Natura 2000 Dolina Rzeki Pasłęki
Natura 2000 Dolina Rzeki Pasłęki | |
| |
rodzaj | OSO (dyrektywa ptasia) |
data | listopad 2004 |
powierzchnia | 20669.9 ha |
kod obszaru | PLB280002 |
Koordynaty: | 54°4′36″ 20°4′54″ |
Natura 2000 Dolina Rzeki Pasłęki – teren obejmujący dolinę rzeki Pasłęki, która jest drugą co do wielkości rzeką Warmii i Mazur o długości 211 km i powierzchni dorzecza 2330 km². Cechą charakterystyczną tego terenu jest krajobrazowe zróżnicowanie: od wąskiej i wciętej doliny otoczonej wysoczyznami (gdzie rzeka ma charakter podgórski), przez płaskie dno doliny rozszerzające się do 1 kilometra, aż do uregulowanych i obwałowanych brzegów. Dolina należy do obszaru Natura 2000.
Rzeka Pasłęka uchodzi do Zalewu Wiślanego trzema odnogami: Starą Pasłęką, Nową Pasłęką i Ujściem.
Przeznaczenie i zagrożenia
Obszar ten ma rangę europejską: jest ostoją ptasią. Powołano go ze względu na występowanie cenionych gatunków awifauny. Zagrożenie dla Doliny Pasłęki stanowi głównie brak geodezyjnego wydzielenia granic rezerwatu, a także obfite melioracje i zmiany sposobu zagospodarowywania użytków rolnych (głównie zbyt intensywny wypas). Problemem jest także wycinanie nadrzecznych zadrzewień łęgowych, wypalanie traw oraz eksploatacja nadbrzeży przez rybaków i kłusowników.
Fauna i flora
Odnotowano tu takie gatunki awifauny, jak: bąk, trzmielojad, bielik, kania czarna, kania ruda, orlik krzykliwy, włochatka, zimorodek, dzięcioł białogrzbiety, żuraw, gąsiorek, lekra, podróżniczek, mewa siodłata oraz dzięcioł zielonosiwy. W okresie lęgowym obszar zasiedla: bocian biały, bocian czarny, błotniak stawowy, błotniak łąkowy, derkacz i rybitwa czarna. Cały bieg rzeki objęty jest rezerwatem przyrody Ostoja bobrów na rzece Pasłęce.
Flora jest bardzo zróżnicowana ze względu na zmienność krajobrazową rzeki.
Bibliografia
avelelek.cba.pl [20.09.2013]
Instytut na rzecz Ekorozwoju [19.09.2013]
obszary.natura2000.org.pl [20.09.2013]
Natura 2000 a rozwój lokalny, oprac. Piotr Dynowski, Szczecin 2010.
Natura 2000. Naturalnie się opłaca, oprac. Czerwińska Maria, Leda Marek, Szczecin 2010.