Kamionka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Kamionki | |dopełniacz wsi = Kamionki | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = Kamionka.jpg |
| − | + | |opis zdjęcia = Kamionka - wioska garncarska, źródło: mojemazury.pl, 12.09.2013 | |
| − | |rodzaj miejscowości = wieś | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
|powiat = nidzicki | |powiat = nidzicki | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Kamionka'''</big> (niem. Kamiontken, Königlich Kamiontken, Steinau) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | + | <big>'''Kamionka'''</big> (niem. Kamiontken, Königlich Kamiontken, Steinau) – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki| powiecie nidzickim]], w [[gmina Nidzica| gminie Nidzica]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]]. |
| Linia 38: | Linia 38: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica. Przez obszar gminy przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa. | + | Miejscowość leży na terenie [[gmina Nidzica |gminy Nidzica]]. Przez obszar gminy przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wieś została lokowana na prawie chełmińskim 25 marca 1371 r. Wielki mistrz Winrich von Kniprode nadał 24 łany braciom: Bratholomäusowi, Mertenowi i Hermanowi. W zamian zostali zobowiązani do wystawiania dwóch pieszych na wyprawy wojenne oraz do odprowadzania amtu czynszu rekognicyjnego i płużnego. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. W 1717 r. chłopi ze wsi kupowali siano w innych miejscowościach. Ich łąki bowiem były mało urodzajne . | + | Wieś została lokowana na [[prawo chełmiński |prawie chełmińskim]] 25 marca 1371 r. Wielki mistrz Winrich von Kniprode nadał 24 łany braciom: Bratholomäusowi, Mertenowi i Hermanowi. W zamian zostali zobowiązani do wystawiania dwóch pieszych na wyprawy wojenne oraz do odprowadzania amtu czynszu rekognicyjnego i płużnego. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. W 1717 r. chłopi ze wsi kupowali siano w innych miejscowościach. Ich łąki bowiem były mało urodzajne. Liczba ludności wsi w kolejnych latach wyglądała następująco: w 1817 r. – 59, w 1846 r. – 66, w 1858 r. – 87, w 1867 r. – 103, w 1871 r. – 103, w 1885 r. – 112, w 1895 r. – 101, w 1905 r. – 96, w 1910 r. – 107, w 1939 r. – 143 osoby . Liczba domów zaś wynosiła w 1817 r. – 9, w 1846 r. – 7, w 1858 r. – 14, w 1871 r. – 15, w 1885 r. – 19, w 1895 r. – 18, w 1905 r. – 17, w 1910 r. – 21 . 80 % ludność stanowili w XIX w. ewangelicy. W 1858 r. wieś posiadała 1334 mórg ziemi. W XIX w. założono również w Kamionce szkołę. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wiejskiej. |
| − | Liczba ludności wsi w kolejnych latach wyglądała następująco: w 1817 r. – 59, w 1846 r. – 66, w 1858 r. – 87, w 1867 r. – 103, w 1871 r. – 103, w 1885 r. – 112, w 1895 r. – 101, w 1905 r. – 96, w 1910 r. – 107, w 1939 r. – 143 osoby . Liczba domów zaś wynosiła w 1817 r. – 9, w 1846 r. – 7, w 1858 r. – 14, w 1871 r. – 15, w 1885 r. – 19, w 1895 r. – 18, w 1905 r. – 17, w 1910 r. – 21 . 80 % ludność stanowili w XIX w. ewangelicy. W 1858 r. wieś | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 55: | Linia 54: | ||
=== Kultura === | === Kultura === | ||
| − | Na terenie Kamionki znajduje się wioska garncarska, w której wykonuje się produkcję opartą na starych, ginących już zawodach
rzemieślniczych i zwyczajach regionalnych oraz Rajski Ogród, w którym dzieci i młodzież mogą dokonywać wiele doświadczeń przyrodniczych i ekologicznych. | + | Na terenie Kamionki znajduje się [[wioska garncarska]], w której wykonuje się produkcję opartą na starych, ginących już zawodach
rzemieślniczych i zwyczajach regionalnych oraz[[ Rajski Ogród]], w którym dzieci i młodzież mogą dokonywać wiele doświadczeń przyrodniczych i ekologicznych. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 82: | Linia 81: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nidzicki]][[Kategoria:Gmina Nidzica]][[Kategoria:Wieś sołecka]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 10:28, 3 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 10:28, 3 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 21:06, 24 paź 2013
| Kamionka | |
| | |
 Kamionka - wioska garncarska, źródło: mojemazury.pl, 12.09.2013
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Nidzica |
| Sołectwo | Kamionka |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Kamionka | |
| Położenie na mapie Polski  Kamionka | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kamionka (niem. Kamiontken, Königlich Kamiontken, Steinau) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica. Przez obszar gminy przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
Dzieje miejscowości
Wieś została lokowana na prawie chełmińskim 25 marca 1371 r. Wielki mistrz Winrich von Kniprode nadał 24 łany braciom: Bratholomäusowi, Mertenowi i Hermanowi. W zamian zostali zobowiązani do wystawiania dwóch pieszych na wyprawy wojenne oraz do odprowadzania amtu czynszu rekognicyjnego i płużnego. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. W 1717 r. chłopi ze wsi kupowali siano w innych miejscowościach. Ich łąki bowiem były mało urodzajne. Liczba ludności wsi w kolejnych latach wyglądała następująco: w 1817 r. – 59, w 1846 r. – 66, w 1858 r. – 87, w 1867 r. – 103, w 1871 r. – 103, w 1885 r. – 112, w 1895 r. – 101, w 1905 r. – 96, w 1910 r. – 107, w 1939 r. – 143 osoby . Liczba domów zaś wynosiła w 1817 r. – 9, w 1846 r. – 7, w 1858 r. – 14, w 1871 r. – 15, w 1885 r. – 19, w 1895 r. – 18, w 1905 r. – 17, w 1910 r. – 21 . 80 % ludność stanowili w XIX w. ewangelicy. W 1858 r. wieś posiadała 1334 mórg ziemi. W XIX w. założono również w Kamionce szkołę. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wiejskiej.
Gospodarka
We wsi działają gospodarstwa agroturystyczne.
Kultura
Na terenie Kamionki znajduje się wioska garncarska, w której wykonuje się produkcję opartą na starych, ginących już zawodach rzemieślniczych i zwyczajach regionalnych orazRajski Ogród, w którym dzieci i młodzież mogą dokonywać wiele doświadczeń przyrodniczych i ekologicznych.
Zabytki:
Do dnia dzisiejszego zachowała się tradycyjna zabudowa zagród oraz aleja przydrożna.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. III, Warszawa 1882, 962 ss.
Wijaczka Jacek,Dzieje wsi do końca XVIII wieku,[w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
Zielińska Agnieszka, Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914,[w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 203 - 267.
Zobacz też
www.garncarskawioska.pl
Kinlis (dyskusja) 10:28, 3 wrz 2013 (CEST)
