Ścieżka kościelna w Elblągu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Opis)
(Opis)
Linia 4: Linia 4:
 
== Opis ==
 
== Opis ==
 
[[Plik:el1.jpg|left|thumb|250px|Ścieżka kościelna w Elblągu (fot. Stanisław Kuprjaniuk)]]
 
[[Plik:el1.jpg|left|thumb|250px|Ścieżka kościelna w Elblągu (fot. Stanisław Kuprjaniuk)]]
Ścieżkę, z racji jej skromnej szerokości, trudno nazwać ulicą. Powstała wraz z zabudową miasta w czasach średniowiecznych i swoją długością odpowiadała prawie długości ulicy Stary Rynek. Od początku stanowiła wąskie przejście między kamienicami, łącząc trzy kościoły Starego Miasta. Prowadziła ona od znajdującego się w południowej części miasta [[Kościół pw. św. Ducha w Elblągu|kościoła św. Ducha]], następnie przebiegała przy [[Kościół pw. św. Mikołaja w Elblągu|kościele św. Mikołaja]] i kończyła się przed bramą znajdującego się po północnej części miasta podominikańskiego klasztoru NMP. Ścieżka była najszybszą i najkrótszą drogą pomiędzy nimi, stąd też prawdopodobnie wywodzi się jej nazwa.  
+
Ścieżkę z racji jej skromnej szerokości trudno nazwać ulicą. Powstała wraz z zabudową miasta w czasach średniowiecznych i swoją długością odpowiadała prawie długości ulicy Stary Rynek. Od początku stanowiła wąskie przejście między kamienicami, łącząc trzy kościoły Starego Miasta. Prowadziła ona od znajdującego się w południowej części miasta [[Kościół pw. św. Ducha w Elblągu|kościoła św. Ducha]], następnie przebiegała przy [[Kościół pw. św. Mikołaja w Elblągu|kościele św. Mikołaja]] i kończyła się przed bramą znajdującego się po północnej części miasta podominikańskiego klasztoru NMP. Ścieżka była najszybszą i najkrótszą drogą pomiędzy nimi, stąd też prawdopodobnie wywodzi się jej nazwa.  
  
 
W średniowieczu ścieżka kościelna służyła wiernym i zakonnikom do szybszego przemieszczania się z jednego kościoła do drugiego. Wspomina się także o konduktach żałobnych, które prawdopodobnie tędy przechodziły. Podczas II wojny światowej Stare Miasto w Elblągu legło w gruzach, a z nim część ścieżki kościelnej prowadzącej od kościoła św. Mikołaja do klasztoru Najświętszej Marii Panny. Ocalał tylko odcinek łączący ulice Świętego Ducha i Mostową, który w trosce przed dewastacją był niedostępny dla zwiedzających.  
 
W średniowieczu ścieżka kościelna służyła wiernym i zakonnikom do szybszego przemieszczania się z jednego kościoła do drugiego. Wspomina się także o konduktach żałobnych, które prawdopodobnie tędy przechodziły. Podczas II wojny światowej Stare Miasto w Elblągu legło w gruzach, a z nim część ścieżki kościelnej prowadzącej od kościoła św. Mikołaja do klasztoru Najświętszej Marii Panny. Ocalał tylko odcinek łączący ulice Świętego Ducha i Mostową, który w trosce przed dewastacją był niedostępny dla zwiedzających.  

Wersja z 20:37, 4 sie 2014

Ścieżka kościelna w Elblągu – ścieżka stanowiąca jeden z oryginalnych i nielicznych zachowanych średniowiecznych elementów na elbląskim Starym Mieście obok katedry św. Mikołaja, Bramy Targowej i podominikańskiego klasztoru NMP. Ścieżka jest jednocześnie unikatem w skali kraju.

Ścieżka kościelna w Elblągu (fot. Stanisław Kuprjaniuk)

Opis

Ścieżka kościelna w Elblągu (fot. Stanisław Kuprjaniuk)

Ścieżkę z racji jej skromnej szerokości trudno nazwać ulicą. Powstała wraz z zabudową miasta w czasach średniowiecznych i swoją długością odpowiadała prawie długości ulicy Stary Rynek. Od początku stanowiła wąskie przejście między kamienicami, łącząc trzy kościoły Starego Miasta. Prowadziła ona od znajdującego się w południowej części miasta kościoła św. Ducha, następnie przebiegała przy kościele św. Mikołaja i kończyła się przed bramą znajdującego się po północnej części miasta podominikańskiego klasztoru NMP. Ścieżka była najszybszą i najkrótszą drogą pomiędzy nimi, stąd też prawdopodobnie wywodzi się jej nazwa.

W średniowieczu ścieżka kościelna służyła wiernym i zakonnikom do szybszego przemieszczania się z jednego kościoła do drugiego. Wspomina się także o konduktach żałobnych, które prawdopodobnie tędy przechodziły. Podczas II wojny światowej Stare Miasto w Elblągu legło w gruzach, a z nim część ścieżki kościelnej prowadzącej od kościoła św. Mikołaja do klasztoru Najświętszej Marii Panny. Ocalał tylko odcinek łączący ulice Świętego Ducha i Mostową, który w trosce przed dewastacją był niedostępny dla zwiedzających.

W 2006 r., po uporządkowaniu i konserwacji, ścieżka została udostępniona turystom w czasie czerwcowych obchodów Dni Elbląga. Obecnie dostępu do ścieżki bronią dwie żelazne bramki zamykane na kłódkę. Na szczególną uwagę zasługuje 10 rozporowych i dwupoziomowych gotyckich łęków, które można podziwiać codziennie od godz. 9.00 do 17.00.

Ciekawostki

Do 1945 r. ścieżkę określano następująco: KörperStrasse – ulica Ciał, Kirchensteig – Ścieżka Kościelna, Kleine Schuhmachergasse – uliczka Mała Szewska – nazwa dotyczyła odcinka pomiędzy ul. Kuśnierską a ul. Studzienną.

Bibliografia

Baranowski Grzegorz, Elbląg i okolice, Gdańsk 1982.