Mazurska chata drewniana: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Mazurska chata drewniana''' – model chaty drewnianej występujący na terenie [[Mazury|Mazur]] do końca XIX w.. | + | '''Mazurska chata drewniana''' – model chaty drewnianej występujący na terenie [[Mazury|Mazur]] do końca XIX w., zaliczany do [[tradycyjne budownictwo ludowe na Warmii i Mazurach|tradycyjnego budownictwa ludowego na Warmii i Mazurach]]. |
[[Plik:Mazurska chata drewniana.jpg|240px|thumb|Mazurska chata drewniana dwudzielna z częścią inwentarzową z Gązwy na Mazurach z przełomu XVIII i XIX w. w Muzeum Budownictwa Ludowego Parku Etnograficznym w Olsztynku,<br/>źródło:[http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f6/Poland._Olsztynek._Open_air_museum%2C_%28Skansen%29_009.JPG/ wikimedia.org], dostęp 7. grudnia 2013]] | [[Plik:Mazurska chata drewniana.jpg|240px|thumb|Mazurska chata drewniana dwudzielna z częścią inwentarzową z Gązwy na Mazurach z przełomu XVIII i XIX w. w Muzeum Budownictwa Ludowego Parku Etnograficznym w Olsztynku,<br/>źródło:[http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f6/Poland._Olsztynek._Open_air_museum%2C_%28Skansen%29_009.JPG/ wikimedia.org], dostęp 7. grudnia 2013]] |
Wersja z 09:08, 22 gru 2013
Mazurska chata drewniana – model chaty drewnianej występujący na terenie Mazur do końca XIX w., zaliczany do tradycyjnego budownictwa ludowego na Warmii i Mazurach.
Historia
W pierwszej poł. XVII w. szeroko frontowe chaty mazurskie charakteryzowała asymetryczność dwóch części: inwentarzowej i mieszkalnej. Przez długi czas uboższe niż warmińskie, chaty mazurskie były jednoizbowe z poddaszem wykorzystywanym jako spichlerz. Podział izby mieszkalnej na pomieszczenia wprowadzano stopniowo na przełomie XVIII i XIX w.. Tak jak na Warmii dach pokryty był trzciną lub słomą, a kąt dachu wynosił około 45 stopni. Od XIX w. stopniowo następowały zmiany w budownictwie ludowym. Stosowano nowe ulepszone konstrukcje - chałupy symetryczne-szerokofrontowe – trójdzielne, oraz materiały np. kamienną podmurówkę oraz ogniotrwałe pokrycie dachu np dachówką, eternitem, blachą, czy papą.
Wnętrze typowej chaty warmińskiej w zależności od wielkości domu i zamożności właścicieli składało się z 4 do 6 pomieszczeń. Centralnym miejscem w chacie była za zwyczaj czarna kuchnia – komin, którą otaczały pozostałe pomieszczenia. Wejście przez sień znajdowało się za zwyczaj od strony podwórka, a okna zdobiły zielone lub bordowe okiennice, czasem niebieskie i brązowe. Mazurskie chaty od warmińskich wyróżnia mniejsza ilość detali architektonicznych. Pod koniec XIX w. budownictwo murowane zaczęło wypierać drewniane. Dziś zachowane chaty mazurskie można oglądać w nielicznych miejscowościach, ale można zwiedzić Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku, gdzie zebrano i wystawiono dla zwiedzających charakterystyczne dla Warmii i Mazur przykłady budownictwa ludowego.
Bibliografia
Pokropek Marian, Osadnictwo i budownictwo, w: Kultura ludowa Mazurów i Warmiaków, red. J. Burszta, Wrocław 1976, s. 111-181.