Czesław Zaworski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Działalność społeczna, naukowa, polityczna)
Linia 33: Linia 33:
 
Od 1959 r. był ordynatorem i konsultantem Oddziału Gruźliczego Szpitala Zakładu Karnego w [[Barczewo|Barczewie]]. Był specjalistą II st. z ftyzjatrii oraz organizacji ochrony zdrowia.
 
Od 1959 r. był ordynatorem i konsultantem Oddziału Gruźliczego Szpitala Zakładu Karnego w [[Barczewo|Barczewie]]. Był specjalistą II st. z ftyzjatrii oraz organizacji ochrony zdrowia.
 
=== Działalność społeczna, naukowa, polityczna ===  
 
=== Działalność społeczna, naukowa, polityczna ===  
Stopień dr n. med. uzyskał w 1932 r. na podstawie pracy: ''Próba standaryzacji odczynu Widala''. Był jednym z założycieli Oddziału Olsztyńskiego Towarzystwa Ftyzjatrycznego i czynnym członkiem Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny. Był wykładowcą na kursach PCK (1946–1949) i w Państwowej Szkole Pielęgniarskiej w Olsztynie. <br/>
+
Stopień dr n. med. uzyskał w 1932 r. na podstawie pracy: ''Próba standaryzacji odczynu Widala''.  
 +
 
 +
Był jednym z założycieli Oddziału Olsztyńskiego Towarzystwa Ftyzjatrycznego i czynnym członkiem Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny. Był wykładowcą na kursach PCK (1946–1949) i w Państwowej Szkole Pielęgniarskiej w Olsztynie. <br/>
 +
 
 
===Odznaczenia===
 
===Odznaczenia===
 
Został odznaczony:
 
Został odznaczony:

Wersja z 11:23, 16 sty 2015

Czesław Zaworski

Data i miejsce urodzenia 11 maja 1906 r.
Bartkówka
Data i miejsce śmierci 17 marca 1980 r.
Olsztyn
Miejsce spoczynku cmentarz komunalny w Olsztynie
Zawód lekarz

Zaworski Czesław (ur. 11 maja 1906 r. w Bratkówce, zm. 17 marca 1980 r. w Olsztynie) – lekarz, doktor nauk medycznych, specjalista II st. z ftyzjatrii oraz organizacji ochrony zdrowia.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Świadectwo dojrzałości otrzymał w 1926 r. w Gimnazjum Humanistycznym w Poznaniu. W latach 1926–1932 studiował na Wydziale Lekarskim UP, gdzie w 1932 r. otrzymał dyplom lekarza.

Praca

W latach 1932–1934 odbywał staż w poznańskich klinikach oraz jednorocznie służbę wojskową w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie. Został zmobilizowany w 1939 r. i pełnił funkcję kierownika laboratorium analityczno-bakteriologicznego 101 Szpitala Polowego WP w okolicy Warszawy. Pod koniec października 1939 r. został zwolniony z niemieckiej niewoli. Do końca okupacji pracował w Trzemesznie jako lekarz Ubezpieczalni Społecznej.

W sierpniu 1945 r. ponownie został powołany do służby wojskowej i pracował jako lekarz w Centralnym Laboratorium Sanitarno-Epidemiologicznym w Warszawie. Od 1 maja 1946 r. był naczelnikiem Wydziału Zdrowia Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie. W latach 1948–1958 był dyrektorem Centralnej Wojewódzkiej Poradni Przeciwgruźliczej w Olsztynie. Od 1955 r. równocześnie był dyrektorem i ordynatorem PSP w Olsztynie.

Od 1959 r. był ordynatorem i konsultantem Oddziału Gruźliczego Szpitala Zakładu Karnego w Barczewie. Był specjalistą II st. z ftyzjatrii oraz organizacji ochrony zdrowia.

Działalność społeczna, naukowa, polityczna

Stopień dr n. med. uzyskał w 1932 r. na podstawie pracy: Próba standaryzacji odczynu Widala.

Był jednym z założycieli Oddziału Olsztyńskiego Towarzystwa Ftyzjatrycznego i czynnym członkiem Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny. Był wykładowcą na kursach PCK (1946–1949) i w Państwowej Szkole Pielęgniarskiej w Olsztynie.

Odznaczenia

Został odznaczony:

  • Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
  • Złotym Krzyżem Zasługi

= Bibliografia

Bednarski Z., Rocznik Medyczny, tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 192.