Kazanice: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 11: | Linia 11: | ||
|rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | ||
|województwo = Warmińsko-Mazurskie | |województwo = Warmińsko-Mazurskie | ||
| − | |powiat = | + | |powiat = iławski |
|gmina = Lubawa | |gmina = Lubawa | ||
|miejscowość podstawowa = | |miejscowość podstawowa = | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Kazanice''' (niem. ''Kazanitz'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Kasenitz'') – wieś sołecka w Polsce położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Lubawa|gminie Lubawa]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. | + | <big>'''Kazanice''' (niem. ''Kazanitz'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Kasenitz'') – wieś sołecka w Polsce, położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Lubawa|gminie Lubawa]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. Obecnie sołtysem jest [[Stanisław Ługiewicz]]. |
<br/> | <br/> | ||
| − | + | === Charakterystyka fizjograficzna === | |
| − | === Charakterystyka fizjograficzna | + | Miejscowość położona jest 6 km na północny zachód od [[Lubawa|Lubawy]]. Teren miejscowości zajmują jedne z najbogatszych w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]] złoża piasku i żwiru. Rzeźba obszaru ukształtowała się w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej i akumulacyjnej ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Strefę powierzchniową tworzą gliny, iły oraz piaski formacji czwartorzędowej. Głównym składnikiem piasków czwartorzędowych jest kwarc. Podstawowy materiał, z którego powstały gleby, to utwory polodowcowe; gliny, piaski zwałowe i piaski wodno–lodowcowe. Najwięcej wyróżnić tu można gleb bielicowych. Surowce mineralne występują w postaci: kruszywa, surowców ceramicznych, a także surowców organicznych. |
| − | Miejscowość położona jest 6 km na północny zachód od [[Lubawa|Lubawy]]. Teren miejscowości zajmują jedne z najbogatszych w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]] złoża piasku i żwiru. Rzeźba obszaru ukształtowała się w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej i akumulacyjnej ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Strefę powierzchniową tworzą gliny, iły oraz piaski formacji czwartorzędowej. Głównym składnikiem piasków czwartorzędowych jest kwarc. Podstawowy materiał, z którego powstały gleby, to utwory polodowcowe; gliny, piaski zwałowe i piaski | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | === Dzieje miejscowości === | ||
| + | Wieś została ulokowana w latach 1324–1349 na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]]. Lokacji dokonał biskup Otton na obszarze liczącym 70 łanów. W 1367 roku biskup Wikbold potwierdził nadany przywilej i ustanowił czynsz w wysokości po korcu pszenicy i owsa z łanu. | ||
| − | + | Parafia powstała razem z kościołem około 1340 roku. W 1646 roku gburzy Kazanic płacili biskupowi po 20 groszy od łana rocznie. Ponadto we wsi mieszkali komornicy, chałupnicy i rzemieślnicy. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | Od roku 1773 wieś stała się własnością rządu pruskiego, który po 1789 roku sprzedał ją prywatnemu właścicielowi. W 1789 roku Kazanice liczyły 61 zagród, a w roku 1882 były we wsi 103 domy mieszkalne i 897 mieszkańców, w tym 864 katolików. | |
| + | [[Szkoła w Kazanicach]] powstała we wsi w latach 1787–1797. Chodziły do niej również dzieci z [[Zielkowo|Zielkowa]] i [[Byszwałd|Byszwałdu]]. W 1892 roku w szkole uczyło trzech nauczycieli katolickich. W roku 1928 we wsi mieszkały 994 osoby. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | === Zabytki === | |
| − | |||
| − | === Zabytki | ||
[[Plik:Kazanice.jpg|300px|thumb|Kościół w Kazanicach<br/>Źródło: http://www.dekanat.gminalubawa.pl/index.php?option=com_phocagallery&view=category&id=13:kosciol-w-obiektywie&Itemid=90, dostęp 27 października 2013]] | [[Plik:Kazanice.jpg|300px|thumb|Kościół w Kazanicach<br/>Źródło: http://www.dekanat.gminalubawa.pl/index.php?option=com_phocagallery&view=category&id=13:kosciol-w-obiektywie&Itemid=90, dostęp 27 października 2013]] | ||
[[Kościół parafialny pod wezwaniem św. Jakuba Starszego]], w [[styl gotycki|stylu gotyckim]], murowany, jednonawowy, pochodzący z połowy XIV wieku. Należy do najcenniejszych zabytków architektury, zachował swój czternastowieczny wygląd. Do zabytków w Kazanicach należą także trzy przydrożne kapliczki, murowane, pochodzące z XIX wieku oraz sześć chałup drewnianych z pierwszej połowy XIX wieku. | [[Kościół parafialny pod wezwaniem św. Jakuba Starszego]], w [[styl gotycki|stylu gotyckim]], murowany, jednonawowy, pochodzący z połowy XIV wieku. Należy do najcenniejszych zabytków architektury, zachował swój czternastowieczny wygląd. Do zabytków w Kazanicach należą także trzy przydrożne kapliczki, murowane, pochodzące z XIX wieku oraz sześć chałup drewnianych z pierwszej połowy XIX wieku. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | === Gospodarka === | |
| − | === Gospodarka | ||
Poważne ożywienie społeczno–gospodarcze Kazanic nastąpiło w latach siedemdziesiątych. Od roku 1973 Kazanice stały się wsią sołecką. W 1977 roku była tu mieszalnia pasz. W 1978 roku do najbardziej wyspecjalizowanych producentów we wsi Kazanice należał [[Józef Rochewicz]], który osiągnął 650 kg mięsa wołowego. | Poważne ożywienie społeczno–gospodarcze Kazanic nastąpiło w latach siedemdziesiątych. Od roku 1973 Kazanice stały się wsią sołecką. W 1977 roku była tu mieszalnia pasz. W 1978 roku do najbardziej wyspecjalizowanych producentów we wsi Kazanice należał [[Józef Rochewicz]], który osiągnął 650 kg mięsa wołowego. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | === Bibliografia === | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | === Bibliografia | ||
''Kazanice'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich''3, t. , red. F. Sulimierski, Warszawa 1882.<br/> | ''Kazanice'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich''3, t. , red. F. Sulimierski, Warszawa 1882.<br/> | ||
| Linia 81: | Linia 69: | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat]][[Kategoria: Gmina]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat iławski]][[Kategoria: Gmina Lubawa]][[Kategoria: Wieś sołecka]] |
| − | [[ | + | ([[Dyskusja użytkownika:Boss|dyskusja]]) 09:52, 23 wrz 2013 (CEST) |
Wersja z 18:17, 8 lis 2013
| Kazanice | |
| | |
 XIV-wieczny Kościół w Kazanicach
Źródło: http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/koscioly/kazanice, dostęp 26 września 2013 | |
| Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Lubawa |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NIL |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Kazanice | |
| Położenie na mapie Polski  Kazanice | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kazanice (niem. Kazanitz, w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę Kasenitz) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Obecnie sołtysem jest Stanisław Ługiewicz.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest 6 km na północny zachód od Lubawy. Teren miejscowości zajmują jedne z najbogatszych w województwie warmińsko–mazurskim złoża piasku i żwiru. Rzeźba obszaru ukształtowała się w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej i akumulacyjnej ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Strefę powierzchniową tworzą gliny, iły oraz piaski formacji czwartorzędowej. Głównym składnikiem piasków czwartorzędowych jest kwarc. Podstawowy materiał, z którego powstały gleby, to utwory polodowcowe; gliny, piaski zwałowe i piaski wodno–lodowcowe. Najwięcej wyróżnić tu można gleb bielicowych. Surowce mineralne występują w postaci: kruszywa, surowców ceramicznych, a także surowców organicznych.
Dzieje miejscowości
Wieś została ulokowana w latach 1324–1349 na prawie chełmińskim. Lokacji dokonał biskup Otton na obszarze liczącym 70 łanów. W 1367 roku biskup Wikbold potwierdził nadany przywilej i ustanowił czynsz w wysokości po korcu pszenicy i owsa z łanu.
Parafia powstała razem z kościołem około 1340 roku. W 1646 roku gburzy Kazanic płacili biskupowi po 20 groszy od łana rocznie. Ponadto we wsi mieszkali komornicy, chałupnicy i rzemieślnicy.
Od roku 1773 wieś stała się własnością rządu pruskiego, który po 1789 roku sprzedał ją prywatnemu właścicielowi. W 1789 roku Kazanice liczyły 61 zagród, a w roku 1882 były we wsi 103 domy mieszkalne i 897 mieszkańców, w tym 864 katolików.
Szkoła w Kazanicach powstała we wsi w latach 1787–1797. Chodziły do niej również dzieci z Zielkowa i Byszwałdu. W 1892 roku w szkole uczyło trzech nauczycieli katolickich. W roku 1928 we wsi mieszkały 994 osoby.
Zabytki
Źródło: http://www.dekanat.gminalubawa.pl/index.php?option=com_phocagallery&view=category&id=13:kosciol-w-obiektywie&Itemid=90, dostęp 27 października 2013
Kościół parafialny pod wezwaniem św. Jakuba Starszego, w stylu gotyckim, murowany, jednonawowy, pochodzący z połowy XIV wieku. Należy do najcenniejszych zabytków architektury, zachował swój czternastowieczny wygląd. Do zabytków w Kazanicach należą także trzy przydrożne kapliczki, murowane, pochodzące z XIX wieku oraz sześć chałup drewnianych z pierwszej połowy XIX wieku.
Gospodarka
Poważne ożywienie społeczno–gospodarcze Kazanic nastąpiło w latach siedemdziesiątych. Od roku 1973 Kazanice stały się wsią sołecką. W 1977 roku była tu mieszalnia pasz. W 1978 roku do najbardziej wyspecjalizowanych producentów we wsi Kazanice należał Józef Rochewicz, który osiągnął 650 kg mięsa wołowego.
Bibliografia
Kazanice, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich3, t. , red. F. Sulimierski, Warszawa 1882.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Zobacz też
(dyskusja) 09:52, 23 wrz 2013 (CEST)
