Warmińska chata drewniana: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 2: | Linia 2: | ||
<br/><br /> | <br/><br /> | ||
{{Galeria|Nazwa=Warmińska chata drewniana|wielkość=290|pozycja=right | {{Galeria|Nazwa=Warmińska chata drewniana|wielkość=290|pozycja=right | ||
| − | |Plik:Warmińska chata drewniana.jpg|Chata warmińska z Kaborna w Muzeum Budownictwa Ludowego Parku Etnograficznym w Olsztynku | + | |Plik:Warmińska chata drewniana.jpg|Chata warmińska z Kaborna w Muzeum Budownictwa Ludowego Parku Etnograficznym w Olsztynku<br/> źródło: [http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a1/MBL_Olsztynek_-_24a._Cha%C5%82upa_nr_1_z_Kaborna_%2801%29.jpg wikimedia.org] |
}} | }} | ||
== Występowanie == | == Występowanie == | ||
Wersja z 22:56, 22 sty 2015
Warmińska chata drewniana – inaczej chałupa, dom wiejski budowany z drewna na Warmii.
Chata warmińska z Kaborna w Muzeum Budownictwa Ludowego Parku Etnograficznym w Olsztynku
źródło: wikimedia.org
Spis treści
Występowanie
Model chaty drewnianej występujący na terenie Warmii do końca XIX w., zaliczany do tradycyjnego budownictwa ludowego na Warmii i Mazurach.
Opis
Do XVIII w. drewniane chałupy na Warmii i Mazurach były głównie asymetryczne, szerokofrontowe, czyli dwudzielne z wyróżnioną większą częścią mieszkalną i mniejszą częścią inwentarzową oraz poddaszem służącym za spichlerz.
Dach pokryty trzciną, kąt dachu wynosił około 40 stopni. Od XIX w. stopniowo następowały zmiany w budownictwie ludowym. Stosowano nowe ulepszone konstrukcje. Chałupy symetryczne, szerokofrontowe, trójdzielne oraz materiały np. kamienną podmurówkę. Ze względu na przepisy administracyjne zakazujące stosowania słomy i trzciny do pokrywania dachów, jako materiałów zbyt łatwopalnych, zaczęto stosować materiały ogniotrwałe: dachówkę, eternit, blachę czy papę.
Wnętrze typowej chaty warmińskiej w zależności od wielkości domu i zamożności właścicieli składało się z 4 do 6 pomieszczeń. Centralnym miejscem w chacie była zazwyczaj czarna kuchnia – komin, którą otaczały pozostałe pomieszczenia.
Wejście przez sień znajdowało się zazwyczaj od strony podwórka, a okna zdobiły niebieskie lub bordowe okiennice. Warmińskie chaty od mazurskich wyróżnia większa liczba detali architektonicznych i większe zróżnicowanie form, np. chata podcieniowa.
Pod koniec XIX w. budownictwo murowane zaczęło wypierać drewniane. Dziś zachowane chaty warmińskie można oglądać w nielicznych miejscowościach, ale można zwiedzić Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku, gdzie zebrano i wystawiono dla zwiedzających charakterystyczne dla Warmii i Mazur przykłady budownictwa ludowego.
Bibliografia
Pokropek Marian, Osadnictwo i budownictwo, w: Kultura ludowa Mazurów i Warmiaków, red. J. Burszta, Wrocław 1976, s. 111-181.
Cyfus Edward, Moja Warmia, Dąbrówno 2012, s. 13-18.
Linki zewnętrzne
www.muzeumolsztynek.com.pl [22.12.2013]
