Płonnik cienki

Płonnik cienki
Polytrichum strictum
Brid.
Źródło: [2]
Systematyka
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny naczyniowe
Gromada	mchy
Klasa	płonniki
Rząd	płonnikowce
Rodzina	płonnikowate
Rodzaj	płonnik
Gatunek	płonnik cienki
płonnik właściwy

Płonnik cienki (Polytrichum strictum Brid.) – gatunek rośliny należący do rodziny płonnikowatych (Polytrichaceae), rzędu (Polytrichales).

Morfologia

Płonnik cienki tworzy darnie, początkowo ciemnozielone do zielono-niebieskich, które z czasem brunatnieją. Gametofit w postaci wzniesionej, sztywnej łodyżki, o wysokości do 30 cm, spodem lekko białawej z jasnymi chwytnikami. Listki pochwiaste, lancetowate, o długości do 6 mm, o żółtawej pochwiastej nasadce, ostro, brunatnie zakończone, w stanie suchym przylegające do łodyżki. Sporofit stanowi seta długości 6-10 cm i puszka zarodnionośna, sześcienna, o długości ok. 6 mm, prosta lub skierowana w bok, czerwono-żółta, zakończona orzęsionym czepkiem. Włoski czepka żółto-brązowe. Zarodniki gładkie, w masie żółte. Zarodnikowanie w Polsce odbywa się w czerwcu i lipcu.

Rozmieszczenie i ekologia

Płonnik cienki występuje w Eurazji, Ameryce Północnej i Południowej. W Polsce ten mech jest rozpowszechniony na obszarze całego kraju w odpowiednich dla siebie siedliskach. Występuje na torfowiskach wysokich i przejściowych, szczególnie o leśnym charakterze, głównie w borach bagiennych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Sphagnetalia magellanici.

Wartość użytkowa

Gatunek objęty jest w Polsce częściową ochroną gatunkową na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin.

Bibliografia

Kłosowski Stanisław, Kłosowski Grzegorz, Rośliny wodne i bagienne. Warszawa, Multico Oficyna Wydawnicza, 2006. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin. Dz. Ust. 2014, nr 0, poz. 1409 [3].

Zobacz też

http://pl.wikipedia.org/wiki/P%C5%82onnik_cienki