw. św. Barbary w Lubawie|wielkość=290|pozycja=right | ||
| − | |Plik:luba1.jpg | + | |Plik:luba1.jpg|Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk |
| − | |Plik:luba2.jpg | + | |Plik:luba2.jpg|Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk |
}} | }} | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
Wersja z 18:42, 23 sty 2015
Kościół pw. św. Barbary w Lubawie – kościół rzymskokatolicki, datowany na lata 1770-1779, powiat iławski, gmina Lubawa.
Kościół pw. św. Barbary w Lubawie. © Stanisław Kuprjaniuk
Położenie
Drewniany kościół filialny pw. św. Barbary w Lubawie, przez miejscową ludność zwany szpitalnym, jest najcenniejszym zabytkiem miasta. Usytuowany przy ul. Grunwaldzkiej kościół należy do parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Anny.
Opis
Wzniesiono go w latach 1770-1779 na miejscu dawnego kościoła i szpitala pw. św. Jerzego, który znajdował się poza obrębem starego miasta. Jest to kościół drewniany o konstrukcji zrębowej z późnobarokowym pięknym ołtarzem głównym, który tworzy zwartą całość wraz z otaczającymi go ołtarzami bocznymi. Budowla stoi na kamiennej podmurówce i jest jednonawowa z przylegającą zakrystią oraz skarbcem. Od strony wschodniej wzniesiona prostokątna wieża o konstrukcji zrębowej, której hełm zwieńczony jest chorągiewką wiatrową z datą roczną 1811. W świątynia znajduje się sześć cynowych świeczników oraz ambona z XVIII w., olbrzymia ręcznie wykonana kłódka oraz zamocowana u stropu finezyjna późnobarokowa tęczowa belka, na której widnieje Grupa Ukrzyżowania. Poza tym na konsolach w nawie znajdują się rzeźby św. Jana Nepomucena i św. Jerzego. Na drewnianej wieży znajduje się, lany w Gdańsku, zabytkowy dzwon z 1716 r. Całość upiększają organy o zewnętrznej oprawie neorenesansowej. Wystrój kościoła bez wątpienia zalicza się do najpiękniejszych wnętrz barokowych na terenie województwa warmińsko-mazurskiego.
Kościół należy do grupy ośmiu drewnianych kościołów zbudowanych między XVI a XVIII w., które znajdują się na na terenie Ziemi Lubawskiej.
Bibliografia
Hasło: Lubawa, [w:] Sulimierski Filip, Walewski Władysław, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, T. V.
Kościół filialny p.w. św. Barbary w Lubawie, [w:] Diecezja Toruńska, historia i teraźniejszość, T. 11.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po województwie pomorskim, Lwów – Warszawa 1923.
Śliwiński Józef, Lubawa. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
