Zembrzus-Mokry Grunt
Zembrzus - Mokry Grunt | |
| |
[[Plik:|240px|Pocisk z II wojny światowej znaleziony na polu przy miejscowości Zembrzus - Mokry Grunt]] Pocisk z II wojny światowej znaleziony na polu przy miejscowości Zembrzus - Mokry Grunt
| |
Rodzaj miejscowości | wieś |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Janowo |
Sołectwo | Zembrzus - Mokry Grunt |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Zembrzus - Mokry Grunt – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Janowo, która znajduje się w zasięgu trzech mezoregionów fizyczno- geograficznych: Równina Kurpiowska, Równina Mazurska, Wysoczyzna Ciechanowska. Rzeźba terenu Wysoczyzny jest falista, miejscami pagórkowata, z wysokościami rzędu 150-200 m npm. Część wschodnia natomiast równiną sandrową (Równina Kurpiowska) o rzędnych 140-150 m npm. Miejscami występują tutaj pagórki czołowomorenowe o wysokości względnej do 30 m. Na terenie gminy odnajdziemy osady polodowcowych piasków, żwirów oraz lokalnie glin zwałowych. Ponadto gdzieniegdzie znajdują się płytkie osady – torfy oraz mioceńskie piaski mułkowate. Znaczącą formą morfologiczną jest dolina rzeki Orzyc, o szerokości przeważnie od 200 m do 700 m.
Dzieje miejscowości
Nie znana jest data lokacji. Trudno także nakreślić etymologię nazwy miejscowości. Wiadomo, że w XIX w. wieś należała do powiatu przasnyskiego, gminy Bugzy Płoskie, parafii Janów. W 1827 r. we wsi było 16 domów. Mieszkało tu wówczas 116 osób. Pod koniec XIX w. wieś liczyła 41 domów i obejmowała 637 mórg. W Zambrzusu było 403 mieszkańców. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.
Kultura
We wsi działa Świetlica Wiejska.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XIV, Warszawa 1895, 930 ss.