Zaskroniec zwyczajny

Zaskroniec zwyczajny
Natrix natrix`
Linnaeus, 1758
Natrix natrix Linnaeus, 1758
Głowa zaskrońca. Fot. Dixi. Źródło: pl.wikipedia.org
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Rząd	łuskonośne
Rodzina	połozowate
Rodzaj	Natrix

Zaskroniec zwyczajny – gatunek niejadowitego węża z podrodziny zaskrońcowatych, z podrzędu węży. Zaskroniec zwyczajny jest jedynym przedstawicielem tej podrodziny w Polsce.

Charakterystyka

Głowa zaskrońca zwyczajnego pokryta jest tarczkami oraz łuskami. Zwykle łuski mają wyraźny kil. Na głowie widoczne są charakterystyczne półksiężycowate, kremowe lub żółte plamy "za skroniami". Długość ciała wynosi przeważnie ok. 1 m. Ma ono kolor szarawy, przechodzący w ciemnobrunatny. Część grzbietowa pokryta jest drobnymi łuskami, brzuszna – szerokimi, pierścieniowymi tarczkami.

Żywi się rybami, żabami lub małymi gryzoniami, które połyka bez uprzedniego uśmiercania. Ludzi nie atakuje. Zaatakowany broni się, udając martwego i wytwarzając ciecz o nieprzyjemnym zapachu. Zaskroniec choć wzbudza nieuzasadniony strach jest pożytecznym sąsiadem. Ponieważ żywi się on gryzoniami ułatwia on rolnikom walkę ze szkodnikami.

W Polsce można go spotkać na terenie całego kraju. Zamieszkuje obszary podmokłe, bagniste. Bardzo dobrze pływa i nurkuje. Na Warmii, Mazurach i Powiślu znajduje doskonałe warunku siedliskowe.

Z zimowego letargu budzi się w marcu, gody rozpoczyna na przełomie kwietnia i maja. Wówczas najłatwiej zaobserwować go można na nasłonecznionych polanach, często skupionego w kłębowiska z innymi osobnikami swojego gatunku.

Bibliografia

Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Kwidzyn 2011, s. 32.

przygodyprzyrody.pl/zaskroniec [24.11.2020]