Marta Lisowska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Praca) |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Marta Waleria Lisowska''' (ur. 14 lutego 1900 r. w Grodnie, zm. 27 grudnia 1969 r.) – lekarz | + | '''Marta Waleria Lisowska''' (ur. 14 lutego 1900 r. w Grodnie, zm. 27 grudnia 1969 r.) – lekarz, internista. |
<br/> <br/> | <br/> <br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
Wersja z 17:10, 16 sty 2015
| Marta Waleria Lisowska | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 14 lutego 1900 r. Grodno |
| Data śmierci | 27 grudnia 1969 r. |
| Zawód | lekarz |
Marta Waleria Lisowska (ur. 14 lutego 1900 r. w Grodnie, zm. 27 grudnia 1969 r.) – lekarz, internista.
Spis treści
Życiorys
Była córką Oktawiana i Marii.
Szkoła i wykształcenie
W latach 1922–1928 studiowała na Wydziale Lekarskim USB w Wilnie. 17 grudnia 1928 r. otrzymała dyplom lekarza. Następnie odbyła kurs lekarzy szkolonych na USB w Wilnie.
Praca
Od marca 1929 r. do listopada 1934 r. pracowała jako internista w Szpitalu PCK w Białymstoku oraz jako lekarz szkolny w tamtejszym Seminarium Nauczycielskim. Od listopada 1934 r. do lutego 1940 r. pracowała jako internista w Szpitalu Kolejowym w Brześciu nad Bugiem, a jednocześnie lekarz rejonowy i szkolny w Gimnazjum Kupieckim oraz Ubezpieczalni Społecznej.
W lutym 1940 r. została aresztowana przez NKWD i wywieziona w głąb ZSRR, gdzie do września 1941 r. była lekarzem obozowym. Od października 1941 r. do lutego 1942 r. pracowała jako lekarz rejonowy w Poliklinice w Tałgar (Kazachstan). W lutym 1942 r. wstąpiła do Wojska Polskiego i otrzymała stanowisko lekarza w Szpitalu Polowym 5 Dywizji Piechoty. W drugiej ewakuacji w sierpniu i wrześniu 1942 r. wyjechała wraz z Armią Andersa przez Iran i Irak do Palestyny. Od maja 1943 r. do maja 1947 r. pracowała w szpitalach wojskowych w Nazarecie oraz jako lekarz w Szkole Młodszych Ochotniczek.
17 maja 1947 r. powróciła do Polski. Od listopada 1947 r do października 1952 r. była lekarzem szkolnym Liceum Pedagogicznego i LO w Olsztynie. Od 15 grudnia 1952 r. do przejścia na emeryturę w 1965 r. była lekarzem w Pogotowiu Ratunkowym w Olsztynie.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
W latach 1929–1939 była członkiem zwyczajnym Towarzystwa Lekarskiego w Białymstoku i Brześciu nad Bugiem oraz członkiem PCK od 1948r. do 1965r.
Zainteresowania
Zainteresowania pozazawodowe: gra na fortepianie, muzyka, malarstwo-akwarele.
Bibliografia
Bednarski Zenobiusz, Rocznik Medyczny, tom V, volumen I, Olsztyn 1997, s. 95.
