Likusy
| Likusy | |
| | |
 Likusy, źródło:www.bosoalenarowerze.blogspot.com, 12.09.2013.
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurska |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Nidzica |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Likusy | |
| Położenie na mapie Polski  Likusy | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Likusy (niem. Gross Likusen, po 1818 r. Lykusen, Lickhausen) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.
Dzieje miejscowości
Miejscowość lokowano w 1372 r. na 10 włókach. Wówczas to wielki mistrz krzyżacki Winryk von Kniprode nadał wspomniane ziemie na prawie pomezańskim dla Likusa i Kulnika. Zasadźcom wolno było swobodnie łowić ryby w Jeziorze Brzeźno. Ponadto mieli wystawiać pieszego na wyprawy wojenne i płacić czynsz do amtu . Nazwa miejscowości zatem pochodzi od jednego z założycieli wsi. W 1577 r. mieszkało tu 10 wolnych i 8 chałupników . W 1600 r. istnieje już podział na Małe i Duże Likusy . Osadnikami wówczas byli sami Polacy. W 1619 r. obszar wsi powiększono do 18 łanów. Na terenie wsi na przełomie XIX i XX w. powstała szkoła. W I poł. XIX w. Likusy nosiły nazwę Gross Likusen. W XX w. liczba mieszkańców nieznacznie zmalała w porównaniu do II poł. XIX w. W 1818 r. było 15 domów i 85 mieszkańców. W 1858 r. Likusy obejmowały 2843 morgi ziemi. W 1871 r. w 25 domach mieszkały 163 osoby. W 1890 r. było 25 domów i 180 osób. W 1939 r. we wsi mieszkało 156 osób. Na przełomie XVIII/XIX w. powstała szkoła. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wiejskiej.
Gospodarka
We wsi znajduje się gospodarstwo agroturystyczne.
Ludzie związani z miejscowością:
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem we wsi jest Hubert Breński.
Zabytki:
Na terenie miejscowości do dnia dzisiejszego zachowała się historyczna zabudowa zagród.
Turystyka
W miejscowości ma swój początek Szlak im. Marii Zientary-Malewskiej: Olsztyn - Brąswałd
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red, Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa 1884, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
Zielińska Agnieszka,Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 203 - 267.
