Piotrkowo
Piotrkowo | |
| |
[[Plik:|240px|Kurhan w Piotrkowie]] Kurhan w Piotrkowie
| |
Rodzaj miejscowości | wieś |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Janowiec Kościelny |
Sołectwo | Piotrkowo |
Liczba ludności (2012, źródło: http://wrota.warmia.mazury.pl/janowiec_koscielny_gmina_wiejska/Charakterystyka-gminnych-wsi.html.) | 50 |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Piotrkowo (niem. Peterkau)- wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowiec Kościelny. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Janowiec Kościelny, która znajduje się na obszarze Niżu Środkowoeuropejskiego, na pograniczu dwóch podprowincji: Pojezierza Środkowo-Bałtyckiego i Niziny Północnomazowieckiej. Natomiast pas południowy obszaru gminy to mazoregion Wzniesień Mławskich, który graniczy od północy z Garbem Lubawskim. Zatem powierzchnia gminy Janowiec Kościelny posiada charakter falisty, miejscami równinny. W południowej części gminy – w dolinie Orzycy znajdują się wzniesienia od ok. 60 m. do ok. 200 m n.p.m. oraz wzgórza i wały moreny czołowej. Od południa na terenie gminy występują dwa wały morenowe, rozcięte doliną Wieczfnianki. Wał wschodni posiada wysokości bezwzględne do 200 m n.p.m., zaś stoki w tym rejonie bywają bardzo strome, a nachylenia terenu przekraczają często 15%. W zachodniej części gminy rzeźba terenu wyróżnia się pojedynczymi pagórkami i wzgórzami. Natomiast pomiędzy nimi znajdują się obniżenia i zagłębienia, bądź suche dolinki erozyjno-denudacyjne. Ponadto występują tutaj formy późnoglacjalne i holoceńskie - doliny rzeczne, z których największą jest rzeka Orzyc. Obszar gminy Janowiec Kościelny położony jest w obrębie Niecki Mazowieckiej. Występują tutaj następujące osady: kredowe, piaski, mułki, iły, piaski drobnoziarniste, piaski pylaste, gliny zwałowe, torfowiska, piaskowce margliste i mułowce z glaukonitem oraz szczątkami fauny.
Dzieje miejscowości
W 1418 r. wieś należała do Sławota. Nie znana jest dokładna data lokacji wsi. Trudno jest także nakreślić etymologię nazwy miejscowości. W 1444 r. Abraham z siostrą Dorotą zastawili Raciborowi i Janowi z Piotrkowa swoją części wsi za 10 kop groszy. Kapituła pomezańska w pierwszych wiekach istnienia Piotrkowa ufundowała kościół parafialny. W okresie reformacji kościół został przyłączony jako filialny do parafii Ząbrów. W 1531 r. Piotrkowo było wsią cząstkową. W 1578 r. należało do parafii w Janowcu Kościelnym i powiatu mławskiego. W XIX w. w obszarze wsi funkcjonował folwark Sophienwalde, w którym działa cegielnia, owczarnia oraz hodowano bydło tuczne. W 1868 r. w miejscowości było 27 budynków i 15 domów . W tym samym roku mieszkało tutaj 231 osób w tym 6 katolików i 225 ewangelików. Zabudowa wsi zagrodowa o charakterystycznej architekturze dla regionu.
Zabytki:
W obrębie wsi Piotrowo znajdują się liczne stanowiska archeologiczne - kurhany.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VIII, Warszawa 1887, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.